Jolie Jacobs verloor haar hart aan Rome – en vooral aan de liefdesverhalen die met de stad verbonden zijn. Voor Ciao tutti schrijft ze over een van de grootste mannenverslindsters bij uitstek: Paolina Bonaparte: ‘Rome is druk, luidruchtig en chaotisch. Niet in de laatste plaats door wild voorbij racende scooters of Fiatjes 500. En probeer maar eens de busladingen toeristen te ontwijken als je zelf de stad wil ontdekken. Er is bijna geen ontsnappen aan het ‘levendige karakter’ van de stad. Maar wil je het toch proberen, neem dan een van de kleine busjes richting Villa Borghese. Dit park is …

Bellas Mariposas beschrijft een dag uit het leven van de tiener Caterina, die vanuit de achterbuurt van de Sardijnse hoofdstad Cagliari haar onverwoestbaar optimistische wereldbeeld loslaat op de niet geringe misstanden in haar omgeving. Een geëngageerde, ontroerende film, vrolijk en treurig, kleurrijk en contrastrijk. Caterina woont in een sombere, armoedige wijk in Cagliari, de hoofdstad van het eiland Sardinië. Ze heeft een tirannieke vader en een horde broers en zussen, van wie de meesten al op het slechte pad zijn beland. En toch is het meisje goedgemutst. Ze vertelt openhartig – soms rechtstreeks in de camera – over haar liefde voor …

Driemaal bij dageraad is de prachtige nieuwe novelle van Alessandro Baricco, die bij thuiskomst uit Italië op ons lag te wachten en die we, nog voor we onze koffers uitpakten, in één ruk uitlazen. Voor iedereen die Mr Gwyn, Baricco’s vorige roman, las, is deze titel een oude bekende: het boekje speelt namelijk een belangrijke rol in dat boek. Baricco was er zelf zo door geïntrigeerd dat hij besloot om het dan ook maar daadwerkelijk te schrijven. Driemaal bij dageraad bestaat slechts uit drie hoofdstukken, die op het eerste gezicht niets met elkaar te maken lijken te hebben. Hoewel het …

Bijna is het zover, zomervakantie! Aanstaande vrijdag sluiten de eerste scholen hun deuren en vinden Nederlandse en Vlaamse gezinnen hun weg naar talloze campings, aan het Gardameer, in de heuvels van Toscane of aan een van de vele stranden die Italië rijk is. Het Italiaanse dolce vita wacht. Nog even en dan is het weer heerlijk genieten van ’s ochtends heerlijk wakker worden met een cappuccino, blote voeten in het gras, zwaluwen die over het zwembad scheren, uitgebreid lunchen, slenteren door Italiaanse dorpjes met hun karakteristieke steegjes, een barretje en een alimentari en ’s avonds gezellig samen eten – maar …

Het is wel heel toepasselijk: onze geweldige reis door Piemonte en Ligurië eindigt in een dorpje met de veelzeggende naam Finalborgo – ‘het laatste dorp’. Finalborgo is een van de borghi più belli d’Italia, mooiste dorpjes van Italië. Een absolute aanrader voor wie vakantie viert in Ligurië, maar ook eens een dagje iets anders wil dan aan zee liggen! Het historisch centrum is helemaal autovrij: je parkeert buiten de muren en treedt via de mooi gedecoreerde toegangspoort het oude stadje binnen. Finalborgo was eens, tussen 1162 en 1797, de hoofdstad van het soevereine markizaat Finale. Nu kun je er heerlijk slenteren door de oude straatjes, die …

Het laatste Ligurische ontbijt eten we niet aan zee, maar in de oase van rust die zich schuilhoudt in de heuvels vlak achter de mondaine boulevards. Ons laatste logeeradres is een bijzondere plek waar het heerlijk bijkomen is van alle indrukken van onze reis door Piemonte en Ligurië. Hier, tussen de fruit- en olijfbomen en met in de verte nog altijd uitzicht op de zee, laat je letterlijk al je zorgen van je afglijden. Familiehotel met sterren Bioresort Il Casale (vier sterren) biedt veel luxe (wellness, spa, beautybehandelingen, massages) maar heeft tegelijkertijd de fijne, ongedwongen sfeer van een familiehotel. Het …

Vanochtend ontdekten we chinotto, een van de onbekende lekkernijen van de regio Ligurië. Natuurlijk ontbreekt tijdens ons culinaire bezoek aan de regio ook de kleine, paars/groene lokale beroemdheid niet: de taggiasca-olijf. Velen noemen het een van de lekkerste olijven ter wereld… Dat moet geproefd worden! Antico Frantoio Sommariva Om alles te weten te komen over de taggiasca, brengen we een bezoek aan Antico Frantoio Sommariva, een oude olijfboerderij in het stadje Albenga. Hier wordt al meer dan honderd jaar olijfolie gemaakt. Olie op basis van de taggiasca-olijf, zo weten de kenners, is olijfolie van geweldige kwaliteit met een bijna fluwelen smaak, …

We weten bijna zeker dat je het nog nooit geproefd hebt: de chinotto. Dit kleine, geel- of oranjekleurige citrusvruchtje is een van de symbolen van Ligurië in het algemeen, en van de stad Savona in het bijzonder. Sommigen zullen bij het horen van het woord ‘chinotto’ denken aan een cola-achtig drankje. Dat kan kloppen: vooral in de jaren zestig en zeventig was de drank die werd gemaakt van de chinotto – die inderdaad de kleur, maar zeker niet de smaak van cola heeft – een tijdje mateloos populair over de hele wereld. Een beetje geschiedenis Rond 1500 kwam een avontuurlijke …

Cibo di strada, oftewel street food, vind je in heel Italië. In Ligurië wordt het van oudsher vooral gemaakt en gegeten in de havensteden. Vissers, handelaren en andere zeelui gaan al eeuwen van en aan boord in de havenplaatsen van de regio, op zoek naar een snelle, vullende hap voor weinig. Op die manier ontstonden allerlei fritti, bijvoorbeeld gefrituurde kleine visjes, die gemakkelijk uit een papieren zak gegeten konden worden. Sommige specialiteiten van de straat groeiden uit tot ‘blijvertjes’, gerechten die werden opgenomen in de regionale keuken, zoals de focaccia genovese (uit Genua). Vandaag de dag is het aantal vissers …

Na de groene heuvels van de Langhe en Roero is het even wennen aan al dat blauw om ons heen… Ligurië, de kleine Italiaanse kustregio in het uiterste noordwesten van het land, maakt ons wakker met een geweldig uitzicht op de azuurblauwe zee. We mogen tijdens ons verblijf een aantal resorts uitproberen, die onderdeel uitmaken van de zogenaamde Fascinating Resorts – en dat betekent dat we steeds weer op een andere adembenemende plek van ons ontbijt kunnen genieten. Vandaag delen we alvast twee van deze pareltjes met jullie. En omdat zeker in dit geval beelden meer dan genoeg zeggen, doen …

Op een zonovergoten middag in de heuvels van Piemonte, lezen wij op ons programma dat ons een merenda sinòira te wachten staat. Een ritueel dat typisch is voor Piemonte, wordt ons later uitgelegd. De merenda in de late middag is in heel Italië bekend: Italiaanse moeders en oma’s maken een klein, zoet hapje klaar, dat om een uur of vier in de middag gegeten wordt, een beetje zoals ons kopje thee met koekjes rond datzelfde tijdstip. In Piemonte hebben ze zoveel lekkers in huis, dat de merenda is uitgegroeid tot een klein culinair feestje, met niet alleen zoetigheden, maar ook …

Niet lang nadat de zon de Piemontese heuvels heeft wakker gekust, staan wij alweer verlekkerd naar een etalage vol zoetigheden te kijken. We zijn in Cherasco, een dorpje dat bekend staat om z’n baci – kusjes. De chocoladekunstenaars van pasticceria Barbero maken hier sinds 1881 hun baci, ambachtelijke chocolaatjes met hazelnoten van pure chocolade en speciaal geselecteerde hazelnoten uit de omgeving, die eerst worden geroosterd en daarna in grove stukken gehakt. Natuurlijk proeven we er eentje, en we zijn meteen verkocht. Omdat er nog meer gegeten gaat worden vandaag houden we het bij één chocolaatje, maar we kunnen het niet …

In drie woorden weten de dames van Slow Food ons uit de doeken te doen waar de organisatie voor staat: buono, pulito, giusto (lekker, schoon en ‘goed’). We zijn zojuist gearriveerd in de stad Bra en bevinden ons nu op de binnenplaats van Osteria Boccondivino: de plek waar Carlo Petrini in 1986 met een paar vrienden Slow Food bedacht en opzette, als tegenhanger voor het zich steeds sneller verspreidende fenomeen fastfood. Lokale producten, maar ook de bijbehorende, vaak ambachtelijke productiemethoden en de hele plaatselijke cultuur die rondom een bepaalde streekspecialiteit is ontstaan, worden door Slow Food beschermd en soms regelrecht …

Als Piemonte het paradijs is voor foodies, dan zijn de heuvels van de Langhe en Roero in het zuidwesten van de regio de kers op de taart, het neusje van de zalm. Eigenlijk is het in drie woorden samen te vatten waar dit gebied voor staat: vino, tartufo, noccioli – wijn (Barolo, Barbera, Dolcetto, Barbaresco), truffel en hazelnoten. De druiven, de truffels en de noten: ze groeien op de heuvelruggen en in de bosrijke gebieden van de Langhe, zoals de streek gemakshalve wordt genoemd. De wijnstokken, struiken en bomen worden afgewisseld door idyllische dorpjes, kastelen, kerken en abdijen – een …

Koekjes, taarten en andere zoete baksels, dat kun je wel aan Italianen overlaten. In Piemonte komen we steeds één goudbruine, heerlijk geurende taart in het bijzonder tegen: torta di nocciole, oftewel hazelnoottaart. Aan de bomen in Piemonte groeien de beste hazelnoten ter wereld – zo verfijnd van smaak dat ze een keurmerk hebben (IGP, Indicazione Geografica Protetta). Van die hazelnoten wordt van alles gemaakt – van chique bonbons en meringue tot de welbekende potten Nutella. Maar een van de beste creaties is toch de torta die ze van de nocciole maken: elegant, luchtig, eenvoudig en o zo lekker. In Jamie …

Ongeveer drie weken geleden werden de genomineerden voor de Travvies Awards 2013 bekend gemaakt. Ciao tutti behoorde tot de genomineerden en… heeft gewonnen! Mede dankzij al jullie stemmen is Ciao tutti is in de categorie Reisverhalen door het publiek en de vakjury verkozen tot de beste website! Auguri, daar drinken we een feestelijke Aperol Spritz op in de (Italiaanse) zon! Proost ook voor de tweede en derde plek in de categorie Reisverslagen, respectievelijk voor Tjoolaard en Hans Put. De volledige uitslag van de Travvies Awards vind je hier. Ciao tutti mag zich nu een jaar lang Travvies-winnaar noemen en vanaf nu met trots deze …

Of je nu bij ‘Nonno Sandro’ of ‘Zio Nando’ slaapt, de dag in Piemonte begint vanuit elke kamer van Agriturismo Rivetto met een geweldig uitzicht over het met wijnstokken gevulde ommeland. De hemel is strakblauw en Enrico Rivetto, die de vierde generatie van wijnmakers op dit landgoed representeert, staat al klaar om ons direct na het ontbijt mee te nemen op Rivetto-wijnreis. Honderd jaar Giovanni Rivetto begon meer dan honderd jaar geleden, in 1902. Zijn zoons Ercole en Nando namen het van hem over en gaven de kennis en ervaring op hun beurt weer door aan Sergio en Enrico – …

Il paradiso dei buongustai, zo wordt de regio Piemonte in het noordwesten van Italië ook wel genoemd. Een Italiaans paradijs voor fijnproevers en foodies, en dat op maar 1100 kilometer van de Nederlandse grens! Vanaf het moment dat we de uitnodiging kregen om Piemonte in al haar geuren, kleuren en pracht te ontdekken, liep het water ons meteen in de mond… Hoe, wat waar Piemonte – pijeemonte – ligt, zoals de naam letterlijk verwoord, aan de voet van de bergen. Die bergen zijn natuurlijk de Alpen, en hun besneeuwde toppen vormen tijdens een reis door Piemonte steeds een prachtig decor …

Van de beste barolo tot lekkerste hazelnoottaart en van verse vis tot authentieke pesto all genovese: Willemijn ging voor Ciao tutti op ontdekkingsreis door de Italiaanse regio’s Piemonte en Ligurië, tijdens de bijzonder smakelijke bijeenkomst BITEG (Borsa Internazionale del Turismo EnoGastronomico). Deze hele week lees je haar verslag van de reis op Ciao tutti en kun je genieten van al het moois en lekkers dat ze onderweg tegenkwam. We trappen af met een fijne, zonnige impressie van de de reis in beeld: Ciao tutti on tour door Piemonte en Ligurië!

Niets heerlijker dan over een van de kleurrijke marktjes in Toscane slenteren om allemaal lekkere dingen in te slaan. We lieten ons dit keer inspireren door de blozende aardbeien die ons vanuit een klein kraampje toelachten. De boer behandelde ze alsof het pasgeboren kindjes waren en liet ons meer dan graag proeven van zijn pasgeplukte oogst. Eenmaal terug bij ons vakantieverblijf bladerden we door de meegenomen juni-editie van delicious. Hierin vertelt Bill Granger over de zomerse smaken van Puglia, met onder andere een recept voor ricottataart met witte chocolade en aardbeien. We hoefden niet lang na te denken: dit recept …

Ter gelegenheid van Willemijns prachtige nieuwe boek Puglia – reizen door de hak van de Italiaanse laars zet Paul Janssen vandaag in een gastblog een nog redelijk onbekend gedeelte van Puglia in het zonnetje: de Gargano. ‘Puglia is vooral bekend om de leuke kegelvormige trulli in Valle d’Itria, de prachtige barokke stad Lecce, het achthoekige kasteel Castel del Monte, de heerlijke wijnen en de passie voor alles wat met eten te maken heeft, de mooiste stranden en de witte stadjes. Maar ook de Gargano is echter een ongerepte juweel, ooit vastgegroeid aan het vasteland boven aan de hak van het …

Taralli – kleine, ringvormige zoutjes – worden in Puglia in alle soorten en maten gemaakt en gegeten. Willemijn trakteert ons op een recept voor de variant met gedroogde peper, typisch voor Salento, het zuidelijke schiereiland. Daar worden ze steevast gegeten als borrelhapje, vergezeld van een glas rode wijn uit de streek. Het recept voor taralli met peper Je kunt ze natuurlijk ook zelf maken. Hiervoor heb je nodig: 500 gram bloem (liefst griesmeel) | 1 glaasje olijfolie | 1 blokje bakkersgist) | zout | gedroogde chilipeper Meng de bloem met de olijfolie in een kom, houd een klein beetje olijfolie achter. Laat de gist oplossen in een beetje lauw en …

De tweede dag van onze reis door Zuid-Tirol begon met blote voeten in het nog vochtige gras, een warm zonnetje op ons gezicht, uitzicht op de majestueuze bergen om ons heen en een heerlijk ontspannen meditatie in de Labyrinttuin Kränzelhof. Om een beetje van de sfeer over te kunnen brengen via het scherm, presenteren we vanochtend vijf mooie – Italiaanse – quotes over meditatie, afgewisseld met wat foto’s van het meditatiemoment: La più alta forma di intelligenza umana è la capacità di osservare senza giudicare. Jiddu Krishnamurti Beato l’uomo che medita sulla sapienza e ragiona con l’intelligenza, e considera nel …

Hoewel we in Zuid-Tirol ook hebben genoten van risotto en pasta, wordt de traditionele primo hier gevormd door knödel: balletjes gemaakt van oud brood gemengd met bijvoorbeeld kaas, spinazie of Tiroler speck. Tijdens een bezoek aan Praag aten we ooit aardappelknödel, die niet in de smaak vielen – dus we werden niet direct enthousiast van de knödel-keuze in Zuid-Tirol. Deze balletjes waren echter meer dan smakelijk. Diep in hun hart zijn de inwoners van deze regio immers Italianen, dus koken kunnen ze – ook met knödel! Ook bij het eten komt de Italiaanse aard van de bevolking naar boven. Net …