Archief per maand: november 2010

Verrassing van KLM: een portemonnee vol muntjes voor in de Trevifontein

Degenen die mij ook via Twitter volgen hebben het vast al wel gelezen: ik werd vorige week, voor mijn vertrek naar Rome, bij de gate opgewacht door @KLMsurprise. Voor mijn vertrek had ik van een vriendin gehoord dat KLM een originele marketingactie had bedacht voor alle twitterende reizigers. Als je met KLM naar waar dan ook ter wereld vliegt, en je dit via Twitter kenbaar maakt, maak je kans op een originele verrassing. Dat liet ik me natuurlijk geen twee keer vertellen, en dus tikte ik dinsdagochtend, voor een lange dag vol vergaderingen, snel het volgende berichtje: @KLMsurprise Lees net …

Lees meer »

Scala Sancta – de Heilige Trap bij de Kerk van de Friezen in Rome

Links vooraan in de Kerk van de Friezen bevindt zich een bijzondere ruimte: een kleine kapel met een kruisbeeld, een Mariabeeld en een 33 treden tellende trap, die vrij steil naar beneden loopt. Het is echter niet de bedoeling dat je de trap afloopt; het is namelijk een devotietrap, een zogenaamde Heilige Trap. Jarenlang was deze trap buiten gebruik en was de ruimte met het kruisbeeld een donkere opslagplaats. In het Heilige Jaar 2000 werd de trap op initiatief van de beheerders van de Kerk van de Friezen gerestaureerd, als  Nederlandse bijdrage aan het Jubileumjaar. De Scala Sancta, zoals buiten …

Lees meer »

De Kerk van de Friezen in Rome

Twee weken geleden schreef ik over de Romeinen in de Lage Landen – vandaag draaien we de rollen om en staat een stukje Nederland in Rome centraal op Ciao tutti. Een stukje Nederland, denk je nu wellicht, in de titel staat toch duidelijk een verwijzing naar de Friezen? De Nederlandse kerk in Rome heeft inderdaad een naam die enige uitleg verdient. In Rome is het als in Nederland tijdens de Elfstedentocht: alle Nederlanders zijn Friezen. De oude naam voor de mensen die uit de Lage Landen naar Rome kwamen, is nooit aangepast. Het feit dat medelanders al eeuwenlang naar Rome …

Lees meer »

Panna cotta met karamel naar recept van Toscanini

Een voorproefje uit het kookboek Toscanini venticinque, met het recept voor de lekkerste panna cotta ooit. Ingrediënten (voor 6 vormpjes): 750 ml slagroom | 1 vanillestokje, opengesneden en de zaadjes eruit geschraapt | 80 gram suiker | 1 blaadje gelatine, geweekt in koud water | 1 eetlepel bruine rum | voor de karamelsaus 100 gram suiker, wat citroensap, 250 ml slagroom en zout ‘Onze dolci-maakster Madina Mamedova maakt de lekkerste panna cotta. Het enige probleem is dat ze dit volledig op gevoel doet dus als ze op vakantie is, is er geen nauwkeurig recept van de panna cotta. Wat tot …

Lees meer »

Laus Romae – lofzang op Rome

Vandaag een lofzang op Rome, aan de hand van een prachtig boek dat we vorige week ontdekten: Laus Romae, oftewel Lofzang op Rome, is een bundel van zestien artikelen die betrekking hebben op belangrijke momenten uit de cultuurgeschiedenis van Rome, van 1200 voor Christus tot en met het gedicht van Lucebert over Rome uit 1957. Het boek is samengesteld naar aanleiding van het tienjarig jubileum van de nascholingscursus die door uitgeverij Eisma Edumedia werd georganiseerd voor docenten Klassieke Talen als voorbereiding op de Rome-reis. De redactie van het boek is verzorgd door Charles Hupperts en Elly Jans. In Laus Romae …

Lees meer »

Sint Juliaan der Vlamingen – de Koninklijke Belgische kerk in Rome

Tijdens een van onze wandelingen door Rome, stuitten we op het prachtige aanplakbiljet van de Sint Juliaan der Vlamingen, oftewel de San Giuliano dei Fiamminghi, de Koninklijke Belgische kerk in Rome. De kerk zou ten tijde van de Kruistochten zijn gesticht als pelgrimshospitaal voor de inwoners van het graafschap Vlaanderen. Veel weten we niet over deze eerste bestaansperiode, maar zeker is wel dat graaf Robrecht II van Vlaanderen het hospitaal in 1094 vaste inkomsten verschafte. De kerk kent dus een lange geschiedenis en herbergt prachtige kunstwerken van Vlaamse makelij. De Bentvueghels, een vereniging van kunstenaars uit Nederland en Vlaanderen, kwam …

Lees meer »

De accabadora – Michela Murgia

Tot in de jaren vijftig van de twintigste eeuw had ieder dorpje op Sardinië een accabadora, een ‘laatste moeder’: een vrouw die zieken en ouderen hielp met sterven, net als een vroedvrouw helpt bij de geboorte. Bonaria Urrai is zo’n accabadora. Als zij en Maria over straat lopen, kijken de dorpsbewoners hen fluisterend na. De oude naaister Bonaria Urrai heeft Maria geadopteerd en in huis genomen. Ze voedt haar op, in de verwachting dat Maria later voor haar zal zorgen. Als vierde dochter van een straatarme weduwe was Maria eraan gewend op de laatste plaats te komen, altijd te veel …

Lees meer »