Vroegboekkorting bij hu openair villages & campings

Torta della nonna – grootmoeders taart met pijnboompitten

Terwijl ik mijn boterhammen voor de lunch smeer, denk ik met heimwee terug aan mijn Italiaanse lunchpauze van vorige week. Of lunchpauze, zo mag je het eigenlijk niet noemen. Denk aan een terrasje met uitzicht op het Piazza del Campo, een heerlijk zonnetje en een groot stuk torta della nonna, oftewel grootmoeders taart, en je kunt je vast wel een voorstelling maken van mijn heimwee.

Daarom ging ik eenmaal thuis direct op zoek naar het lekkerste recept voor deze torta della nonna. Het is een echt Toscaans recept en weer eens wat anders dan alle koekjes die we tot nu toe gebakken hebben deze maand. Rose Gray en Ruth Rogers hielpen me met hun nieuwe kookboek The River Cafe – Classic Italian Cookbook uit de brand:

Torta della nonna is een zoete pastei die wordt afgedekt met een lekker boterdeeg. De bodem is cakeachtig en wordt gemaakt van heel veel eieren, boter, geraspte citroenschil en suiker. De vulling is een mengsel van losgeklopte schapenricotta en vanillevla, op smaak gebracht met citroen. Diverse vrienden in Toscane hebben deze taart voor ons gemaakt. De originele en lekkerste werd gemaakt door mijn overgrootmoeder Lisa Contini Bonacossi uit Capezzana. We hebben haar recept gebruikt als basis voor deze lichte, romige versie die niet al te zoet is en bestrooid wordt met pijnboompitten.’

Ingrediënten (voor 12 personen):
voor het deeg: 500 gram kristalsuiker | 7 middelgrote biologische eieren | 500 gram zachte boter | 1 kilo bloem | 1 eetlepel poedersuiker | 1 eetlepel bakpoeder | geraspte schil van 2 citroenen | 20 gram pijnboompitten

voor de roomvulling: 200 ml melk | schil en sap van 1 citroen | 1 vanillestokje, in de lengte gespleten | 250 gram kristalsuiker | 3 middelgrote biologische eieren | 4 eetlepels bloem | 350 gram ricotta, losgeklopt met een vork

Klop voor het deeg de suiker en 6 eieren door elkaar. Meng lepel voor lepel de zachte boter erdoor, gevolgd door de bloem, de poedersuiker, het bakpoeder en de citroenrasp. Meng alles snel, dek het af met plastic folie en zet het 30 minuten in de koelkast.

Breng voor de vulling in een pan met dikke bodem de melk met de citroenschil, het citroensap en het vanillestokje tegen de kook aan. Verwijder de citroenschil, schraap het merg uit het vanillestokje en gooi het stokje weg.

Meng in een kom de suiker met de bloem. Klop de eieren er een voor een door, schenk dit mengsel bij de melk en verwarm alles roerend op laag vuur tot je een dikke vla hebt; dat duurt zo’n 5 minuten. Het is belangrijk dat je de vla verwarmt tot de smaak van de bloem is verdwenen, maar wees voorzichtig: als je het mengsel te snel laat koken, zal de vla schiften. Schenk de vla in een kom en laat hem afkoelen. Roer de ricotta en het citroenrasp door de afgekoelde vla.

Verwarm de oven voor tot 180 °C, beboter een ondiepe taartvorm van 30 cm in doorsnee en bestuif hem met bloem. Rol de helft van het deeg op een met bloem bestoven werkvlak uit tot een lap van 1 cm dik en met ongeveer dezelfde diameter als de vorm. Leg de deeglap in de vorm en druk hem uit, zodat de hele bodem ermee bedekt wordt.

Schep er een dikke laag van de roomvulling op; laat rondom een rand vrij van 1,5 cm. Rol de tweede portie deeg uit. Maak die iets dunner dan de eerste (circa 5 mm) en 2 cm breder in doorsnee. Leg de lap voorzichtig in de vorm, zodat de hele vulling bedekt wordt, en druk hem langs de rand aan met je vingers, tot op het deeg op de bodem van de vorm.

Klop in een kommetje het resterende ei los en bestrijk daarmee de bovenkant van de taart. Bestrooi hem licht met 1 eetlepel kristalsuiker en strooi de pijnboompitten erover. Zet de taart 40 minuten in de voorverwarmde oven.

In dit Klassiek Italiaans Kookboek van het Londense River Cafe nemen Rose Gray en Ruth Rogers je mee naar de authentieke Italiaanse familiekeuken. Tijdens de afgelopen twintig jaar verzamelden ze tijdens hun reisjes naar Italië de klassieke recepten die de Italiaanse keuken haar wereldwijde reputatie hebben gegeven.

Daarnaast wisten ze oude Italiaanse familierecepten te achterhalen die van generatie op generatie zijn doorgegeven, maar eigenlijk nooit in een restaurant te krijgen waren. Samen met de schitterende foto s en de prachtige vormgeving maakt dit het kookboek tot een gepassioneerde gids voor iedereen die echt Italiaans wil koken.

Vooral de gebaksectie is om van te watertanden! Je vindt er een recept voor ricciarelli, crostata (jamtaart), ciambella (een soort cakekrans), torta di Capri (chocoladetaart), florentines, castagnaccio (kastanjetaart), zabaglione en natuurlijk ontbreken ook de cantuccini niet. En dan heb ik het nog niet eens over alle gelati die erin staan – of over wat je naast al die zoetigheid nog kunt eten: pasta, gnocchi, risotto, pizza, vis, vlees, salades… Met recht een klassiek Italiaans kookboek!

Download de gratis Ciao tutti app voor nog meer tips

12 reacties

  1. Wij hadden een torta della nonna gekocht voor de 8e verjaardag van Julian toen we afgelopen mei in Toscane waren. En de jarige job zelf was zeer te spreken over deze taart met de pijnboompitjes (is hij dol op), terwijl hij normaal gesproken toch niet altijd even gemakkelijk is qua eten wat hij niet kent. En nu heb ik ook het recept! Ik ga hem zeker nog een keer maken!

  2. Maar wat moet ik met het sap vd citroen voor de vulling?

  3. Ik vraag me af of je dit recept zelf al eens hebt gebruikt. 2,5 kilo aan materiaal in een vorm van 30 cm is niet mogelijk. Ben erg benieuwd naar hoe jij dat voor elkaar gekregen hebt.

  4. Dat citroensap moet inderdaad samen met de citroenschil door de vulling, dank voor het opmerken!
    Ik gebruik een grote Limburgse vlaaivorm (die is mat ik net na 32 cm in doorsnee) en daar past alles prima in. Hij mag in het midden ook wat bol staan voor je hem bakt, hij wordt niet zo plat als de koks uit Londen ons doen geloven. Maar een nog grotere vorm gebruiken kan natuurlijk ook! Buon appetito!

  5. Moet ik roomboter of andere boter gebruiken? En is dit gezouten of ongezouten?

  6. Het lekkerste is deze taart met roomboter, en dan voor mij het liefst gewone, ‘echte’ roomboter, dus niet ongezouten. Succes en smakelijk!

  7. 1 kilo bloem leek mij ook een beetje veel voor 1 taart. Daarom geprobeerd met de helft van het (deeg)recept in een vorm met 30 cm doorsnede. Is prima gelukt! Het deeg is wel erg plakkerig en lastig uit te rollen. Een zoektocht naar andere recepten voor deze taart resulteerde in een vergelijking van ingredienten en hoeveelheden en het ULTIEME recept. In plaats van hele eieren worden er alleen eidooiers gebruikt waardoor het deeg minder plakkerig maar toch soepel wordt. En de vulling heeft meer custard. HEERLIJK!!! Voor het recept ziehttp://italianfood.about.com/od/piesandtarts/r/blr0466.htm. Na 1 x uitproberen nog de volgende aanvulling op dit recept: voeg 18 gram bakpoeder toe aan het deeg en sap van 1 citroen aan de vulling 🙂

  8. Ik heb de taart vandaag ook gemaakt en het deeg is idd best plakkerig. Ik heb ook zoveel deeg over dat ik er nog wel eentje van kan maken, maar de vulling is op. Kan ik dit deeg nog een dag of wat bewaren en evt dan een taart maken met een andere vulling. Recept uiteraard welkom. Groetjes Pat

  9. Met het deeg kun je (mits bewaard in de koelkast) zeker nog een andere taart maken. Voor inspiratie voor een recept moet je maar even in het Klassiek Italiaans Kookboek kijken (of in een van de andere Italiaanse kookboeken op de blog).

  10. voor deeg (pate a grasse) is 200 gram ei meer als voldoende, vergeet geen 1% zout en 2 % samengesteld bakpoeder (bloem 100%)
    roomvulling wordt volgens mij heel stevig en heel zoet en in plaats van hele eieren alleen dooier gebruiken.

  11. geef je recepten duidelijker weer dus geen lepels gebruiken maar grammen gemiddeld ei: 50 gram 20 gram dooier en 30 gram eiwit
    om geen klontjes (osmose) bij banketbakkersroom te verkrijgen beetje koude melk met de suiker vermengen dan pas eidooier zorg in ieder geval
    dat droge suiker met dooiers worden gemengd ,

  12. Ciao Wil,
    zoals ook duidelijk in de blog staat vermeld, delen we een recept van Rose Gray en Ruth Rogers uit hun kookboek The River Cafe – Classic Italian Cookbook. We nemen het recept dan ook volledig van hen over zoals zij het hebben opgetekend.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *