Vol gas naar Monza: zo ziet een sportweekend in Italië eruit
Ongeveer dertig kilometer ten westen van het Gardameer ligt het veel kleinere maar minstens zo mooie en veel rustigere Lago d’Idro.
Je kunt er omheen lopen of fietsen maar wat is nu leuker dan het meer te verkennen vanaf een boot? Met de wind door je haren en de zon weerspiegeld in het blauwe water beleef je het Idromeer op zijn best!
Wij gaan aan boord van de Idra, de veerboot die net als het meer is vernoemd naar het mythische monster Hydra dat in het meer zou hebben geleefd.
Met de boot over het Lago d’Idro
Onderweg varen we langs stranden met zwem- en zonliefhebbers, terwijl zeilschepen en kano’s rondvaren en suppers en kitesurfers door het heldere water klieven.
De meeste mensen komen hier voor rust, ontspanning én recreatie want behalve de watersporten kun je rond het meer ook heerlijk wandelen, prachtige fietstochten maken en paardrijden. Ook voor klimmers zijn er via ferrata’s in elke moeilijkheidsgraad en je kunt er zelfs paragliden.
De boot doet zeven plaatsjes aan het meer aan: Lemprato, Crone, Anfo, Ponte Caffaro, Baitoni, Vesta en Vantone. Bij de meeste aanlegplaatsen zijn er strandjes en mogelijkheden om uitrustingen te huren voor verschillende watersporten, maar het is ook zeer de moeite waard om de dorpjes te bezoeken, een rondje te lopen en een caffè te drinken.
Ponte Caffaro is het grootste van de zeven. Hier zie je vlak bij de steiger de landingsplaats van de paragliders. In Crone kun je eveneens heerlijk door de oude straatjes slenteren.
Tegen de heuvel aan het westen zie je de Rocca d’Anfo, een oud fort en het volgende doel van onze boottocht.
De boot vaart elke dag tussen half juni en half september volgens een vaste dienstregeling. Voor slechts tien euro mag je mee voor een complete toer langs alle zeven aanlegplaatsen. Voor vijf euro zet de boot je over van de ene plaats naar de andere.
Rocca d’Anfo, het grootste Napoleontische fort van Italië
Zoals gezegd zie je de Rocca d’Anfo, het grootste Napoleontische fort van Italië, vanaf het water al opduiken. Van de aanlegsteiger bij het plaatsje Anfo is het een kwartiertje lopen naar de ingang.
Wil je eerst nog even op krachten komen, dan kun je bij Pizzeria Bar Ristorante Imbarcadero (Via Rimembranza 2) aanschuiven voor de lunch.
De eerste sporen van de vestingwerken gaan terug tot het begin van de veertiende eeuw, toen de adellijke Milanese familie Visconti opdracht gaf om muren en een gang te bouwen om de grens met Trentino langs de rivier de Caffaro te versterken en zo de bandieten en smokkelaars in het gebied te bestrijden.
De noordelijke poort van Venetië
Een dikke eeuw later kregen de Venetianen de vallei in handen. Om de vele handel die langs ‘de noordelijke poort van Venetië’ – zoals de Rocca door de Venetianen werd genoemd – te kunnen controleren, werd het verdedigingswerk grondig aangepast en uitgebreid. De lagere gebouwen bij het meer controleerden de grens en de hogere konden de vallei verdedigen.
Er zijn verschillende routes om het complex te bezoeken. Samen met onze gids nemen we de zuidelijke route, met de overblijfselen uit de Venetiaanse tijd en ook een beetje van de Napoleontische route.
Al snel worden we getrakteerd op een mooi uitzicht op het meer en op het dak van de Batteria Rocca Vecchia, dat dienstdeed als douanehuis en kruitdepot. We gaan nog hoger, over de Venetiaanse trap en muur.
We rusten even uit bij een massief wachthuisje uit de tijd van Napoleon en komen dan bij de Batteria Veneta, een ruimte met schietgaten waardoor je het meer mooi kunt zien liggen. Naast verdedigingswerk deed deze batteria ook dienst als barak voor de troepen.
Weer buiten vervolgen we onze weg langs de wachtpost over de trappen nog hoger de berg op.
In 1796 veroverde een zesentwintigjarige Napoleon dit deel van Lombardije en werd de Rocca d’Anfo nog verder uitgebreid. Het zou uiteindelijk een oppervlakte van vijftig hectare beslaan en uit meer dan dertig onderdelen bestaan, zoals barakken, kruitmagazijnen en militaire wachtposten, verbonden door loopbruggen, trappen en ondergrondse routes.
Op de top, buiten het bereik van vijandelijke kanonnen, staat een observatorium. Het is alleen te bereiken door gangen vanuit een klein ondergronds fort.
Caserma della Gola – het hoogste punt van het fort
We lopen door een tunnel met een grote ruimte vanwaar het fort verdedigd kon worden. Nog verder naar boven komen we op het hoogste punt van onze wandeling: de Caserma della Gola, een kazerne die veel militairen kon huisvesten (en die hun sporen soms nalieten op de muur) en vanwaar we weer prachtig uitzicht op het meer hebben.
Garibaldi’s aanval op Trentino
In 1866 diende het fort als basis voor Garibaldi’s aanval op Trentino en als militair hospitaal. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het gebruikt als kazerne en wapen- en munitiedepot, maar in de Tweede Wereldoorlog heeft het geen rol van betekenis gehad.
In 1992 werd het hele gebied van militair eigendom naar staatseigendom overgedragen. De Rocca d’Anfo kan met een gids worden bezocht door te kiezen voor de Napoleontische tour, die een bezoek aan het hele fort omvat (ongeveer vier uur), of voor de kortere en minder veeleisende tour Van La Serenissima tot het Koninkrijk Italië (ruim twee uur), die een bezoek aan het onderste deel van het fort omvat.
Sportcamping & Glamping Resort Rio Vantone
Wil je graag aan het Lago d’Idro vakantie vieren? Dan is een verblijf bij Sportcamping & Glamping Resort Rio Vantone een aanrader. Wij voelen ons meteen een beetje thuis als we bij het inchecken een prachtige originele vintage Vespa Modello 1967 zien!
De camping heeft een eigen strand aan het meer en allerlei accommodaties, van stacaravans tot luxe glampingtenten, verschillende soorten lodges en zelfs een complete vakantievilla. Je kunt er natuurlijk ook met je eigen tent terecht.
Aangezien wij na ons bezoek aan de Rocca d’Anfo flinke trek hebben gekregen, schuiven we meteen na het uitpakken van onze koffer aan bij restaurant La Tavola. Hier staan vooral gerechten uit de regio op de kaart, maar ook voor een lekkere pizza ben je hier op de juiste plek.
De aanbeveling van de serveerster klinkt goed dus even later wordt er een tartaar van trekzalm en vervolgens een heerlijke risotto geserveerd. Om je vingers bij af te likken!
We verblijven in een safaritent en zijn blij verrast: er staat een fles rosé op tafel om ons welkom te heten. De tent is uitgerust met alles wat je maar nodig kunt hebben: een complete keuken, sanitair, drie slaapkamers en een veranda met ligbanken en zithoek.
Van beachvolleybal tot surfschool
Behalve verschillende accommodaties heeft de camping ook allerlei faciliteiten. Zo kun je er terecht voor een lekker ontbijt, bij Bar Vantù.
Daarnaast vind je op het campingterrein een winkel, zwembad, speeltoestellen en beachvolleybalveld.
Bij Surfpoint Vantone kun je in een paar dagen leren surfen en zelfs een brevet halen. Ook kun je hier een supboard of waterfiets huren. Wie over voldoende kennis beschikt en geen eigen zeilboot heeft, kan ook een zeilboot of zelfs een catamaran huren.
Na een dag op pad te zijn geweest rondom het meer schuiven we ’s avonds weer aan bij restaurant La Tavola. Dit keer valt de keus op een eenvoudige maar heerlijke pizza al tonno en als toetje een delizia al limone en een laatste blik op de in het meer weerspiegelende maan voor we onze tent opzoeken.
