Boekhandel in de bergen – inspirerende verhalen vanuit een bijzondere boekhandel in Toscane

Een extra fijne leestip voor boekenliefhebbers: het boek Boekhandel in de bergen van Alba Donati, die tegen alle adviezen in naar Lucignana vertrekt, haar geboortedorp in Toscane. Daar opent ze haar eigen boekhandel. Overdag staat ze in de winkel, ’s nachts heeft ze alle tijd om te lezen.

Het (boeken)dagboek van Alba Donati

Als lezer duik je in het dagboek van Alba Donati, die beschrijft hoe ze de boeken selecteert en langzaam maar zeker een naam opbouwt. Ze noteert welke boeken ze verkoopt en in welke boeken ze zelf leest.

Maar al na een maand breekt er een brand uit in de winkel. Het is de steun van haar dorpsgenoten en jeugdvrienden die haar erbovenop helpt.

Vloeiend en beeldrijk rijgt Alba deze gebeurtenissen aaneen met dorpsverhalen, natuurbeschrijvingen en gedachten over de beste boeken, inspirerende auteurs en de meest memorabele personages.

Langzaam maar zeker weet ze iedereen te overtuigen: ze is een onervaren maar geboren en gepassioneerd boekverkoper. Deze boekhandel in de bergen, waar ze thuis is tussen dorpsgenoten en vrienden, is een toevluchtsoord voor gelijkgestemden – en dankzij dit boek ook voor jou!

Lees alvast een fragment

‘Het idee van de boekhandel kwam op een nacht kant-en-klaar, ingepakt en wel, bij me aankloppen. Het was 30 maart 2019. Ik had naast mijn huis een hellend stukje grond waar mijn moeder sla kweekte en waar ik de was ophing aan een stuk ijzerdraad dat was vastgebonden aan twee stokoude palen. Ik had weinig geld: ik moest iets verzinnen.

Als kind had ik een enorme zolder. Het huis was de spiegel van mijn familie, half bewoonbaar en half weggezakt in het niets. Je kwam binnen in de keuken, rechts een grote kamer die door mijn moeder in tweeën was gedeeld met behulp van een groen gordijn met grote roze strikken (aan de kant van wat mijn slaapkamer of mijn ziekbed was, dat verschilde per dag), en links een woonkamertje dat helemaal was opgeknapt in jarenzeventigstijl met een tafel, stoelen, en een buffet van spaanplaat dat zó glom dat het nog nepper leek dan het al was.

Dan waren er twee deuren. Eén leidde naar de kelders, een plek die minstens een paar jaar heeft toegevoegd aan mijn analyse bij psychotherapeute Lucia en waar waarschijnlijk alle gruwelsprookjes zijn geschreven die sinds het begin der tijden bestaan. De andere deur voerde naar de zolder.

De zolder had iets wat hem uniek maakte. Het eerste deel van de trap was gemaakt van ruw gemetseld baksteen, een klus waaraan mijn vader ooit was begonnen toen we daar kwamen wonen, maar vervolgens, bij de bocht verder omhoog, hield de nieuwe trap op en begon de houten trap van een paar eeuwen oud. De vaderliefde was verbroken.

Telkens wanneer ik naar boven liep begon ik te bidden dat de houten trap me zou houden, dat ik niet zou neerstorten in de diepten van het niets waar de eeuwige slang zeker op me lag te wachten.

Die in tweeën gedeelde trap, teken van een begonnen en nooit afgemaakte klus, is de plek waar mijn dromen beginnen. Want zodra ik de bocht om was en die vervloekte vijf gammele houten treden had overwonnen en ik de zolder had bereikt, was ik veilig. Het was me gelukt. Ik was in mijn koninkrijk.

Ik had daar een denkbeeldig klasje, de kinderen hadden ieder een eigen schriftje en ik gaf les. Ik was de juf die mijn eigen huiswerk van één of twee jaar daarvoor nakeek. Of ik las voor uit een soort persoonlijke bijbel: de encyclopedie Conoscere van uitgeverij Fabbri Editore, twaalf delen plus vier aanhangsels.

Ik geloof dat ook mijn opvattingen over mode daarvandaan kwamen. Drie bladzijden waren gewijd aan Romeins schoeisel en daar was ik letterlijk van bezeten. Ik kocht dan ook twee paar Romeinse sandalen met leren veters die je kruislings onder je knie vastmaakte, een goudkleurig en een spierwit paar. Ik was ongeveer twaalf, even oud als Lolita.

Verder bevatte de encyclopedie heel ernstige onderwerpen:
De Italiaanse Carboneria
De Heilige Franciscus van Assisi
Van hout tot papier
Rome verovert Taranto
Giuseppe Mazzini
Reformatie en Contrareformatie
De tonsillen
Het genie Leonardo
Dante
De vijf dagen van Milaan
Textielplanten
Japan

Ook te weten dat de vrouwelijke leden van de Carboneria ‘nichten hoveniersters’ werden genoemd, verschafte me onvermoede vreugde. Het was alsof ik een eigen tijdmachine had, ik sloeg een bladzijde op, drukte op de knop en weg was ik, elders: mijn favoriete plek.

‘Wij geven haar de beurt niet, we zijn bang,’ schijnen de onderwijzers te hebben gezegd tegen mijn moeder, die intussen het sprookje over het slapende meisje en de slang had verruild voor vervloekingen in alle soorten en maten. Mijn vader was toen al weg.

De pakketjes voor de vrouw in Salerno en haar twee dochters zijn bijna klaar. Dit is hoe ik op het idee ben gekomen om een boekhandel te beginnen in een dorpje in de Toscaanse bergen tussen de Prato Fiorito en de Apuaanse Alpen. Ik ben erop gekomen zodat een moeder in Salerno haar dochters twee dozen vol Emily Dickinson kan geven.

Bestellingen van vandaag: Ordesa van Manuel Vilas, El secreto de Jane Austen (Het geheim van Jane Austen) van Gabriela Margall, Ik heb het de tuin nog niet verteld van Pia Pera, De laatste vluchtelinge van Tracy Chevalier, Ghana ga weg van Taiye Selasi, Vanuit hier zie je alles van Mariana Leky, La bellezza sia con te (Schoonheid zij met u) van Antonia Arslan, Cuore cavo (Hol hart) van Viola Di Grado, Hopper van Mark Strand.’

Lees verder in

Boekhandel in de bergen | Alba Donati | vertaald door Etta Maris (oorspronkelijke titel: La libreria sulla collina) | ISBN 9789464520507 | € 22,99 | uitgeverij Cossee | bestel Boekhandel in de bergen bij je lokale boekhandel of via deze link bij bol.com