Vroegboekkorting bij hu openair villages & campings

Carluccio’s, Locanda Locatelli & Bocca di Lupo – 3x Italiaans eten in Londen

De Big Ben, Buckingham Palace, London Eye en de Tower Bridge staan normaal gesproken waarschijnlijk boven aan het lijstje als je Londen bezoekt. Wij hebben de Big Ben echter alleen even vanuit de verte gezien, vanaf de trappen van The National Gallery. In plaats van de beroemde bezienswaardigheden dompelden we ons onder in Botticelli’s meesterwerken, gingen we op zoek naar een verdwenen Florentijnse kerk en schoven we aan bij de beste Italiaanse restaurants die Londen rijk is.

Carluccio

Carluccio’s
We begonnen ons verblijf in Londen bij Carluccio’s. Antonio Carluccio mag met recht de godfather van de Italiaanse keuken in Groot-Brittannië genoemd worden. Hij werd geboren in Vietri sul Mare, aan de Amalfikust, maar groeide grotendeels op in Piemonte.

Op 38-jarige leeftijd verhuisde hij naar Londen, waar hij in eerste instantie als wijnhandelaar aan de slag ging. Zes jaar later stond hij voor het eerst in een professionele keuken, in een restaurant Covent Garden, waar hij zich op wist te werken tot eigenaar en waar hij aan onder anderen Jamie Oliver het vak leerde.

Zijn Italiaanse roots zorgden voor veel inspiratie en zorgden ervoor dat hij 1991 een Italiaanse delicatessenzaak opende. Langzaam breidde Carluccio zijn imperium uit, met kookboeken, televisieseries (met onder meer Gennaro Contaldo aan zijn zijde) en restaurants.

Wij schoven aan voor een Italiaanse lunch in zijn eerste restaurant, in Covent Garden. We probeerden zo veel mogelijk van de uitgebreide menukaart te proeven, beginnend met arancini (gefrituurde risottoballetjes), polpette (gehaktballetjes) in tomatensaus en caponata (Siciliaanse groentemix) met geroosterde focaccia.

Carluccio-Londen (4)Carluccio-Londen (1) Carluccio-Londen (2) Carluccio-Londen (3)

Daarna kozen we voor een klassieke spaghetti carbonara en voor penne giardiniera, enorme penne uit Puglia met courgette, chili en gefrituurde spinazieballetjes. Volgens het menu ‘A little something Antonio whipped up one day for a guest’. Het viel blijkbaar zo goed in de smaak dat het een vaste plek op de kaart kreeg. En terecht, het is een heerlijke combinatie – niet te ingewikkeld, maar rijk van smaak en mooi in balans.

Carluccio-Londen (8)

Een uitgelezen voorbeeld van Carluccio’s ‘MOF MOF’-filosofie: gerechten met een ‘minimum of fuss and maximum of flavour’. We dronken er een Sicani Bianco bij van Cantine Settesoli, gevolgd door een sterke espresso met een schaal vol koekjes.

Carluccio-Londen (12)

Het culinaire Carluccio-feest ging na de lunch nog even verder in de aan het restaurant grenzende winkel, waar we ons verlekkerden aan prachtige flessen olijfolie, mooie verpakkingen pasta, koekjes en taartjes. Het is dat we met alleen handbagage reisden, anders hadden we heel wat souvenirs ingeslagen…

Carluccio-Londen (13) Carluccio-Londen (24)Carluccio-Londen (23)

Locanda Locatelli
Toegegeven, we gingen naar Londen voor de opening van de kleurrijke Botticelli-tentoonstelling in het Victoria & Albert Museum. Maar toen we onze tickets eenmaal hadden geboekt, belden we – nog voor we een hotelkamer zochten – naar Locanda Locatelli. Een etentje bij Giorgio Locatelli stond namelijk al jaren hoog op ons wensenlijstje…

Het had wat voeten in de aarde, maar uiteindelijk lukte het om meteen op de dag van aankomst een tafeltje voor twee te reserveren voor het diner. Met de waarschuwing dat we na twee uur wel weer plaats dienden te maken, maar dat mocht de voorpret niet drukken.

Giorgio Locatelli is het brein achter het meerdere malen met een Michelinster bekroonde Locanda Locatelli. Hij doet dat volgens de filosofie van zijn geboortegrond, het Noord-Italiaanse dorpje Corgeno, aan het Lago di Comabbio, waar zijn oom Alfio het eveneens met een ster bekroonde La Cinzianella runde. In de keuken van dit familierestaurant ontdekte Locatelli zijn passie voor koken en nam hij alle culinaire kennis van zijn oom met de spreekwoordelijke paplepel tot zich.

Locanda Locatelli is echter wat stijlvoller ingericht dan het gemiddelde Italiaanse familierestaurant. Het is er ook vrij donker – wat wel heel sfeervol is maar de foto’s niet ten goede komt. Nu staat op het menu sowieso het verzoek om je mobiele telefoon en camera in je tas te laten, dus we hebben maar een paar – stiekeme – foto’s gemaakt om jullie toch te kunnen laten meegenieten van al het lekkers.

Locanda-Locatelli-Londen (1)

We begonnen met een glas Franciacorta van Ca’ del Bosco, met als appetizer grissini van Parmezaanse kaas en een mandje vol verschillende broodsoorten. We proberen niet te veel van het heerlijke brood te eten om zoveel mogelijk van het menu te kunnen proeven.

Als antipasti kiezen we allereerst voor de burrata met bloedsinaasappel, venkel en zwarte olijven – een beauty van een gerecht dat ook nog eens buonissimo smaakt. Ook nemen we de mondeghini di verza, goed gekruide worst in een jasje van savooiekool, geserveerd met gefrituurde savooiekool en gefrituurde saffraanrijst. Als het restaurant niet zo chique was, zouden we er onze vingers bij aflikken.

Locanda-Locatelli-Londen (2)

Als primi kiezen we de winterse pizzoccheri met verza, patate, porro, salvia en Bitto (savooiekool, aardappel, prei, salie en een speciale kaas uit Lombardije) en de voorjaarsachtige orecchiette met erwtjes, pancetta en truffel.

Locanda-Locatelli-Londen (3)

Gelukkig werd de twee uur tafeltijd niet zo nauw genomen en konden we op ons gemak een toetje kiezen. Het werd de crema di fior di latte e mandarino, een heerlijk romig mandarijntaartje met lekker fris mandarijnijs op de top – Michelinsterwaardig!

Locanda-Locatelli-Londen (4)

Bocca di Lupo
Op onze laatste dag in Londen waagden we ons niet in het hol van de leeuw, maar in de muil van de wolf, voor een lunch bij Bocca di Lupo in hartje Soho. Chef Jacob Kenedy (met – anders dan zijn naam wellicht doet vermoeden – ook Romeinse roots) kookt hier de Italiaanse regio’s rond, met inspiratie uit letterlijk alle twintig regio’s.

restaurant-Bocca-di-Lupo-Londen (9)

Wij gingen Romeins van start, met carciofi alla giudia (gefrituurde artisjokken), gefrituurde salieblaadjes met ansjovis, mini-arancini en bocconcini (gefrituurde mozzarellaballetjes). Als tegenwicht bestellen we een frisse zeebrasemcarpaccio met sinaasappel en rozemarijn – uit de regio Veneto.

restaurant-Bocca-di-Lupo-Londen (2) restaurant-Bocca-di-Lupo-Londen (4) restaurant-Bocca-di-Lupo-Londen (5) restaurant-Bocca-di-Lupo-Londen (5a)

Voor het vervolg bleven we in de Veneto, met een heerlijke risotto met zeevruchten. Daarna reisden we af naar Toscane, voor galletto in panzanella, een gegrild kippetje met een salade met geroosterd brood, bietjes, pijnboompitten en rozijnen.

restaurant-Bocca-di-Lupo-Londen (6) restaurant-Bocca-di-Lupo-Londen (7)

Als toetje kozen we voor koffie-ijs van Gelateria Gelupo, aan de overkant van de straat, geserveerd in een kopje koffie en gelukkig net zo sterk als een espresso – dat was na al dat lekkers wel nodig…

restaurant-Bocca-di-Lupo-Londen (8)

’s Avonds genoten we nog van Venetiaanse cicchetti bij Polpo, maar daarover binnenkort meer!

Download de gratis Ciao tutti app voor nog meer tips

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *