Het Monster van Florence was een van de beruchtste seriemoordenaars van Europa. Netflix wekt de herinnering aan dit monster opnieuw tot leven tijdens de bloedstollende vierdelige serie Il mostro (of The Monster of Florence in het Engels), die vanaf woensdag 22 oktober te zien is.
Deze langverwachte serie vertelt het waargebeurde verhaal van de jacht op een van de beruchtste seriemoordenaars uit de Italiaanse geschiedenis: acht dubbele moorden, bijna allemaal op jonge stelletjes, met hetzelfde wapen, die tussen 1968 en 1985 op het platteland rondom Florence plaatsvonden.
Bekijk alvast de trailer:
Controversieel onderzoek
De serie gaat terug naar de oorsprong van de zaak van het Monster van Florence, beginnend bij het eerste onderzoek, en reconstrueert daarmee een van de langste en controversieelste misdaadonderzoeken in de geschiedenis van Italië.
Aan de hand van documenten en hypothesen die vandaag de dag nog steeds onderwerp van discussie zijn, krijg je een inkijkje in de klopjacht op het monster, dat de onderzoekers echter steeds te snel af is. Je volgt in het bijzonder het spoor dat bekend staat als la pista sarda, ‘de Sardijnse aanwijzing’, dat start na de vierde dubbele moord, wanneer blijkt dat het hetzelfde pistool is waarmee in 1968 het voor zover bekend eerste stel is gedood.
‘Horror, to be truly told, must be faced, not avoided. And a story, to come through with clarity, without embracing a thesis, must begin at the very beginning. To recount it with honesty, respect, and rigor must still carry meaning. Not to solve, not to explain, but simply to remember. A way to remain close to those who were left there, forever in the night,’ aldus regisseur Stefano Sollima.
Locaties van Het Monster van Florence
Afgelopen augustus ging de serie in première op het Filmfestival van Venetië, maar Il mostro werd al in 2023 opgenomen in Florence en omstreken. Wellicht herken je al kijkend locaties als het Piazza San Firenze en het ex-Corte d’Appello aan de Via San Gallo in Florence, het Cimitero di Trespiano, Signa, Mercatale Val di Pesa, San Casciano in Val di Pesa en Campi Bisenzio.
Cast en regisseur van Il mostro
De hoofdrollen zijn voor Marco Bullitta, Valentino Mannias, Francesca Olia, Liliana Bottone, Giacomo Fadda, Antonio Tintis en Giordano Mann.
Alle afleveringen zijn geregisseerd door Stefano Sollima, die je wellicht kent van andere spannende series als Gomorra en Zerozerozero. Sollima baseerde de serie op getuigenissen, juridische documenten en journalistieke onderzoeken. Hij werkte samen met Leonardo Fasoli en cinematograaf Paolo Carnera, zijn vaste partners in crime.
foto’s: Emanuela Scarpa | Netflix
Wie was het Monster van Florence?
In 1991 startte de SAM (Squadra Anti-Mostro), die sinds 1984 uitsluitend de moorden van het Monster onderzocht, onder leiding van Ruggero Perugini, een onderzoek naar Pietro Pacciani, terwijl deze in de gevangenis zat voor de verkrachting van zijn twee dochters.
Een anonieme brief die na de laatste moord van het monster was verstuurd, had de onderzoekers al op zijn spoort gezet. Tijdens een huiszoeking werd echter niets gevonden en daarom richtte men de pijlen op andere potentiële daders.
Pacciani blijft echter op de radar als een van de personen die aan het profiel van de moordenaar voldoet en na een selectieproces is hij een van de weinige echte verdachten.
Uiteindelijk werd Pietro Pacciani opgepakt en aangeklaagd voor de acht dubbele moorden Hij werd veroordeeld voor de moord op zeven van de acht koppels en kreeg veertien keer levenslang. Hij zou niet alleen hebben gehandeld, maar hulp hebben gekregen van Mario Vanni, Giovanni Faggi en Giancarlo Lotti, die met uitzondering van Faggi ook schuldig werden bevonden.
Bij elke dubbele moord werd eerst de man en daarna de vrouw neergestoken, die vervolgens meestal uit de auto werd gesleept en met een mes werd gestoken en waarvan het schaambeen en de linkerborst werden afgesneden. Met name de mannen vertoonden ook postmortale steekwonden. De misdaden werden gepleegd op afgelegen, vaak bosrijke plekken in de omgeving van Florence, die graag door stelletjes werden bezocht, zoals Signa (1968) Borgo San Lorenzo (1974), Scandicci (1981), Calenzano (1981), Baccaiano (1982), Giogoli (1983), Vicchio (1984) en Scopeti (1985).
