Bestel Saskia's roman Het perfecte recept

Specialità Mucci e Staccioli – een wervelwind aan Toscaanse delicatessen (Monteverdi Marittimo)

Het is nog vroeg op de ochtend, maar de zon staat al hoog aan de hemel. We rijden door de Toscaanse heuvels ten zuiden van Bolgheri, door dorpjes die nog lijken te slapen. In Sassetta, waar we een korte fotostop maken, sluipt slechts een rode kater door de verder verlaten straatjes.

Ook in Monteverdi Marittimo, onze eindbestemming, oogt het uitgestorven. Op het Piazzetta della Torre prijkt een fontein met een schildpad die al net zo slaperig oogt als het heuveldorpje zelf. Alles lijkt in diepe rust, zelfs de normaal altijd aanwezige oude mannetjes ontbreken.

Maar schijn bedriegt, want een straat verderop, achter het vliegengordijn van Specialità Mucci e Staccioli, gonst het van de bedrijvigheid. De eerste aanwijzing dat er hier iets gebeurt, wordt gevormd door een groepje duiven, dat zich vlak voor de ingang van de winkel druk pikkend te goed doet aan een net gestrooide hoeveelheid broodkruimels.

We volgen het spoor van kruimels tot aan de kleine alimentari, die ons verwelkomt met een muurschildering van een wild zwijn. Qui prodotti tipici toscani, zo lezen we, gevolgd door formaggio pecorino en salami di cinghiale. Typisch Toscaanse producten, inderdaad, schapenkaas en worst van wild zwijn, en ondanks een uitgebreid ontbijt loopt ons bij het lezen van deze publieke aankondiging het water in de mond.

Achter het groen-wit-rood van het vliegengordijn worden we allereerst verwelkomd door vers geoogst fruit en kistjes vol tomaten. Niet anders dan bij andere alimentari, maar anders dan normaal steekt er dan een soort wervelwind op.

Carlo, een van de eigenaren van Specialità Mucci e Staccioli, verwelkomt ons met een van zijn oneliners (later blijkt hij over een onuitputtelijke hoeveelheid van dit soort spreuken te beschikken). Hij reikt ons een plakje ham aan dat we ietwat beduusd aannemen, terwijl hij zo snel verder ratelt dat het ons duizelt.

Hij maant ons druk gebarend – met het vleesmes vrolijk meedansend in zijn hand – vooral verder te lopen. Langs planken in een wankel evenwicht, vol koffie, waspoeder en flessen wijn, dirigeert hij ons naar een donkere ruimte achter in het winkeltje.

Voor de échte lekkernijen moet je duidelijk wat dieper doordringen in het domein van Mucci e Staccioli. Carlo neemt plaats achter een tafel vol met vleeswaren, omringd door hammen, worsten en zwijnenkoppen. Niet voor vegetariërs, want overal waar je kijkt, zie je varkenspoten (mét hoef), harige hammen en slierten worst.

Carlo’s spraakwaterval weet ondertussen van geen stoppen. Zouden we de eerste klanten zijn, deze week, dat hij zo uitbundig vertelt over zijn producten, met na elke twee of drie zinnen zijn steeds terugkerende oneliners? We krijgen geen kans om het te vragen, want los van het feit dat Carlo zelf non stop aan het woord is, krijgen we elke halve minuut een nieuwe plak prosciutto crudo (rauwe ham), pancetta, finocchiona (venkelworst) of salami toegestopt.

Non c’è salame senza vino.’ Carlo zet zijn volgende uitspraak kracht bij door een fles wijn te openen. Ondanks ons protest (het is net tien uur in de ochtend) krijgen we een bekertje rode wijn aangereikt. Voor we een slokje kunnen nemen, staat Carlo alweer achter zijn tafel om ons te laten proeven van zijn wildzwijnsalami. Hij weet van geen ophouden, álles moeten we proeven.

Gelukkig klingelt na nog een paar plakjes ham de winkelbel en haast Carlo zich naar de toonbank om daar weer vrolijk van voor af aan te beginnen met zijn welkomstriedel. Wij maken van de gelegenheid gebruik om even lekker rond te neuzen. Want wat staat hier veel lekkers…

Van olijven en limoncello (zo te lezen gemaakt door Carlo’s oom) tot bier van wild zwijn (ja, echt) en beroemde rode wijnen uit de omgeving.

Er is ook een kleine kaaskelder, tot de nok toe gevuld met pecorino’s in alle soorten en maten en op tafel een kleine selectie om van te proeven. Carlo roept ons van boven toe dat we dat ook écht moeten doen. We beginnen voorzichtig, met een klein stukje, maar de kaas is zo lekker dat we dan toch van alles een hapje proeven.

Ook nemen we een goed gerijpte pecorino mee voor thuis, aangevuld met een flinke plak finocchiona en een paar worstjes van wild zwijn. Terwijl Carlo het allemaal mooi vacuüm verpakt, trakteert hij ons op mooie verhalen uit het dorp. Sterke verhalen wellicht, want als we buiten komen ligt de straat er nog steeds verlaten bij. Zelfs de duiven hebben hun heil elders gezocht.

Met Carlo’s stem nog in onze oren rijden we langzaam de heuvel af, op naar de zee voor een lange wandeling zodat we tegen lunchtijd weer trek hebben…

Ook proeven van alle lekkers van Specialità Mucci e Staccioli? Je vindt deze delicatessenzaak aan het Piazza del Convento 8 in Monteverdi Marittimo (Pisa). Je kunt er dagelijks (behalve op woensdag en zondag) terecht van 8.00 tot 13.00 uur en van 16.00 tot 20.00 uur. Je kunt er ook vers belegde broodjes halen, dus het is ook een ideale stop voor een lunch (of om een picknick in te slaan)!

Zie voor nog veel meer Toscanetips al onze artikelen over Toscane en de website VisitTuscany.com.

Ontdek de leukste routes in Italiaanse steden!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *