Welkom in Montisi, een middeleeuws dorpje dat zo uit een sprookjesboek is geplukt. Hier heeft de tijd echt stilgestaan – met als resultaat een sprookjesachtig dorp met tal van bijzondere ontdekkingen. Fragolina, een klein zwart hondje, komt even neuzen als wij om klokslag drie uur op een lege maag het eerste glaasje prosecco achterover slaan. Antonella, kaasconnaisseur en tevens gids in Siena, vertelt dat dit schattige beestje aan de andere kant van het dorp woont en elke ochtend een rondje maakt om de mensen bij het postkantoor te begroeten. Nu is het postkantoor slechts op woensdag en zaterdagochtend open en …

Sophie vertelde haar Italiaanse schoonfamilie een paar weken geleden dat ze met Italy Traveller op blog tour naar Borgo Lucignanello* in de buurt van Siena zou gaan. Verbaasd antwoordden ze: ‘Waarheen? Lucignanello?’ Daar hadden ze nog nooit van gehoord. ‘Wel van Lucignano, maar dat ligt in de provincie Arezzo en niet bij Siena.’ Sophie dacht bij zichzelf: ‘Als de Italianen het niet eens kennen, moet het echt een plek in the middle of nowhere zijn. Prima, want een weekendje helemaal weg van alles kan ik wel gebruiken.’ Deze bijzondere borgo (dorpje) is naast een beetje verlaten ook vooral erg klein. …

Monique Linders, kunsthistorica en oprichtster van Kunstzin, beschrijft vanmiddag een van de meesterwerken van Jacopo Pontormo, La Pala Pucci, die op de tentoonstelling in het Palazzo Strozzi te zien is. La Pala Pucci is een monumentaal olieverfschilderij (van maar liefst 214 bij 195 cm) van Jacopo Pontormo. Sinds 1518 bevindt het zich in de San Michele Visdomini in Florence. Het werk is vooral zo boeiend door het rijke, gedurfde kleurgebruik en de interessante groepering van de figuren. Ook de variaties in houdingen, de levendigheid van de hoofden en de volumineuze en weelderige stoffen dragen bij aan het monumentale karakter. Vasari …

Italië is een schitterend mozaïek, een lappendeken van allerlei verschillende stukjes land met elk een eigen verhaal, eigen recepten, een eigen ‘taal’. Een van die vrijwel onontdekte stukjes is de regio Liguria, in het noordwesten, langs de Ligurische Zee. Een regio die bekend staat om haar grillige landschap, haar ietwat gesloten bevolking en haar kruidige keuken. Met haar ‘hooghartige’ hoofdstad Genua, die met haar imago van smeltkroes van zeevaarders en ontdekkingsreizigers menig hart heeft gestolen. Waar nog regelmatig mensen aan wal gaan met hoop op een betere toekomst. Miriam Bunnik neemt je in dit nieuwe boek mee door Liguria en …

Je hebt gewone wandelingen en wandelingen die je niet snel meer zult vergeten, die zó mooi zijn dat je af en toe in je armen moet knijpen om te controleren of je niet droomt. Vandaag neemt Paul jullie mee op zo’n wandeling, met als vertrekpunt een van de dorpjes van de Cinque Terre in Ligurië. ‘De Cinque terre in Ligurië is bij uitstek geschikt voor mooie kustwandelingen. Met name de etappes van Corniglia naar Vernazza en van Vernazza naar Monterosso (of andersom) zijn prachtig. De állermooiste wandeling in dit gebied voert je echter van Riomaggiore naar het havenstadje Portovenere, zuidwaarts …

Isaac is Brabander van geboorte maar voelt zich inmiddels ook een echte Romein. Hij deelt zijn ervaringen, zowel de leuke als de minder leuke, elke twee weken met ons. Vandaag vertelt hij over de keerzijde van al dat lekkere eten. ‘Hier op Ciao tutti gaat het heel vaak over al het lekkere eten in Italië. Ik heb ook een zwak voor eten en heb hier ook regelmatig over geschreven. Maar al dat lekkere eten heeft ook een keerzijde. Ik woon nu bijna zeven jaar in Italië en vorige maand, toen ik op de weegschaal stond, woog ik 99 kilo. Nu …

De Grieken wisten het al, toen ze de naam voor dit plaatsje verzonnen. Ze noemden dit havenstadje kalé pólis, mooie stad. De Italianen verbasterden de naam tot Gallipoli, maar de schoonheid van het stadje bleef behouden. Ook nu nog word je betoverd door de aanblik van de stad die de zee lijkt te kussen. Vooral in het haventje is de sfeer bijzonder, met gekleurde vissersbootjes. Een warm welkom krijgen we van twee oude vissers, die op een bankje genieten van de zon en aan iedereen die het maar wil horen vertellen dat ze al dik 85 zijn. ‘Maar we gaan …

Tijdens de film Anni Felici, die vanaf 8 mei in de Nederlandse filmhuizen te zien is, beland je midden in een kunstenaarshuwelijk, in het onstuimige Italië van de jaren zeventig. ‘Het waren gelukkige jaren. Jammer dat we dat toen niet doorhadden,’ aldus de oudste zoon. Rome, zomer 1974. Kunstenaar en bon-vivant Guido slijt zijn dagen het liefst in zijn atelier, immer omringt door prachtige modellen. Dit tot jaloezie en woede van zijn toegewijde vrouw, Serena, die schoon genoeg krijgt van de uitspattingen van haar man. Na een mislukte kunsttentoonstelling in Milaan is de maat vol en pakt Serena haar biezen. …

Terwijl we nog een beetje nahijgen van de pizzica verzamelen we ons in de keuken van Masseria Provenzani. Mamma Giulia wacht al op ons aan het hoofd van de grote houten tafel, waar bergjes bloem omgetoverd moeten worden tot pasta. En niet zomaar pasta, nee, Mamma Giulia leert ons vanmiddag orecchiette maken. foto: Aniek Rooderkerken Mamma Giulia is een vrouw van weinig woorden, maar haar handen wijzen ons kordaat de weg. Al snel verandert de bloem in een stevig pastadeeg, dat we vervolgens door middel van een soepele draaibeweging met een licht gekarteld mes en de hulp van onze duimen …

Daar staan we dan, in een zonnige olijfboomgaard in de Salento, in het zuiden van Puglia. Bij een tafel die bijna doorzakt onder het gewicht van allerlei lekkernijen, flessen olijfolie en wijn. Midden in een reclame voor traditionele Italiaanse olijfolie, maar dan écht – en met echt goede olijfolie op tafel, gemaakt met passie en met de vruchten van de knoestige bomen om ons heen. We laden ons bordje vol met allerlei verschillende hapjes, schenken een glas wijn in en zoeken een plekje in de zon. Even uitrusten van de hele ochtend wijn proeven… De rust duurt echter niet lang. …

Met onze blog van vanochtend waren we weer even terug in de pasticceria van Luca Capilungo in Lecce, waar we vorige week proefden van zijn meesterlijke en met passie bereide pasticciotti. Hoewel hij er in eerste instantie een beetje geheimzinnig over deed, kregen we dan uiteindelijk tóch het recept van de beroemde pasticciotti van Luca. Maar alleen omdat we jullie nieuwsgierigheid in de strijd hebben gegooid, dus speciaal voor jullie het hele recept voor deze speciale lekkernij: Voor 15 pasticciotti heb je nodig: 1 kilo bloem (00, oftewel doppio zero), 500 gram reuzel (eventueel te vervangen door boter), 500 gram …

Na terugkomst van een tour door Italië schuift de wijzer van de weegschaal elke keer onverbiddelijk een beetje verder door. De oorzaak is niet moeilijk te vinden: de continue stroom lekkernijen die ons worden voorgeschoteld, van ’s ochtends vroeg tot ver na middernacht. Zo ook in Lecce. Na een ontbijt bestaande uit een stuk(je) chocoladetaart en twee sterke espresso’s staan we om tien uur in de bakkerij van Luca Capilungo. Luca zelf is er al sinds vier uur die ochtend, druk bezig met het bereiden van zijn specialiteit: pasticciotti. De pasticciotti zijn in Lecce en omstreken sowieso al beroemd (je bent …

Elk jaar op 21 april is het feest in Rome. Dan viert de Eeuwige Stad namelijk haar verjaardag, of beter gezegd de dag waarop Rome werd gesticht. Duizenden jaren geleden was het op deze plek nog geen drukte van belang. De geschiedenis van Rome begint klein, met een wolvin die op de oever van de Tiber twee kleine jongens in een mandje vindt. Ook al zal niet elk element van het verhaal waar zijn, het is een prachtige mythe die het vertellen meer dan waard is. Afstammelingen van Aeneas Het stichtingsverhaal van Rome begint echter nog voordat de tweeling geboren …

In het zuiden van Italië wordt deze week met tal van processies, gezangen en rituelen stil gestaan bij het lijden van Jezus. Vorig jaar waren we in Ostuni tijdens de sobere processie op Goede Vrijdag, vandaag verblijven we wederom in Puglia, maar nu in Manduria (provincie Taranto). Dit kleine dorp heeft een grote trots: Il Calvario. Dit monument werd gemaakt door Giuseppe Renato Greco, een kunstenaar die zijn hele leven wijdde aan het maken en het onderhouden van alle scènes die verbonden zijn met het lijden van Jezus. Hij gebruikte alles wat er maar voor handen was, van keramiek en porselein tot …

Solferino ligt net ten zuiden van het Gardameer. Waar nu een gezellig dorpje ligt, omringd door veel groen en met het geluid van fluitende vogeltjes als achtergrondmuziek, vond in 1859 een zeer bloederige slag plaats. Als je Solferino bezoekt, zul je nog veel herinneringen aan deze slag tegenkomen, maar Solferino biedt meer. We tippen vandaag een aantal schatten waar dit dorpje trots op is! De Slag bij Solferino Maar eerst iets over de beroemde veldslag. Op 24 juni 1859, net na het begin van de zomer, stonden de Fransen tegenover de Oostenrijkers – precies op het grondgebied van Solferino. In …

Joost Mangnus wilde als groot filmfan wel eens naar het Filmfestival van Venetië. Dat deed hij in 1997. Het festival maakte indruk, de stad nog veel meer. Sindsdien is hij er zo’n 15 keer geweest – en iedere keer wordt hij weer gegrepen door de schoonheid. Hij dwaalt heerlijk rond in de verlaten straten van deze romantische Noord-Italiaanse stad, waar hij ons ongeveer een keer per maand mee naar toe zal nemen. Vandaag vertelt hij ons over de allereerste keer in Venetië: ‘Weet je nog waar je was toen prinses Diana stierf? Ik wel. Op het Venetiaanse eiland Lido. In …

Jawel, een nieuw boek over het Gardameer! Evert de Rooij, van wie eerder een boek over Le Marche verscheen bij Uitgeverij Edicola, beweert dat nog lang niet alles gezegd is over dit bekendste meer van Italië, waar zich nogal wat afgespeeld heeft. Zo vertellen de kastelen een verhaal van wisselende heersers, oorlogen en geweld. Napoleon Bonaparte en zijn opvolger Napoleon III raakten in de buurt van het meer slaags met de Oostenrijkers. De bloedige Slag bij Solferino was zelfs aanleiding om het Rode Kruis op te richten. En in Salò leidde Benito Mussolini tijdens de laatste oorlogsjaren een operettestaat. Al …

Na het kleurrijke bezoek aan Fellini’s Rimini ontdekken we vandaag Ferrara – en wel op de fiets! Ferrara wordt niet voor niets aangeduid als fietsstad. In geen enkele Italiaanse stad zie je zoveel mensen fietsen als hier. Na Amsterdam telt Ferrara zelfs de meeste fietsen per hoofd van de bevolking! Klim dus op de trappers om de stad verder te verkennen. Het historische centrum is bijna helemaal autovrij en – niet onbelangrijk – heel vlak. Loop voor je op de pedalen stapt voor een rondje door de stad naar het Piazza Travaglio (dat op maandag- en vrijdagochtend vol marktkraampjes staat) …

Een muzikaal cadeautje voor jullie: het lied Il regalo pìu grande van Tiziano Ferro, dat je via deze link kunt beluisteren. Voglio farti un regalo qualcosa di dolce qualcosa di raro. Non un comune regalo di quelli che hai perso o mai aperto o lasciato in treno o mai accettato di quelli che apri e poi piangi che sei contenta e non fingi. In questo giorno di metà settembre ti dedicherò il regalo mio più grande. Vorrei donare il tuo sorriso alla luna perchè di notte chi la guarda possa pensare a te per ricordarti che il mio amore è …

Buongiorno principesse! – zo klonk het toen we de eerste ochtend in Villa La Palagina aanschoven voor het ontbijt. Goedemorgen prinsesjes! We waanden ons inderdaad als prinsessen in een sprookjeskasteel. We hadden onszelf al even in de arm geknepen, om te kijken of we stiekem niet nog droomden. Het was gewoon te mooi om waar te zijn, logeren in dit paradijsje in Toscane. De dag ervoor waren we na een mooie tocht door de Chianti en een overheerlijke lunch in Volpaia aangekomen op het landgoed van Villa La Palagina. Eric wees ons vol trots op zijn hotel, dat naast de …

Wat een geluksvogels zijn we toch! Vorige week maandag werden we in Florence opgehaald voor een verblijf bij Hotel Villa La Palagina. Het feest begon meteen in de auto, met schitterende landschappen die aan ons voorbijtrokken. Na een korte tussenstop in Impruneta voor een eerste fotoshoot, werden we onthaald bij Castello di Verrazzano, waar de druivenranken al sinds 1150 de sappigste druiven leveren voor een buitengewoon smakelijke Chianti. In 1485 werd hier Giovanni da Verrazzano geboren, een ontdekkingsreiziger die een groot deel van de Amerikaanse oostkust ontdekte, waaronder de baai van New York. Waarom hij zo ver van dit schitterend gelegen …

Na het wijnproeven bij Castello di Brolio werden we bij Ristorante Da Pode in San Gimignano nog eens culinair in de watten gelegd. Gastheer Sergio voorzag ons meteen bij binnenkomst van wijn – maar dan nu een goed glas vol – terwijl zijn echtgenote Lucia in de keuken de laatste hand legde aan het menu. We zullen jullie niet lekker maken met alles wat Lucia ons die avond voorschotelde, maar delen wel graag haar recept voor ribollita met jullie. Deze 100% Toscaanse soep, waarvan de naam letterlijk ‘opnieuw aan de kook gebracht’ betekent, is een stevige primo piatto, die wordt gemaakt …

Tijdens onze vijfdaagse blog tour door Toscane hebben we maar liefst 27 glazen wijn geproefd. Dat blijft bij de meeste wijnen weliswaar bij een paar slokjes, maar toch doen we vandaag even rustig aan. In plaats van een fles wijn open te trekken, blikken we samen met jullie terug op een van de wijnhuizen die we bezochten: Castello di Brolio. Hier werd in 1872 het enige echte recept voor Chianti Classico opgetekend, door niemand minder dan baron Bettino Ricasoli. Na meer dan dertig jaar van onderzoek stelde hij de ideale samenstelling van druiven vast voor de wijnen uit dit gebied. …

Een belangrijk onderdeel van ons verblijf in Toscane was het genieten van de Toscaanse keuken. Geen grote opgave, want er werden de meest lekkere gerechten op tafel getoverd. Geliefde klassiekers, zoals ribollita en pici, maar ook verrassende nieuwkomers op Toscaans grondgebied, zoals de risotto met saffraan en courgette die chef-kok Emiliano van Villa San Lucchese ons na ons ballonvaartavontuur voorschotelde. Niet alleen het opdienen – en een grote Grana Padano – was een spektakel, ook de smaak van de zijdezachte risotto met saffraan was meer dan geslaagd. We hadden deze goudgele risotto al wel eens in Milaan gegeten, maar hem …