Je zocht naar: "Italië"

In de middeleeuwen was er veel uitwisseling met de Arabische wereld. De invloed van de Arabieren op de Europese keuken zien we vandaag de dag nog terug in de Siciliaanse keuken. Middeleeuwse Italiaanse kookboeken laten deze invloeden ook zien. Manon Henzen, historica en eigenaar van eet!verleden, serveert vandaag een middeleeuws recept voor kip met granaatappel uit een anoniem Toscaans kookboek van eind veertiende eeuw. Middeleeuwse Italiaanse kookboeken Wie zich verdiept in de geschiedenis van de Italiaanse keuken stuit allereerst op de wereldberoemde kookboeken uit de Italiaanse renaissance. Minder bekend is een aantal middeleeuwse kookmanuscripten dat op Italiaanse bodem is ontstaan. Deze handgeschreven kookboeken, waarvan enkele in Latijn en andere in het Italiaans, hebben veel van elkaar weg. De beschreven recepten zijn in de loop der tijd duidelijk van elkaar overgenomen. Dat het soms lastig is om middeleeuwse kookboeken te dateren en hun oorsprong te achterhalen, blijkt juist...

Vandaag koken we uit het nieuwe boek van Gino d’Acampo: Gino’s pasta. Dit boek is Gino’s lofzang op het heiligste gerecht van Italië, met maar liefst honderd verrukkelijke pastarecepten voor alle denkbare gelegenheden. Gino’s recepten zijn makkelijk, gevarieerd en ongelooflijk lekker. In dit boek vind je klassiekers als carbonara, puttanesca en bolognese, maar ook verrassende varianten als lasagne met pesto, en onverwachte combinaties als tagliatelle met tartaarsaus. Aan de hand van duidelijke aanwijzingen en stap-voor-stapfoto’s leer je zelf pasta maken. Gino legt uit hoe je het beste gebruik kunt maken van de verschillende pastasoorten, van vertrouwde soorten als spaghetti, ravioli en fusilli tot onbekendere soorten als mezzelune, bucatini en conchiglie rigate. Ook heeft Gino geweldige ideeën voor pasta om mee te nemen op een picknick, voor feestelijke gelegenheden, voor vegetariërs, voor mensen met een voedselallergie en zelfs voor pastadesserts! Gino d’Acampo is de...

Na onze kennismaking met keizerlijk Capri en een aantal prachtige wandelingen met uitzicht, is er ook tijd voor een dagje dolce far niente. En waar kun je dat beter doen dan aan een van Capri’s schitterende stranden? We delen dan ook graag zes fijne tips voor een dagje strand tijdens je vakantie op Capri – met dank aan Gillian en Holly voor het delen van hun favoriete plekjes. Onze eerste favoriet is Bagni Tiberio (Via Palazzo a Mare 41). Vooral als je met kinderen Capri bezoekt, is dit een fijne plek. Er is een langzaam aflopend kiezelstrand waarvan je zo het heldere water in waadt, een houten zonnedek met kleurrijke strandbedjes, een bar en een restaurant met veel verse vis op het menu. Lido del Faro (Località Punta Carena, Anacapri) ligt in een kleine baai die wordt omgeven door rotsen, in de schaduw van de oude vuurtoren van Punta Carena. Er is een goed restaurant (met op het menu veel verse vis), een cocktailbar en een prachtig zwembad met zeewater. De...

Sinds 2013 staat de Etna op de Werelderfgoedlijst van Unesco – en dat is natuurlijk niet voor niets. Er is tal van moois te ontdekken op de hellingen van de 3323 meter hoge vulkaan in het oosten van Sicilië. We maken een rondje om de Etna en tippen tien mooie en bijzondere plekken op en om de vulkaan. 1 Mascalucia – een filmisch dorpje ‘Ik ken niets mooiers en tegelijk origineler, levendiger, vruchtbaarder en wilder dan de weg die leidt van Catania naar Nicolosi, met onderweg stukken zand, oasen van sinaasappelbomen, rivieren van lava, percelen vol gewassen, muren van basalt,’ zo schreef Alexandre Dumas in 1860. Precies langs deze verstopte idyllische weg ligt Mascalucia, een vergeten dorpje ten zuiden van de Etna waar je nog het authentieke Sicilië vindt. Geen restaurants met een tourist menu, geen drommen mensen; enkel dorpsbewoners en het kleurrijke, filmische decor van het Siciliaanse dorp. 2 Mompileri – Pompeï op de Etna In 1669 barstte de Etna uit. Het was een...

Bronte is de hoofdstad van de pistachenoot, die niet voor niets ook wel ‘het groene goud van Bronte’ wordt genoemd. Nergens in Italië – ook niet elders op Sicilië – groeien de pistachebomen zo goed als in het heuvelachtige landschap rondom Bronte. Oorspronkelijk groeiden hier geen pistachebomen, maar de Arabieren namen de bomen mee naar Sicilië en legden op verschillende delen van het eiland pistacheboomgaarden aan. Maar nergens bleek de kwaliteit zo goed als in Bronte, aan de voet van de Etna. De minerale zouten in de harde, vulkanische aarde zorgen voor een kwalitatief zeer goede pistachenoot. In Bronte vind je bijna drieduizend hectare land waar de pistachebomen worden gekweekt. Er worden ook regelmatig nieuwe bomen geplant, maar het duurt zeker tien jaar voordat de pistachebomen vruchten geven. Maar daarna heb je dan ook jarenlang plezier van de bomen, ze kunnen namelijk wel twee- tot driehonderd jaar oud worden. De oogst van de pistachenoten vindt om de...

We proefden jaren geleden al eens van de Badia a Passignano, een bijzondere wijn uit de kelders van Antinori, maar we bezochten het kleine plaatsje in de Chianti, dat zijn naam dankt aan de indrukwekkende abdij, pas afgelopen nazomer. Op het einde van een warme septemberdag, als de lucht boven de Toscaanse heuvels al voorzichtig roze begint te kleuren, rijden we op weg naar ons tijdelijke thuis bijna als vanzelf het gehuchtje binnen. We besluiten spontaan te stoppen bij de abdij, omdat we hebben gehoord dat het meesterwerk van de badia, een Laatste Avondmaal van Domenico Ghirlandaio, na een jarenlange restauratie weer in volle glorie te bewonderen is. De kerkdeuren staan open en volgens de folder die we bij de ingang vinden, moet ook het klooster open zijn. Zoals dat echter gaat in Italië, komen de openingstijden in een folder niet altijd overeen met de werkelijkheid. De deuren zijn hermetisch gesloten en er is geen levende ziel te bekennen. Nu we echter voor de deur staan,...

Truffels zijn dit keer schaars in Piemonte. De combinatie van een warme nazomer én gebrek aan voldoende neerslag betekent dat de beroemde witte truffel uit deze regio in Noord-Italië peperduur is. Prijzen tussen de drie- en vierduizend euro per kilo zijn in Alba, de wereldhoofdstad van de witte truffel, geen uitzondering. We zijn alweer een paar maanden onderweg in het seizoen van de witte truffel, dat afhankelijk van het weer tot eind januari kan duren. Restaurants, trattoria’s, osteria’s en agriturismi op het Piemontese platteland hebben vrijwel zonder uitzondering de witte truffel op het menu staan. Je moet er diep voor in de buidel tasten, dat wel, maar voor wie een authentiek Piemontese verse truffel krijgt opgediend, is het de investering dubbel en dwars waard. En wie ’s ochtends heel vroeg opstaat, maakt zelfs kans een truffeljager met zijn hondjes tegen te komen, op weg naar truffelgronden die hij – en hij alleen – kent en nooit met iemand zal delen. Zelfs niet...

Luciano Ligabue, vooral bekend onder de naam Ligabue (Correggio, 1960) is een Italiaans rock zanger, maar ook een regisseur, scenarioschrijver en auteur. Van hem vertaalde René voor ons het nummer Il sale della terra; een protestsong gericht aan hen die op de een of andere manier Italië, of welk land dan ook, naar de knoppen aan het helpen zijn. Ligabue heeft het onder meer over de geblindeerde ramen van de politici en machthebbers, over de loze beloften, de nieuwe populistische  taal vol racisme, beledigingen, lichtzinnigheid, laster en smaad en banale slogans. Er is zelfs een subtiele verwijzing naar de kapitein die verantwoordelijk was voor het zinken van de Costa Concordia, omdat hij op het fatale moment op zijn minst afgeleid was. Boven alles is het lied zeker ook een signaal naar de kiezers, die zich te makkelijk laten misleiden. Zelfs door ‘figuren achter de figuren’; politieke beunhazen die alleen maar marionetten zijn van hun bazen. Het is kortom een rock nummer met...

Voor de Italianen is het soms nog even wennen, maar in het noorden van Italië, waar de bergen met hun voeten in de blauwe meren baden, is het heerlijk fietsen. We namen jullie al mee op pad langs de oostzijde van het meer en naar het pittoreske Angera, maar we zijn nog niet uitgetrapt. Tussen Verbania Fondotoce en Baveno loopt namelijk ook een prachtig fietspad, dat je onder meer door het pittoreske Feriolo leidt, een dorpje van vissers en beeldhouwers dat wordt omgeven door zeldzaam mooie natuur. Onderweg trap je van het ene adembenemende uitzicht naar het andere: van de hoge, vaak besneeuwde toppen van de Alpen tot het schitterende Lago Maggiore, met de drie parels van eilanden (Isola Bella, Isola Madre en Isola dei Pescatori) die als het ware door het meer omarmd worden. Een boottocht over het Lago Maggiore Je kunt doortrappen tot aan Stresa, langs kleurrijke hotels uit de belle époque, waar je je even een filmster uit vervlogen tijden waant. Aan het Piazza Marconi verruil je je...

Tijdens een bezoek aan Turijn moet je in elk geval een keer koffie drinken bij het oudste café van Turijn, Al Bicerin, dat al in 1763 de deuren opende. De koffiebar tegenover het Santuario della Consolata was al snel een populaire ontmoetingsplek. Onder anderen Italo Calvino, Camillo Benso di Cavour, Alexandre Dumas, Nietzsche en Puccini genoten er van hun koffie, van de smeuïge chocoladetaart en van de onovertroffen chocoladetoast. Heerlijke combinatie van koffie, chocolade en room Ze maken bij Al Bicerin heerlijk romige cappuccino’s en sterke espresso’s, die met elegantie worden geserveerd op de marmeren tafeltjes in de kleine ruimte, die sinds de negentiende eeuw niet meer veranderd is. Maar eigenlijk moet je er een bicerin bestellen, een heerlijke combinatie van koffie, chocolade en room. Bicerin betekent ‘klein glaasje’ – maar het wordt meestal geserveerd in een kelkachtig glas, zodat je tot in je tenen warm wordt. De Franse schrijver Alexandre Dumas was een groot...

In het centrum van Turijn schittert het Piazza Castello, het kloppend hart van de stad, met rondom prachtige zuilengangen. Aan het plein vind je het Palazzo Reale, dat in 1646 werd gebouwd in opdracht van Christina van Frankrijk. Het paleis moest het oudere bisschoppelijke paleis vervangen. Je ziet nog altijd de originele façade, gemaakt door Carlo Morello, die een van de bekendste bewoners van het palazzo, koning Vittorio Emanuele II, vaak zal hebben aanschouwd. Binnen in het palazzo, dat tot 1865 het thuis van de Savoia’s was, wordt je blik allereerst getrokken door de monumentale trappartij, maar wat volgt is nog veel mooier: koninklijke kamers vol met prachtige fresco’s, kristallen kroonluchters, schitterend porselein uit het verre oosten, prachtig ingelegde vloeren, plafondhoge spiegels, kleurrijke tapijten en gobelins, goud-smeedwerk, authentieke meubels, koninklijke portretten en sprekende (plafond)schilderingen. Slenter door de troonzaal, de eetzaal, de balzaal (die...

Langzaam kleuren de wijngaarden goudgeel, dieprood, kastanjebruin en donkerpaars. De druiven zijn geplukt en geperst, de vaten zijn gevuld. Nu is het afwachten hoe deze nieuwe oogst zal smaken… © Valentina Dainelli | Too Much Tuscany Van druivenrank tot vat We kregen deze zomer opvallend veel vragen over de druivenoogst in Italië. Jullie wilden niet alleen weten waar je kunt helpen bij de druivenpluk, maar ook hoe de druivenoogst nu precies in zijn werk gaat. Om daar antwoord op te kunnen geven, nemen we een kijkje bij een van onze favoriete plekjes in Toscane: Villa Medicea di Lilliano. Hier plantte de Malenchini-familie in 1930 de eerste wijnstokken. Het land rondom de schitterende Medici-villa werd omgetoverd tot een groene lappendeken van wijngaarden en olijfboomgaarden. Na een paar jaar werden de eerste flessen Chianti gebotteld. Tegenwoordig maakt de Malenchini-familie naast Chianti ook Chianti Colli Fiorentini en de Super Tuscan Bruzzico, allemaal onder het toeziend oog...