No dogs or Italians allowed – aandoenlijke animatiefilm van Alain Ughetto

Het leek een beetje een gekke titel, No dogs or Italians allowed, maar na het zien van deze animatiefilm had regisseur Alain Ughetto geen betere titel voor zijn film kunnen bedenken. Waarom zullen we niet verklappen, maar we vertellen je wel vast meer over deze prachtige film.

Magisch verhaal vol poëzie, warmte en humor

Hij heeft een aandoenlijke, hartverwarmende film gemaakt over het leven van zijn Italiaanse nonni, grootouders, die zich staande proberen te houden in de wervelende wereld van begin twintigste eeuw. Uiteindelijk trekken ze vanuit de Piemontese bergen de grens over, naar Frankrijk, op zoek naar het paradijs.

Met dit magische verhaal vol poëzie, warmte en humor – dat vanaf 18 mei in de bioscoop te zien is – brengt Ughetto een originele ode aan zijn Italiaanse familie die voor even ook voelt als de jouwe…

Gelukkig zijn diegenen met brood en polenta

Het piepkleine dorp Ughettera ligt in de schaduw van de Monviso, in Piemonte, in het noorden van Italië. Het is niet gek als je het niet kent, want de meeste huizen zijn er verworden tot ruïnes.

Een eeuw geleden woonden in het dorpje een aantal families met allemaal dezelfde achternaam, onder wie ook de grootouders van regisseur Alain Ughetto, Luigi en Cesira.

Via zijn nonna, grootmoeder, Cesira – die door haar liefde voor Luigi Ughetto in Ughettera belandt, neemt Ughetto je mee in de fascinerende geschiedenis van zijn familie.

Grond is schaars in de bergen – en het eten dus ook (zoals we ook zagen in het prachtige boek Het licht van de lente van Franco Faggiani, dat zich in dezelfde streek afspeelt).

‘Gelukkig zijn diegenen met brood en polenta,’ aldus Cesira, maar dat is er steeds vaker niet in voldoende mate om alle monden te voeden. Luigi en zijn broers vertrekken dan ook elke winter naar Frankrijk en Zwitserland, om daar het zware werk te doen.

Er worden kinderen geboren, nieuwe liefdes gevierd, huizen gebouwd en ondertussen droomt iedereen van een beter bestaan, al lijkt dat niet voor hen weggelegd in Italië, waar het fascisme in opkomst is.

Bordkartonnen huizen en bossen van broccoli

In een speelse stop-motion animatiestijl, waarin hij af en toe letterlijk contact maakt met zijn grootmoeder, creëerde Alain Ughetto een ontroerend familie-epos, als een soort liefdesbrief aan zijn ouders en grootouders en de opofferingen die zij zich getroost hebben.

Zij werkten hun hele leven met hun handen en konden alles maken wat ze zagen. Ook de regisseur wekt met zijn handen alles en iedereen tot leven, van bordkartonnen huizen en bossen van broccoli tot alle familieleden en de Tour de France-karavaan.

Maar liefst negen jaar werkte Ughetto aan deze magnifieke ode aan een tijd die we bijna vergeten zijn, maar die in veel families diepe sporen heeft achtergelaten. Zo mooi dat je hem aan het einde meteen nóg een keer wil zien!

Bekijk de trailer van No dogs or Italians allowed

Vanaf 18 mei kun je de animatiefilm No dogs or Italians allowed in de bioscoop bekijken. Geniet alvast van een voorroefje:

Ga deze film zeker zien als je de kans hebt! Niet voor niets won No dogs or Italians allowed de European Film Award voor beste animatiefilm van Europa. Je zult met een warm gevoel de bioscoop verlaten en nog regelmatig met een glimlach terugdenken aan Cesira en haar familie…