Lombardije Sabbioneta – de ideale stad van Vespasiano Gonzaga
Sabbioneta is een van de beste voorbeelden van hoe men in de renaissance een ‘ideale stad’ zag. Dit perfect bewaard gebleven pareltje vlak bij Mantova werd in de tweede helft van de zestiende eeuw gebouwd, naar een ontwerp van Vespasiano Gonzaga.
De ideale stad van de renaissance
Deze Vespasiano, die in het nabijgelegen Mantova woonde, wilde op deze plek ‘de ideale stad van de renaissance’ bouwen. Een groots plan, met ideeën die volgens velen niet uitvoerbaar waren en getuigden van grootheidswaanzin.
Maar Gonzaga liep niet met zijn hoofd in de wolken. Hij wilde zijn stad echt gerealiseerd zien. Hij liet zich niet van het idee weerhouden en in 1556 begon men dan inderdaad met de werkzaamheden. Langzamerhand verrees er een stad met een regelmatige en rechthoekige rasterindeling, als een soort dambord. Helemaal perfect en bovenal uitzonderlijk mooi.
Klein Athene
De bijnaam van Sabbioneta luidde al gauw ‘klein Athene’, iets waar Gonzaga trots op zal zijn geweest, al vinden...
Lombardije Schuif aan bij Corte Bondeno bij Sabbioneta voor een buonissimo lunch
Na urenlang dwalen door Sabbioneta zijn An en Saskia uitgehongerd. Gelukkig is er daarvoor een perfecte oplossing: een bezoek aan Corte Bondeno, even buiten Sabbioneta.
Hier vind je ook uniek werelderfgoed, maar dan op je bord. Bij deze oude cascina, boerenhoeve, die in de achttiende eeuw werd gebouwd, schuif je aan voor allerlei heerlijks uit de keuken van Lombardije.
Binnen is het net een museum, met allerlei voorwerpen die in de loop der tijd door de eigenaren verzameld zijn. Buiten een kleurrijk terras, met zover je kunt kijken bomen, water en weilanden. Het voelt alsof je in the middle of nowhere bent, terwijl Parma, Mantova en Cremona allemaal op slechts zo’n dertig kilometer afstand liggen.
Aangezien het zonnetje schijnt, kiezen we een plekje op het terras. In een mum van tijd staat onze tafel vol met voorgerechtjes. We zijn met zijn drieën maar met de hoeveelheid schalen die naar buiten wordt gebracht, hadden we jullie allemaal uit kunnen nodigen om ook aan te...
Gardameer Stap in voor een boottocht vanuit Sirmione en verken het Gardameer
De Vlaamse An Beirens van Garda Slow & More woont al zestien jaar in de groene heuvels ten zuiden van het Gardameer. Vorig jaar schreef An samen met ons de Ciao tutti Special Garda Slow & More en nog altijd is ze op zoek naar nieuwe tips rondom het meer.
Naast een proeverij van wijn, olijfolie, kaas en andere delicatessen werd ook het gebied verkend waar deze culinaire producten ontstaan. Aan het Gardameer betekent dat aan boord stappen voor een boottocht over het meer!
An stapt in Padenghe del Garda aan boord van de Dreamer, voor een excursie waarbij niet alleen het landschap en de cultuur aan bod komen, maar ook de invloeden van het meer – met zijn mediterrane klimaat en omliggende bergen – op de smakelijke streekproducten.
An: ‘De boot schuimde de eerste mijlen over het water en bracht ons in volle vaart naar Sirmione. Mijn haren wapperden in de wind, mijn blik stond op oneindig terwijl ik volop genoot van de prachtige panorama’s en de vele schakeringen blauw die het...
Proef het beste van Italië Colomba pasquale – een dolce duif voor een Italiaanse paasbrunch
Vanuit de etalages van grote en kleine pasticceria’s lachen ze je toe, de dolce duiven die speciaal voor Pasen gebakken worden. Deze colomba pasquale, paasduif, hoort voor een Italiaan net zo bij Pasen als de chocolade paaseitjes en gekleurde eieren bij ons.
De zoete cake wordt volgens een eeuwenoude traditie gebakken in de vorm van een duif, het symbool van de vrede. Daarna wordt de duif bestrooid met kristalsuiker en amandelen. Je kunt een stuk colomba zo eten, maar het is ook lekker met roomboter, chocolade- of pistachepasta of Fiordifrutta van Rigoni di Asiago.
De legende achter de Italiaanse paasduif
Het verhaal gaat dat de colomba pasquale haar oorsprong vindt in de vroege middeleeuwen. In 571 viel Alboin, de heerser van de Longobarden, de stad Pavia aan.
Het beleg duurde vele maanden en nadat de stad uiteindelijk dan toch in handen van Alboin gevallen was, verlangde de Longobardische koning even niet naar goud, zilver en andere kostbaarheden. Nee, hij stond erop dat hij...