Calle Lunga San Barnaba – de allerleukste straat van Venetië

Joost Mangnus trakteert ons elke maand op een verhaal over Venetië. Dit keer neemt hij ons mee naar de leukste straat van Venetië.

Joost: ‘Dat het allermooiste niet automatisch het allerleukste is, blijkt wel uit het Canal Grande. ‘De mooiste straat van de wereld’, zo wordt deze gracht wel genoemd. En daarmee is het natuurlijk ook de mooiste van Venetië. Maar het is niet de gezelligste straat. Winkelen kun je er niet; een leuk en betaalbaar restaurantje ontbreekt.

Neem dan de Calle Lunga San Barnaba, in de sestiere Dorsoduro. Dat is pas echt een leuke straat. Misschien wel de allerleukste van Venetië.

Altijd leuk door nummer 2671
Het zou best kunnen zijn dat ik Calle Lunga San Barnaba ook het leukste had gevonden als alle huizen-op-één-na ruïnes waren. Als het er tot huisnummer 2671 vreselijk stonk. Als het in het gedeelte voor dat huis vies en gevaarlijk was. Ja, zolang het huis op nummer 2671 er zou staan, zou ik de straat geweldig hebben gevonden.

Want bij dat huisnummer hoort Ristorante Al Profeta, het restaurant waar mijn vrouw en ik ons huwelijksfeest hebben gevierd. En waar we daarna nog een paar keer terug zijn gekomen. Elke keer dat we er waren, vond ik het daar erg gaaf. En meteen vond ik de hele straat erg gaaf. Dat zou ik waarschijnlijk ook hebben gevonden als die straat helemaal niets was geweest.

Licht, schaduw en fijne zaakjes
Maar goed, de straat is wel iets. Veel meer dan dat. Het is een superstraat. Niet zozeer door de huizen die er staan. Dat zijn typisch Venetiaanse huizen. Wat de calle wel speciaal maakt, is dat het een vrij smalle straat is die zeer sfeervol is.

Aan de ene kant komt dat door de zon, die voor een gaaf licht- en schaduweffect zorgt. Als de zon recht op de straat schijnt, lijkt het er wat broeierig. Als de zon wat meer naar links en rechts staat heb je een mooi samenspel van zon en schaduw.

En dan zijn er natuurlijk nog de vele boeiende zaakjes die deze straat heeft: een prima afwisseling van winkeltjes en horeca. En dat in een sestiere die toch al mijn favoriet is.

Vanaf de Campo San Barnaba
Een van de aangenaamste pleintjes van deze wijk is Campo San Barnaba (Barnaba (te bereiken via vaporetto-halte Ca’ Rezzonico, lijn 1). Het is een lieflijk pleintje waar Indiana Jones ooit eens uit een put klom (in Indiana Jones & the Last Crusade).

Hij klom overigens niet uit de mooie oude put in het midden van het plein, die vlak voor de kerk staat. Naar deze kerk is het plein vernoemd. In de kerk is al jaren een Leonardo de Vinci-tentoonstelling te zien. Buiten valt vooral op dat de voorgevel van de kerk erg wit is. Nou ja, al met al is het een prima kerk. In een Nederlandse stad zou het zeker een bezienswaardigheid zijn. Hier in Venetië is de Chiesa di San Barnaba niet echt opvallend.

Het linkerstraatje
Als je met de rug naar de kerk staat, zie je rechts en links twee straten het plein verlaten. Rechts is dat de Fondamenta Gheradini, die de Rio de San Barnaba volgt. Op de hoek van de Campo en de Fondamenta zie je het leuke houtenspeelgoedwinkeltje Signor Blum. Ga je daar de hoek om, dan kom je bij een beroemde groenteboot.

Maar in deze blog neem ik je graag mee naar het linkerstraatje. Dat is de Calle Lunga San Barnaba.

IJssalon Grom
Als je vanaf de kerk naar deze calle loopt, zie je – voordat je de straat zelf in loopt – aan de linkerkant gelateria Grom (Dorsoduro 2761), een van de betere ijssalons van Venetië. Voor je echt de straat ingaat, kun je hier een heerlijk ijsje nemen. Bijvoorbeeld de crema come una volta (vanille-ijs naar authentiek recept), nocciola of lampone. Keuze genoeg. Als ik jou was, zou ik niet meer dan twee bolletjes nemen. Als je meer neemt, duurt het te lang voordat je ijsje op is, en mag je misschien niet naar binnen in een van die fijne zaakjes in de calle.

Geen dameskleding of kapper
Zoals gezegd heeft deze straat veel fijne winkeltjes en restaurantjes. Zoveel dat ik ze niet allemaal kan bespreken. Daarom beperk ik me tot de zaken die mij echt aanspreken. En tja, daar valt geen dameskledingwinkel onder als Rosa Cipria (Dorsoduro 2755). Ook een kapper als Carbone (Dorsoduro 2855) zal ik niet bespreken. Want ja, hoe zeer ik ook geloof dat er in Venetië wonderen worden verricht, van mijn haar is weinig te maken.

Antiquariaat met fraaie naam
Wel neem ik je graag even mee naar twee winkels aan de rechterkant. Ten eerste de Libreria Antiquaria Segni nel Tempo (Dorsoduro 2856). Op zich is dit antiquariaat niet zo bijzonder. Zoals het bij een oudeboekenwinkel hoort, vind je er veel oude boeken. Lekker opgestapeld. En wat je zoekt, is onvindbaar.

Wat deze winkel speciaal maakt, is dat hij in Venetië ligt. En dat er dus veel boeken over Venetië zijn. Het grootste pluspunt is echter wel de naam. Libreria Antiquaria Segni nel Tempo. Italiaans op zijn best. Als ik de naam van deze winkel tijdens een Hollandse herfstdag uitspreek, schijnt meteen de zon.

Fijne copywinkel
Maar goed, ik ben nu niet in Nederland, maar in Venetië. In de Calle Lunga San Barnaba. Waar ik naar de volgende winkel ga. Clony (Dorsoduro 2860). De naam klinkt net zo Italiaans als het woord ‘printer’. Niet dus.

Maar in deze winkel waar je kunt printen, kopiëren en schrijfwaren kunt kopen, is het wel leuk. Vooral omdat het zo niet-toeristisch is. Het is vooral bedoeld voor Venetianen en Italianen. En ook voor begintwintigers van over de wereld die in deze lagunestad een studie volgen. Je vindt hier dan ook veel studenten, wat de zaak een leuke sfeer geeft.

Relaxed theetje in een tuin
Ik weet het, de net besproken twee zaken zijn niet echt wereldschokkend. Maar goed, ik wil niet meteen met de pareltjes komen. Een beetje spanning opbouwen is nooit weg. De volgende zaak is al een stuk interessanter. Als je na je bezoek aan Clony de straat schuin oversteekt, kom je terecht in Fujiyama (Dorsoduro 2727) – een bed & breakfast.

Misschien vraag je je af wat een B&B doet in een straatwandeling die nog maar net is begonnen. Dat zal ik uitleggen. Fujiyama past prima omdat het een erg fijne locatie is. Vooral dankzij de tuin achter dit pand. Een tuin waar je heerlijk thee kunt drinken. Fujiyama is namelijk ook een tearoom. Zo aan een bijzondere thee in de tuin waan je je niet in het drukke Venetië, maar in een achterafplaatsje waar zelden een toerist langskomt.

Maar na de thee is het tijd om zelf weer de toerist uit te hangen. Op naar de portemonnees van Lauretta Vistosi, aan de overkant.

Prachtige stoffen hoezen
Ga niet meteen naar binnen als je voor de winkel van Lauretta Vistosi (Dorsoduro 2866) staat. Bekijk eerst goed de etalage, want deze ziet er heel verzorgd uit. Alle kleuren passen goed bij elkaar. En de kwaliteit van de producten straalt er vanaf.

Het zijn allemaal producten gemaakt van linnen, wol en katoen. Lauretta Vistosi maakt overigens niet alleen portemonnees, maar ook tassen, etuis, mappen, documenthouders en andere hoezen. Het is duur, zeker, maar wel uniek.

Kleurrijke kinderkleding
Eventjes verder zie je in de etalage ook veel kleuren. Maar daar worden heel andere dingen verkocht. Bij La Tana del Pupo (Dorsoduro 2858) kun je kinderkleren kopen. Maar dan niet zomaar kinderkleding, maar heel fleurige kleding, met heel kleurrijke poppetjes, bloemetjes of poppetjes erop.

Het ziet er echt zo schattig uit. Het zit bovendien heel lekker, weet mijn zoontje uit ervaring. En de kwaliteit ervan is gewoon goed. Achter in de winkel heb je trouwens ook nog wat kinderspeelgoed, maar dat speelgoed vind je op meer plekken in Venetië. De kinderkleertjes zijn echt uniek.

De lekkerste taarten en koekjes
We blijven aan de rechterkant, maar de volgende zaak die ik hier bespreek, is wel compleet anders. Ditmaal gaan we naar een patisserie. Misschien wel de beste van Venetië: Dal Nono Colussi (Dorsoduro 2867).

Eigenlijk moet je ook hier de etalage eens goed bekijken. Maar dat houd je niet lang vol. De lekkere dingen die je ziet en de geuren die je ruikt, trekken je automatisch naar binnen. Daar kijk je je ogen uit. Wat een hoop lekkers daar. De koekjes, de schuimgebakjes, de grote taarten, het is allemaal net zo lekker als het eruit ziet. Ze maken bovendien ook heerlijke bruidstaarten, weet ik uit ervaring.

Echt het beste restaurant
Een van deze bruidstaarten sneden mijn vrouw en ik vijf jaar geleden aan in Ristorante Al Profeta (Dorsoduro 2671), iets verder dan Dal Nono Colussi, aan de linkerkant. Het restaurant is makkelijk te herkennen aan de lantaarn die aan de muur hangt.

Al Profeta is veruit het leukste, lekkerste en sfeervolste restaurant in de Calle Lunga San Barnaba. Ik weet het, op sites als Tripadvisor, worden restaurants als La Bitta en La Furatola beter beoordeeld. Maar laat je hierdoor niet afleiden. Al Profeta is echt de beste.

Het eten in die andere restaurants is vast niet zo traditioneel Venetiaans als hier. Bovendien hebben ze daar vast ook niet zo’n rijke kaart waarin ook andere wereldsmaken aan bod komen. Het personeel is bij die andere ristoranti vast ook niet zo professioneel en gezellig. Ze hebben er vast niet zo’n gaaf terras, helemaal afgesloten van de rest. En ze zijn er vast ook niet zo goed met grote groepen en kleine kinderen. Als je iets wilt eten in de calle der calles, dan moet je echt bij Al Profeta zijn.

Joost en zijn vrouw snijden hun bruidstaart aan bij Al Profeta

Als je daar naar toe gaat, kun je dat het beste rond het middaguur doen. Tijdens lunchtijd is het minder druk dan ’s avonds. Het personeel heeft dan meer tijd voor je. Zoals Roberto, de geweldige ober. Of Simone, de heel aardige bedrijfsleider. Het grootste voordeel van een lunch boven een diner is dat de andere zaakjes in de straat daarna nog gewoon open zijn. Dan kun je lekker doorgaan met shoppen en proeven. Daarbij ga ik er wel vanuit dat je na de lunch terugloopt naar de Campo San Barnaba.

Je kunt natuurlijk ook verder gaan lopen. Maar dan bereik je al gauw een brug, waar ‘onze’ calle ophoudt. Natuurlijk kun je die brug oversteken, door mooie straatjes lopen en uiteindelijk de Zattere bereiken. Heel speciaal hoor. Maar het kan niet op tegen een wandeling terug door die o zo mooie straat.

Als je terugloopt, laat dan het Campo San Barnaba links van je liggen en loop de hele calle af. Rechtstreeks naar de vaporetto-halte Ca’ Rezzonico. Als je dan op een vaporetto stapt, ben je weer in de Canal Grande. Na de allerleukste ben je weer in de allermooiste straat. Een heerlijker afwisseling is er niet.’