Ciao tutti! Ter ere van het tienjarig jubileum van Ciao tutti blikt Saskia regelmatig terug op een aantal van de meest populaire blogs van de afgelopen tien jaar. Dit verhaal over een hond met zes poten wordt nog elk jaar honderden keren gelezen – en we ontvangen regelmatig mooie foto’s van lezers die de betreffende hond onderweg zijn tegengekomen.
Saskia: ‘Tijdens mijn reizen door Italië ontkom ik niet aan de nodige pitstops. Gelukkig ontkom ik meestal wel aan de verplichte pompgesprekken, aangezien mijn medereiziger deze taak graag op zich neemt. In plaats van te praten over de hoge benzineprijs en allerlei andere economische en politieke onderwerpen, maak ik aantekeningen voor blogs en artikelen of mijmer ik gewoon wat voor me uit.
Tijdens een recente stop bij de pomp volgde ik de bedrijvigheid van de pompbediendes (in Italië kun je nog lang niet overal zelf tanken), toen mijn oog op het logo viel dat het tankstation sierde. Iedereen die wel eens in Italië is geweest, heeft de zwarte vuurspuwende hond op een gele achtergrond wel eens gezien.
Het is het logo van de ENI (voorheen AGIP), de Ente Nazionale Idrocarburi, die zorg draagt voor een groot deel van de aardolie- en aardgasvoorziening in Italië (en volgens Wikipedia in zo’n zeventig andere landen).
Hoewel ik deze hond al ontelbare keren voorbij gereden ben, zag ik nu pas dat dit beestje maar liefst zes poten heeft. Daar wilde ik meer van weten, dus ik besloot toch maar even uit te stappen en de pomphouder om uitleg te vragen. Zodra de benzineprijsdiscussie het toeliet, mengde ik me in het gesprek en vroeg ik naar deze hond met de zes poten.
De pomphouder moest lachen en wees naar de wielen van onze auto. ‘De zes poten van deze hond staan voor de vier wielen van de auto, plus de twee benen van de bestuurder.’ Hij knipoogt naar mijn medereiziger en voegt daar dan glimlachend aan toe: ‘Alleen als al die zes benen een eenheid vormen, zal de auto zich snel voortbewegen. Mits hij voorzien is van de brandstof van ENI natuurlijk. Vandaar ook dat de hond vuur spuwt.’
Hij vraagt of we koffie willen, zodat hij het hele verhaal achter deze hond – en de geschiedenis van zijn tankstation – kan vertellen. Dat slaan we niet af. Tot onze grote verbazing haalt hij de koffie niet uit de grote automaat, maar maakt hij in een klein keukentje een voortreffelijke espresso. Alleen de Agip-kopjes zoals die aan de muur hangen, in een oude reclame voor Agip, ontbreken.
Terwijl hij de koffie inschenkt, steekt hij van wal. ‘De vuurspuwende hond met de zes poten is het resultaat van een grote ontwerpwedstrijd, net zoals de koepel van de Duomo in Florence. In 1952 werd dit logo gekozen uit meer dan vierduizend inzendingen, die allemaal hadden getracht de ziel van AGIP te vangen in een beeld.
Wie de bijzondere hond had ontworpen, werd niet meteen duidelijk. De naam die op het formulier stond, Giuseppe Guzzi, had namelijk alleen de tekening gemaakt – het ontwerp was van iemand anders. Wie dat was, werd pas veel later duidelijk – om precies te zijn in 1983, toen de ontwerper overleed.
Het bleek te gaan om Luigi Broggini, een gevestigd kunstenaar die in 1908 werd geboren in Varese. Deze kunstenaar deed vaak mee aan ontwerpwedstrijden, maar negen van de tien keer onder een pseudoniem.
Hoe dan ook, toen men eenmaal wist dat het logo was ontworpen door Broggini, wilde men ook weten waar de hond met de zes poten volgens de kunstenaar symbool voor stond. Was hij dezelfde mening toegedaan als AGIP? Had de kunstenaar de hond inderdaad zes poten gegeven vanwege de vier wielen van de auto en de twee benen van de bestuurder? Broggini kon echter geen antwoord meer geven, en ook zijn nalatenschap leverde weinig duidelijkheid op.
Interpretaties zijn er echter genoeg. Sommigen denken dat Broggini zich heeft laten inspireren door de Griekse en Afrikaanse mythologie, waar dieren extra poten krijgen om hun bovennatuurlijke kracht uit te drukken. Anderen zien er een monster in dat in de prehistorie in een meer op de Povlakte geleefd zou hebben, zoals het monster van Loch Ness. Doordat dit monster vuur spuwde, zou men later hebben ontdekt dat de bodem hier gas bevatte.
Ook parallellen met de wolvin, met Romulus en Remus tussen haar benen, worden niet geschuwd. Maar ja, de Romeinen denken dat alles van hen is…’
Ik neem afscheid van de pomphouder om het vuur van de ENI-benzine en de vier wielen van de auto te verenigen met de twee benen van de bestuurder. Op naar de volgende hond met de zes poten – maar niet voordat ik jullie nog wat prachtige oude reclame-uitingen van deze hond heb laten zien!
Weer zo´n geweldig leuk stukje over Italie! De benzine prijzen zijn natuurlijk niet geweldig maar daar ontkom je bijna nergens meer aan! De hond met de zes poten is zo herkenbaar voor wie met de auto veel door Italie reist!
Kom je echter bij mij een espresso tanken, dan krijg je hem wel uit een echt kopje met de hond en de zes poten! :)!!! Hoe ik daar aan kom vertel ik je nog wel een keer :)!!!
Goeie observatie en research!
Wat geniet ik toch elke ochtend na het ontbijt van de verhalen op Ciaotutti!!! Deze site had ik jaren geleden moeten ontdekken. Nu vandaag weer: De hond met de zes poten. Iedere keer als ik in Italie ben, maak ik weer een notitie bij het logo: Thuis opzoeken!! Je weet hoe dat gaat. Het papiertje wordt, tuisgekomen, ergens neergelegd en raakt daarna uit het zicht en van opzoeken komt het niet meer. Deze week ga ik even naar de Nieuwe Boekhandel om je boek te kopen!
Dat heb ik nu ook altijd al willen weten. Het is mijn meest favoriete merk, qua logo!
Dank je Francine! Misschien is dat wel het leukste van dit blog, dat ik al die krabbels en aantekeningen die ik onderweg maak ter plekke mag uitzoeken. Hoewel het uitzoekwerk zelf altijd al heerlijk is (want het gaat altijd gepaard met mooie verhalen en lekker eten en/of drinken), is het allerleukste wel dat ik het daarna met zoveel andere liefhebbers van la bella Italia mag delen. Als jullie dan ook nog eens allemaal zo enthousiast reageren, tja, dan blijft die hond met de zes poten me nog wel even van brandstof voorzien om heel het land te blijven doorkruisen! Grazie!
Interesant en leuk geschreven! dank!
Wat een leuk en leerzaam stukje zoals al de artikelen.
Ik beveel de site bij al mijn vrienden en kennissen aan.
Ook van een paar Italiaanse vrienden hier kreeg ik te horen dat de stukjes heel goed en interessant zijn.
Trouwens wonderlijk dat zo,n gewone pomphouder dat hele verhaal kent of
krijgen AGIP pomphouders ( ik noem het nog steeds zo 🙂 dat verhaal van de company toegestuurd als achtergrond informatie
?
Grazie Rob, dat zijn een paar mooie complimenten! Wat die pomphouder betreft, daar verbaas ik me in Italie heel vaak over. Iedereen, van de oude mannetjes op het plein tot scholieren, zijn trots op de geschiedenis van het land en van alle onderdelen daarin, en kunnen je daar zo goed als alles over vertellen. In Napels kreeg ik bijvoorbeeld een rondleiding door een vergeten monument van vijf meisjes van acht, die voor school een project deden waarvan de rondleiding deel uit maakte. De geschiedenis in grote lijnen, de hoofdrolspelers, saillante details; ze weten je alles te vertellen. Heerlijk, zo’n land!
Zeer interessant om weten. Zelf stond ik er nooit bij stil. De pompstations zal ik nooit meer voorbijrijden zonder aan de betekenis te denken.Dank voor de info
In 1964 tijdens mijn eerste vakantie in Italië kreeg ik bij het tankstation een pluche exemplaar van het AGIP logo. Als kind vond ik dit toen al geweldig!!!
Geweldig verhaal dat ik nog niet kende
Het geeft ons in deze moeilijke tijden om wat te dromen
Wat een ontzettend leuk en interessant verhaal Saskia. Ik verblijf al een tijdje in Italië (voor werk), tank zo’n beetje 2x per maand, altijd bij ENI, maar die 6 poten waren mij nog nooit opgevallen! Door jouw verhaal werd ik natuurlijk best nieuwscgierig en kwam er daardoor achter dat de Nederlandse grafisch ontwerper Bob Noorda tot 2 keer toe het logo gerestyled heeft.
Leuk Saskia, mooi sterk merk. Ken je deze : https://www.youtube.com/watch?v=1KBZTIX8b0k