Vroegboekkorting bij hu openair villages & campings

Waar ga je in Italië het beste eten? Van bar en ristorante tot trattoria en tavola calda

Italië staat bekend om de voortreffelijke keuken: perfecte pasta’s, verse vleeswaren, romige kazen, knapperige pizza’s…. Om optimaal van al dat lekkers dat in Italië geserveerd wordt te kunnen genieten, kies je voor elke lekkernij de best passende gelegenheid. Als je immers weet dat er bij een trattoria meestal geen pizza op de kaart staat, voorkom je teleurstelling en loop je niet per ongeluk een lekker bord pasta mis.

Het grote aanbod aan ‘lekkere adressen’ maakt de keuze er niet makkelijker op. En dan hebben we het niet over specifieke restaurants, maar over de soorten horeca die er in Italië te vinden zijn. Zo kun je er kiezen uit:

*bar: een Italiaanse koffiebar met naast diverse soorten koffie allerlei drankjes en kleine hapjes, soms zelfs met een kleine kaart met pastagerechten en/of een dagschotel

*fornaio / panificio: een echte bakkerij, waar vooral brood en hartige deegwaren als focaccia en pizza worden gebakken

*gelateria: de hemel op aarde voor ijsliefhebbers, met ijs in alle soorten en smaken, van fris sorbetijs tot overdadig chocolade-ijs

*osteria: een kleine eetgelegenheid waar je voor niet al te veel geld eenvoudige, maar smakelijke gerechten kunt krijgen, vaak uit de regionale keuken

Leuk om te weten: een osteria was oorspronkelijk vooral bedoeld om een glas wijn te drinken, niet om er ook uitgebreid te eten. Osteria del Sole in Bologna hanteert dit principe nog altijd, als je daar iets te eten wil bij je glas wijn of bier, moet je daar zelf voor zorgen.

*paninoteca: een broodjeszaak met een assortiment warme en koude panini met uiteenlopend beleg

*pasticceria: een banketbakkerij met vooral veel zoetwaren, van brioches voor bij het ontbijt tot taarten als dessert

*pizzeria: bij een echte Italiaanse pizzeria staan er alleen pizza’s op de kaart. Let wel: pizza eet je alleen in een pizzeria; in principe staan er bij een osteria, trattoria en ristorante geen pizza’s op het menu (tenzij het om bijvoorbeeld een ristorante / pizzeria gaat natuurlijk)

*ristorante: Italië kent uitstekende restaurants, maar de prijzen variëren nogal en soms betaal je alleen voor de benaming ristorante

*rosticceria: hier worden alleen gegrilde gerechten klaargemaakt – vaak van uitzonderlijk goede kwaliteit

*tavola calda: een soort kantine of afhaalrestaurant, waar je kunt kiezen uit een dagverse selectie warme gerechten

*trattoria: een trattoria houdt het midden tussen een osteria en een ristorante, met vaak een uitgebreide keuze aan plaatselijke gerechten die net wat minder eenvoudig zijn dan bij een osteria

Schallende televisies in plaats van sfeervolle kaarsen
Nog een paar tips. Ga, om teleurstelling te voorkomen, niet eten in een restaurant waar je de gerechten kunt aanwijzen omdat ze als foto’s op de menukaart worden gepresenteerd. Ook restaurants met een toeristenmenu die om zes uur al vol zitten, sla je beter over.

Italianen eten zelf pas rond acht uur, half negen, op z’n vroegst. Doe net als zij en ga laat op pad, zoek een eetgelegenheid waar ze in plaats van een toeristenmenu een wisselend dagmenu hebben en waar je Italianen ziet zitten. Kies bijvoorbeeld eerder voor een osteria, een trattoria of een pizzeria in plaats van een ristorante, zodat je voor niet al te veel geld kunt genieten van regionale of lokale specialiteiten.

Ga ook niet op zoek naar een sfeervol met kaarsen verlicht restaurant, want kaarsen vind je in Italië alleen in de kerk en op het kerkhof. Licht van tl-lampen, een televisie met het volume op maximale stand en drukdoenerige Italiaanse families zijn daarentegen stuk voor stuk garanties voor heerlijke gerechten op tafel.

Fooi en coperto
Het geven van fooi zorgt soms voor wat hoofdbrekens. Het is in elk geval niet verplicht en een ober zal je niet nors nakijken als je hem geen fooi geeft. Uiteraard wordt het op prijs gesteld als je de rekening naar boven afrondt of een echte fooi geeft als je dik tevreden bent, maar het is geen must. Beschouw het echt als een extra compliment.

Tijdens een lunch of diner komt er vaak een mandje brood op tafel. Het zou natuurlijk zonde zijn om niet de laatste restjes pastasaus met een stukje brood van je bord te vegen. Meestal vind je dit brood op de rekening terug onder de noemer pane e coperto, een klein bedrag (van één tot drie euro) dat je per persoon betaalt voor ‘brood en couvert’.

Een Italiaanse gewoonte, die je niet ‘op z’n Hollands’ kunt afdoen door dan maar geen brood te eten. Het is in bijna heel Italië niet meer dan gewoon om dit op de rekening te zetten en meestal wordt het ook netjes op de menukaart vermeld.

Als een Italiaanse ober je een gerecht of een bijpassende wijn adviseert, krijg je niet zoals veel mensen denken de duurste pasta of de duurste fles wijn aangeboden. De ober wil vooral dat je geniet en het lekkerste gerecht van de kaart proeft, met een wijn die daar perfect bij aansluit. Ga dus gerust op zijn oordeel af.

Dat geldt ook voor het aannemen van een glas wijn om te proeven of van een glaasje limoncello van het huis. Buitenlanders denken vaak dat daar iets achter zit. ‘Dat vinden we straks zeker terug op de rekening, laten we het aanbod voor de zekerheid maar afslaan.’ Herkenbaar? Als je een Italiaan wil beledigen, moet je vooral zijn goed bedoelde kopje koffie, flesje olijfolie of glaasje grappa wegwuiven. Wat wij soms wantrouwend benaderen, is in Italië de olie die de machine laat draaien.

Elkaar presentjes geven, drankjes aanbieden of lekkernijen meegeven is een teken van gastvrijheid en generositeit waar niets voor terug verwacht wordt. Ja, dat je tijdens je verblijf misschien nog eens komt eten in het restaurant of het hotel aanbeveelt bij vrienden en bekenden. Verder niks. Ze geven je wat, gewoon omdat ze je aardig vinden. Misschien gek, maar vooral heel leuk!

Eten in de schaduw van bezienswaardigheden
Als je bedacht hebt lekker buiten een broodje of een stuk pizza te eten, let in grotere steden dan goed op waar je dat doet. Dat mag sinds 2013 niet meer in de omgeving van toeristische trekpleisters. Even een pizzapunt eten bij de fontein voor het Pantheon in Rome of een slokje water drinken op de trappen van de Duomo in Florence levert je als je geluk hebt alleen een reprimande op van surveillerende agenten.

Soms krijg je echter een flinke bekeuring, die kan oplopen tot vijfhonderd euro. De regel vloeit voort uit een nieuw aangenomen wet ter bescherming van de historische centra. Zowel bewoners als toeristen mogen niet meer met eten en drank rondhangen in gebieden met een historische waarde.

Wat gelukkig wel nog mag, is een slok lekker fris water nemen uit de drinkfonteintjes die je in veel Italiaanse steden vindt en die op elk moment van de dag lekker vers en koel water leveren. Alleen als er een bordje met Acqua non potabile bij hangt, kun je het water niet drinken.

In Rome hebben deze fonteintjes overigens een aparte naam: nasoni, neuzen. In deze blog lees je er meer over.

Ook in een koffiebar kun je altijd om een glas water vragen. Bij een kopje koffie krijg je dat vaak nog gratis ook. Houd wel de regels in acht als je netjes behandeld wil worden door de barman: eerst aan de kassa je bestelling doorgeven en betalen. Met het bonnetje dat je dan krijgt, kun je aan de bar je bestelling ophalen.

Ontwikkel een Italiaans ritme
Houd ook rekening met het Italiaanse ritme. Het ritme van een Italiaanse dag loopt anders dan je gewend bent. Veel winkels, zeker in kleine stadjes en dorpjes en in het zuiden van de laars, sluiten tussen de middag de deuren, waarbij de lunchpauze langer dan een uur duurt.

Veel winkels zijn gesloten tussen half één en half vier ‘s middags, maar let op: dit verschilt per plaats of zelfs per winkel. Op dat moment kun je dus het beste de tijd nemen voor een lekker lange lunch of voor een siësta, net als de Italianen zelf. De meeste winkels zijn overigens wel tot half acht ‘s avonds open, soms zelfs nog iets langer.

Feestdagen in Italië
Italiaanse feestdagen zijn 1 en 6 januari (Nieuwjaarsdag en La Befana), Pasen, 25 april (Bevrijdingsdag), 1 mei (Dag van de Arbeid), 2 juni (Dag van de Republiek), 15 augustus (Ferragosto), 1 november (Allerheiligen), 8 december (Onbevlekte Ontvangenis van Maria) en 25 en 26 december (Kerstmis).

Na 15 augustus staat het dagelijks leven in Italië twee weken zo goed als stil. De Italianen gaan dan zelf met vakantie en trekken massaal naar de bergen of naar zee. In veel plaatsen is het dan uitgestorven en zijn restaurants, bars en supermarkten gesloten.

Download de gratis Ciao tutti app voor nog meer tips

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *