Marlou van Marilu in Italia neemt je mee naar de dagelijkse markt van Vieste. Marlou: ‘Je bent niet in Vieste geweest wanneer je deze folkloristische plek, Mercato Jenner, niet hebt bezocht.
Deze dagelijkse overdekte markt is een bonte verzameling kramen, tentjes en schuurtjes, waar je elke dag tot laat in de avond terecht kunt. Het is een oase van fruit, noten, kruiden, streekproducten en meer.
Sinds jaar en dag kom ik op deze markt, zelfs al heb ik niet echt iets nodig. De sfeer, de explosie aan kleur, de drukte en de kooplui die je van alles laten proeven en altijd in zijn voor een praatje.
Wanneer ik geen kilo zout in de supermarkt wil kopen, ga ik hier een kopje zout vragen en dat krijg ik dan met een grote glimlach erbij. Toen ik zelf nog geen olijfolie verkocht, kwam ik hier met een leeg flesje en deed men er olie van de tap in.
Kloppend hart van Vieste
De markt bevindt zich op een prominente plek in Vieste, aan het pleintje aan de Via Jenner, net voordat je de hoofdstraat inloopt. Een niet te missen trekpleister. Navraag leert me dat de markt in deze vorm bijna vijftig jaar geleden ontstond.
Vieste heeft een landbouwgeschiedenis, met van oorsprong veel boerenbedrijven. De producten van het land moesten liefst op een centrale plek worden verkocht. Een paar vaste kramen kwamen op de plek tegenover het plein te staan, waar nu de parkeerplaats is. Toen de markt te groot en te druk werd, verhuisde men naar het plein.
Nog maar één kraam
In oktober 2021 trof ik tot mijn grote verbazing een bijna leeg plein, met bijna afgebroken hutjes en een ravage aan sloopresten. Slechts één kraam stond nog overeind, die van Franco op de hoek van de ingang van de hoofdstraat, met slechts één gevulde vitrine met lege tafels ervoor.
Ik wilde er meer van weten en vroeg naar het verhaal achter deze voor mij onverwachte sloop. Ik werd direct uitgenodigd te gaan zitten, kreeg een drankje en hoorde dat de gemeente Vieste al veel eerder had besloten alles plat te gooien, vanwege het gebrek aan veiligheid. Het moest bovendien allemaal netter en representatiever worden.
Men was met de sloop gestart met de belofte op de plek van de markt een nieuwe markt te laten verrijzen, met vaste kramen. Ik zag de ontwerptekeningen en schrok ervan: een verzameling vierkante stenen ‘garageboxen’ tegenover elkaar, met een looppad ertussen met een overkapping van glas. Zonder enige uitstraling en in niets te vergelijken met hoe de markt ooit was.
Franco bleek de laatste die zich verzette tegen deze plannen, ook al wist hij natuurlijk wel dat hij uiteindelijk aan het kortste eind zou trekken. Hoe lang de bouw duurt en de inkomsten dus stil liggen, of hij terug kan met een hogere huur… Vrijwel alles was onzeker.
Heel benieuwd hoe alles zou gaan verlopen hield ik de bouw in de gaten. Elke keer dat ik in Vieste was, ging ik een kijkje nemen.
Sfeer van weleer
Toen de eerste garageboxen in 2022 stonden, zag het er kansloos uit. Zo nieuw en steriel. Gelukkig is er uiteindelijk gekozen voor een houten overkapping in plaats van het oorspronkelijk bedachte glas.
Vlak voor de oplevering van het project konden ondernemers zich inschrijven voor een van de twaalf ruimtes. Er zijn slechts tien ondernemers van de eerdere Mercato Jenner teruggekeerd. Twee plekken zijn niet gevuld. Vorig jaar leek het nog niet te lukken de bezoekersaantallen van weleer te behalen, maar dit jaar lijkt er vooruitgang.
In juni breng ik een avond door bij de kraam van Franco. Nog steeds heeft hij een plek op de hoek, nu tegenover zijn oude plek. Trots laat hij me alles zien. De ‘stamtafel’ staat er ook nog en hij nodigt me uit om samen met zijn vrienden die er al zitten een glas gekoelde Nero di Troia te drinken. We spreken over vroeger en hij is verheugd te horen dat ik de foto’s uit 2021 nog heb. Die beloof ik snel langs te brengen.
Het wordt gezellig druk, met veel bezoekers. Om een uur of tien is het echt spitsuur, wanneer de meeste mensen van hun cena terugkomen. Ik loop een rondje voor sfeerfoto’s, spreek wat andere ondernemers en kom nog bekenden tegen. Het lijkt erop dat de sfeer van weleer toch weer een beetje terugkomt.
Er is wat extra reuring omdat op het overgebleven stuk plein het reuzenrad wordt opgebouwd. Dat blijft de hele zomer staan en zal ongetwijfeld nog een paar extra marktbezoekers trekken.
Nieuwe markt met authentieke producten
Wat me opvalt is dat alle ondernemers extra moeite hebben gedaan qua decoratie en aankleding: veel bamboe, mooie kasten, bossen gedroogde kruiden, pepertjes… Overal zie je ook persoonlijke elementen zoals foto’s en beeldjes.
Er wordt nog steeds geklaagd dat vroeger alles sfeervoller, beter en goedkoper was. De locals missen de oude markt.
Gelukkig voelt Mia, het hondje van Franco, zich al goed thuis. Ze ligt bij mij op schoot te slapen terwijl Heidi, Franco’s andere hond, de wacht houdt. Franco en zijn familie bekommeren zich zo nu en dan om de klanten die iets willen proeven en verder wordt er veel gepraat en gelachen.
Op mijn vraag of Franco geen naam heeft voor zijn kraam grapt de overbuurman van Gino Frutta: ‘We noemen hem Franco Formaggio.’
De markt blijft gelukkig een plek waar cultuur en traditie gedeeld worden. Met al het nieuwe van nu, zonder de authentieke smaak van het land te vergeten.
Ik raad je dan ook aan om deze plek niet over te slaan als je Vieste bezoekt. Laat de supermarkt links liggen en kom hier voor je fruit, groenten, kruiden, olijven, wijnen, noten, likeuren, olijfolie, pasta’s, kaas (je vindt hier ook een kraam van La Bottega del Casaro van Agriturismo La Vecchia Stalla) en vleeswaren. Proef van alles, maak een praatje en doe Franco de hartelijke groeten!’