Je zocht naar: "Assisi"

‘We moeten meer genieten van het leven,’ is een veel gehoorde opmerking. Iedereen lijkt het eens te zijn: genieten is van levensbelang. Maar hoe belangrijk is genieten nu écht voor ons dagelijks leven? Klopt het cliché dat het in de kleine dingen zit? Moeten we wel méér genieten? Is genieten überhaupt maakbaar? En zo ja, hoe? In De formule van genieten neemt Mark van de Grift je mee op zijn ontdekkingstocht door de streek rondom Barolo, in Piemonte, waar hij op een luchtige, maar haarscherpe manier stap voor stap het fenomeen ‘genieten’ ontleedt. Samen met zijn vriend Pieter van Hasselt ontdekt hij een formule waarmee we vaker, langer, intenser en bewuster kunnen genieten van de kleine én grote ervaringen in ons leven. Een voorproefje uit De formule van genieten ‘Ons avontuur is nog maar net van start gegaan en het woord valt al. Genieten. Een halfuur geleden stonden we nog op de ruim duizend jaar oude Torre di Barbaresco, het startpunt van onze reis. Het imposante,...

Je ziet ze op steeds meer plekken opduiken: vrolijk gekleurde paraplu’s, hoog in de lucht, die gezamenlijk een kleurrijk en luchtig ‘plafond’ vormen voor straten en pleinen. Anonieme straatjes worden ermee omgetoverd tot fotogenieke hotspots, zoals we ontdekten tijdens ons recente bezoek aan Pisogne, aan het Lago d’Iseo, waar de Via San Marco dankzij deze parapluutjes veel bekijks trok: De allereerste parapluutjes verschenen een jaar of vijf geleden, in het Portugese stadje Agueda, ter ere van het Agitagueda Art Festival. Ze werden enthousiast ontvangen en honderden keren gefotografeerd. Al snel waaiden de kleurrijke parapluutjes ook over naar andere steden en dorpen. In Italië kun je ze behalve in Pisogne onder meer bewonderen in Assisi, Arona, Ferrara, Giaveno, Modena, Pietrasanta en Sassari: Arona FerraraGiavoneModena Pietrasanta Sassari In Brno (Tsjechië) vind je ook Italiaanse parapluutjes, in de kleuren van de Italiaanse vlag: Heb jij ook al zo’n hemel vol...

Rik Rensen neemt ons in zijn verhalen mee naar zijn geliefde Piemonte, waar hij een gerestaureerde boerderij bezit die je ook kunt huren en van waaruit hij verhalen schrijft over deze regio. Dit keer neemt hij ons mee naar een pareltje aan het Lago d’Orta. Rik: ‘Eigenlijk ben je er voorbij voor je er erg in hebt. Veilig verscholen in de oksel van de grote broer, het Lago Maggiore, ligt het Lago d’Orta. Met een lengte van 12,8 kilometer en een breedte van 1,2 kilometer is het een van de kleinere meertjes in de regio Piemonte. Mensen uit de omgeving noemen het meer liefkozend La Cenerentola, Assepoester, omdat dit goed bewaarde geheim met zijn ingetogen schoonheid bekende toeristentrekkers als het Comomeer en het Lago Maggiore veruit overtreft. Hier geen schetterende disco’s of overvolle boulevards. Aan het Lago d’Orta is niets te doen. Behalve voor mensen die van rust, natuurschoon en van heilige bergen houden. Deze ochtend gloort het oranje boven het Lago d’Orta. Een...

Het is al bijna duizend jaar oud, het dorpje Borgo di Gello, dat verstopt ligt in de Casentino-vallei, tussen Florence en Arezzo. De vijftien gebouwen die het dorpje telt, met onder meer boerderijen, het kerkje San Martino en een aantal ruïnes, worden omringd door beekjes, bossen en weiden. In de wijde omtrek zie je niets anders dan vijftig tinten groen, bekroond door een strakblauwe lucht. In de zomer van 2014 ontdekten de Amsterdammers Igor, Leonard, Jeroen en Mart deze prachtige plek. Ze zagen meteen de charme van dit idyllische dorpje, dat ze graag nieuw leven in wilden blazen. Ze besloten het dorpje om te toveren tot een uniek pop up-hotel, dat negentig dagen zijn deuren zou openen voor gasten. De naam was daarmee snel gekozen: Novanta (Italiaans voor negentig). Wakker worden op een unieke plek Die eerste negentig dagen waren zó succesvol, dat het niet bij die ene zomer bleef. Inmiddels is de oude herenboerderij La Fattoria helemaal opgeknapt. Hier vind je zeven unieke...

De zon komt op, een nieuwe dag op Felices pelgrimstocht naar Rome gaat van start. De tocht voert van Castel di Tora naar Subiaco, naar het klooster van de heilige Benedictus. Felice: ‘In Castel die Tora worden we door een flink comité opgewacht. Ik denk van veraf dat het onze collega-pelgrims van een andere groep zijn, maar niets is minder waar. Het zijn de burgemeester en zijn ambtenaren die ons verwelkomen in hun dorp, waar straatjes slingerend de berg oplopen, vanwaar je prachtige vergezichten hebt over de Valle del Turano en het Lago del Turano, een prachtig meer aan de voet van de bergen die het dorpje omringen. Ook in dit dorp wordt een kennismaking met de lokale keuken niet overgeslagen. We smullen van al het lekkers dat op tafel voor ons is klaargezet door dorpelingen in traditionele klederdracht. De verse ricotta smaakt heerlijk in combinatie met de lokale honing en jam. De ciabatta met tomaat wordt ook goed ontvangen, heerlijk hartig zo voor de start van onze etappe naar...

Naast de vele reizen die we in 2016 maakten, reisden we ook in gedachten vaak naar Italië, onder meer met behulp van een flinke stapel heerlijke, spannende, mooie en inspirerende boeken over of uit Italië. De 16 mooiste boeken die we in 2016 lazen, hebben we voor jullie op een rijtje gezet. 1 SPQR – een geschiedenis van het Romeinse rijk Met stip op één: SPQR, dat een frisse kijk biedt op de Romeinse geschiedenis. Precies wat je mag verwachten van een van ’s werelds belangrijkste classici, Mary Beard. Ze onderzoekt niet alleen hoe Rome van een onbelangrijk dorpje uitgroeide tot een wereldmacht die heerste over een gebied van Spanje tot in Syrië, maar ook hoe de Romeinen zichzelf en hun wereld zagen, en waarom dat ook nu nog van belang is. Deze gezaghebbende geschiedenis omspant duizend jaar en werpt een nieuw licht op veel aspecten van de Romeinse beschaving, van de slavernij en de religie tot het stromend water. Als liefhebber van het oude Rome mag SPQR absoluut niet...

De regina viarum, de koningin der wegen, zo luidde de eretitel van de Via Appia ten tijde van het Romeinse rijk. Het was de belangrijkste weg van het Romeinse rijk, de weg ook die het meest tot de verbeelding sprak en spreekt. Sinds 27 juli 2024 staat de Via Appia op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Het is daarmee de zestigste Werelderfgoedsite in Italië (dat al koploper was als land met het grootste aantal Werelderfgoedsites ter wereld en dat ook blijft). Vanaf het Forum Romanum Het begin van de Via Appia ligt op het Forum Romanum, waar ook de andere grote wegen uit die tijd hun vertrekpunt hadden. Het eerste deel van het toenmalige traject van de Via Appia stond beter bekend als de Via Triumphalis, de Weg van de Triomf, die door zegevierende keizers en veldheren werd afgelegd na weer een overwinning. Vanaf de Porta San Sebastiano Tegenwoordig begint de Via Appia Antica pas bij de Porta San Sebastiano, die daardoor ook wel de Porta Appia wordt genoemd. Pas hier kun je – vooral op...

Christel woont in Ripabottoni, een dorpje in Molise, waar ze niet alleen een B&B runt maar ook de regio promoot, via haar bedrijf Molise Promotions. Ze vertelt op Ciao tutti regelmatig over al het moois dat deze kleinste regio van Italië te bieden heeft, met dit keer een bijzonder bezoek in de voetsporen van Padre Pio. Christel: ‘Molise is nog erg onbekend maar heeft veel te bieden. Omdat ik hier al meer dan vijftien jaar woon en werk, weet ik wat er allemaal te doen en te zien is en probeer ik toeristen op weg te helpen. Vandaag heb ik een nieuwe excursie geprobeerd: in de voetsporen van Padre Pio – met succes. In Midden- en Zuid-Italië staat er in bijna ieder dorp wel een standbeeld van deze Italiaanse heilige – en dus ook in Molise. Wie is Padre Pio? Padre Pio werd in 1887 geboren als Francesco Forgione. Toen hij zestien was wist hij al dat hij zijn leven wilde wijden aan het geloof. Zijn geestelijke carrière begon bij het kapucijner klooster in Pietrelcina (Campanië)....

In de renaissance werd Piero della Francesca door kunstenaarsbiograaf Giorgio Vasari geroemd om zijn kennis van het perspectief en wiskundige inzichten. Pas in de twintigste eeuw werd ontdekt dat Piero ook van grote invloed was geweest op de ontwikkeling van de kunst. Zijn werken werden (soms letterlijk) weer uit het stof gehaald en de roem van de outsider uit Sansepolcro steeg. Nu kennen wij Piero vooral van zijn legendarische frescocyclus De legende van het Ware Kruis in Arezzo en van de schitterende portretten die hij maakte van Federico da Montefeltro en zijn jong overleden vrouw Battista Sforza, een van de meest geliefde werken in de Galleria degli Uffizi in Florence. Dit prachtige tweeluik maakte Piero in Urbino, waar Montefeltro in die tijd hertog was. Over Piero’s beginjaren als kunstenaar weten we bijna niets. We weten dat hij op 27-jarige leeftijd voor het eerst naar Florence trok, waar hij kennismaakte met de grote kunstenaars van zijn tijd: Brunelleschi, Donatello en...

Wie op de koepel van de Duomo in Florence staat, kan niet om de blauwgroene koperen koepel heen die boven de oranjerode daken van de stad uittorent. Het is de koepel van de Grote Synagoge. Stralend verheft deze cupola zich boven de Florentijnse palazzi, als trotse vertegenwoordiger van de joodse gemeenschap in Florence. Vandaag duiken we in de joodse geschiedenis van de stad, van de eerste joden die in de stad terecht kwamen tot de bouw van de Grote Synagoge en een bijzonder monument op en in de Santa Croce. De eerste joden in Florence Een van de eerste vermeldingen van joden in Florence is van de hand van Benjamin van Tudela, een joodse ontdekkingsreiziger uit Navarra. Tijdens zijn reis door Toscane, in 1159, maakte hij al kennis met de joodse gemeenschappen in Florence, Pisa, Lucca en Siena. Eeuwen later, in 1430, kwamen vier gegoede joodse families op uitnodiging van de familie De’ Medici in Florence wonen. Zij hielden zich voornamelijk bezig met het verstrekken van leningen en...

Nog even en dan starten de renners in de Giro d’Italia, de bekendste wielerrace in het land van Fausto Coppi, Mario Cipollini, Marco Pantani en Vincenzo Nibali. Lidewey van Noord en Robert Jan van Noort gingen hen voor. Niet om de beste tijd neer te zetten, maar om de mooiste plaatsen uit de Italiaanse wielerhistorie te bezoeken – een reis die ze vastlegden in Pellegrina – een Italiaanse wielerbedevaart. Lidewey: ‘Een wielerpelgrim voelt zich nergens ter wereld zo thuis als in Italië. Het is het land van de devotie, van de onvoorwaardelijke liefde voor haar renners en vooral ook voor haar nationale wielerronde. Want zelfs toen de Giro enkel nog bestond in de zwangere buik van de organiserende krant La Gazzetta dello Sport, was het al het meest welkome kind van Italië. De aankondiging in 1908 was pure bluf, maar dat bleek geen enkel probleem: half Italië meldde zich om bij te dragen en te helpen, tot de concurrerende Corriere della Sera aan toe. Waar de Giro ook komt, tot op...

Een van de meest spectaculaire spoorlijnen ter wereld is de Rhätische Spoorweg, die Italië met Zwitserland verbindt. Deze Rhätische Spoorweg brengt twee historische spoorlijnen samen in één transalpiene lijn, die dwars door twee bergpassen in de Zwitserse Alpen loopt. Beide spoorlijnen werden begin 1900 aangelegd. Ze hadden direct een enorme impact op de economie in het onherbergzame, tot dan toe slecht bereikbare Alpengebied. De Albula-spoorlijn loopt van Thusis (Zwitserland) naar Saint-Moritz (Zwitserland). Over zevenenzestig kilometer spoor werden hiervoor maar liefst tweeënveertig tunnels en overdekte galerijen en honderdvierenveertig viaducten en bruggen aangelegd. De Bernina-lijn loopt van Saint-Moritz (Zwitserland) naar Tirano (Italië) en is eenenzestig kilometer lang, met dertien tunnels en galerijen en tweeënvijftig viaducten en bruggen. Het zijn twee van de weinige trajecten met een zogenaamde ‘driehonderdzestig-graden looping-track’, wat wil zeggen dat de...