Op een Vespa door de Valpolicella

Na haar eerste Vespatour aan het Gardameer had Annerike de Vespavibes meteen goed te pakken. Een paar dagen later stapt ze wederom op haar knalrode scooter om samen met Andrey, eigenaar van Motoragazzi, en Vespatourleader Francesco de Valpolicella te gaan verkennen, de prachtige wijnstreek bij Verona.

Dit gebied is vooral beroemd vanwege de mooie, dieprode wijnen die hier gemaakt worden. Maar er valt nog veel meer lekkers te proeven, tegen het schitterende decor van wijngaarden, velden vol olijfbomen en glooiende heuvels. Andiamo, assaggiamo!

Annerike: ‘We beginnen weer op de thuisbasis van Motoragazzi, bed & breakfast Relais des Roches in Sona. De uitgebreide Vespa-instructie kan ik overslaan, want na de honderdvijftig Vespakilometers van de tour rondom het Gardameer heb ik de fijne kneepjes van het scooterrijden voldoende onder de knie. Door alle proeverijen tussen het rijden door leggen we vandaag ‘maar’ honderd kilometer af, maar Andrey belooft dat het ook dit keer een dagvullend programma is.

Ik start de motor en hoor het inmiddels vertrouwde geluid van mijn Vespa. Daar gaan we! De eerste kilometers schieten al snel onder me door en voor ik het weet rijden we Verona binnen, richting het Castel San Pietro, vanwaar je schitterend uitzicht over de stad hebt.

Na een paar foto’s springen we weer op onze Vespa’s en rijden we dwars door de heuvels rondom Verona, op weggetjes vol haarspeldbochten die toe zijn aan nieuw asfalt, steeds hoger de heuvels in. Soms rijden we hele stukken door het bos waar het behoorlijk fris is, dan weer aan de zonkant van de heuvels met ontelbaar veel olijfbomen. Onze volgende pitstop is bij Oleificio Villa Arvedi in Grezzano, waar volgens Andrey de lekkerste olijfolie wordt gemaakt.

Op deze plek wordt al eeuwen lang olijfolie gemaakt: in 2019 viert Villa Arvedi namelijk haar vijfhonderdjarig jubileum! Ter ere hiervan wordt de olijfoliefabriek op dit moment verbouwd en worden prachtig gerestaureerde machines uit de jaren vijftig geplaatst.

De olijfolie moet uiteraard ook door ons worden gekeurd. Goddelijk, daarmee is niets teveel gezegd. Villa Arvedi heeft helaas maar een kleine productie olijfolie en dus zijn de flessen altijd meteen uitverkocht. Wel kun je als je wil alvast een bestelling plaatsen voor olijfolie van de aankomende oogst, vers van de olijfpers! De eigenaar heeft een fles achter de toonbank voor klanten van Motoragazzi om te proeven, zodat je weet wat je bestelt.

Na de proeverij mogen we een kijkje nemen in de villa, die sinds 1824 in handen is van de Arvedi-familie. De fresco’s van de hand van Ludovico Dorigny in de Sala dei Titani zijn schitterend.

Mijn oh’s en ah’s worden nog langgerekter als de eigenaar de grote deur naar het bordes opent. Vanaf hier heb je prachtig uitzicht over een sprookjesachtige Italiaanse tuin die al tweehonderdvijftig jaar als een pronkstuk voor de villa ligt. Als je goed kijkt, zie je dat de buxusheggen een vlinder vormen.

Na de nodige kiekjes in de tuin is het de hoogste tijd om weer op de Vespa te stappen, op weg naar Agriturismo el Bocolar voor de eerste proeverij. Ik zou het liefste doorlopend foto’s willen maken op de route die we rijden, maar het lijkt me verstandig om beide handen aan het stuur te houden en me te focussen op de weg. Gelukkig maken we bij het allermooiste uitzicht over de Valpolicella, bij Negrar, een tussenstop.

Roberto van Agriturismo el Bocolar in Marano di Valpolicella staat ons al op te wachten. Normaliter is hij alleen geopend op vrijdag-, zaterdag- en zondagavond en zondag tussen de middag, maar voor Motoragazzi maakt hij maar wat graag een uitzondering.

Voor we gaan proeven wil hij ons eerst zijn trots laten zien. De kelder is een walhalla van planken vol zelfgemaakte kazen van jong tot oud en een plafond vol salamiworsten die daar rijpen. Op naar de proeverij!

De kaas is er een waarvan je zou willen dat je hem altijd op voorraad hebt in je koelkast, wat een smaakexplosie. Als vegetariër hou ik het bij dit goudgele lekkers, maar aan de gezichten van Andrey en Francesco te zien moet de salami ook verrukkelijk zijn.

El Bocolar is zo’n plek, die je maar net moet weten. Gelukkig kennen de jongens van Motoragazzi het gebied op hun duimpje en zoeken ze met zorg precies die plekken uit waar je normaliter niet zo snel zou komen.

Zo ook het gerenommeerde wijnhuis Albino Armani, gelegen op de hoogste heuvels van de Valpolicella. Het wijnhuis zelf is een bijzonder architectonisch bouwwerk, dat je al van ver ziet opdoemen.

Voorafgaand aan de wijnproeverij krijgen we een rondleiding in de wijnkelder, die net als de buitenkant geheel in stijl is vormgegeven, met reusachtige houten wijnvaten.

De plek waar de wijnproeverijen worden gehouden, buiten, is schitterend, het uitzicht onbetaalbaar. Tel daar de smaak van de Valpolicella Superiore Classico, Valpolicella Ripasso en Amarone van Albino Armani bij op en ik kan hier nog wel uren zitten. Maar daar is geen tijd voor, want mijn Vespa wacht voor het volgende stuk van de route.

De laatste proeverij op de route is bij Vigneto dei Salumi in Arbizzano di Negrar. Als we binnenkomen in de proefruimte wordt meteen duidelijk waarom deze plek letterlijk ‘de vleeswarenwijngaard’ heet. Overal waar ik kijk hangen worsten: aan de muur, aan het plafond.

Deze plek is een culinair laboratorium, waar Walter Ceradini experimenteert om oude tradities rondom het vlees maken nieuw leven in te blazen. De bokaal die op tafel staat, met wijn en een homp vlees erin, is zo’n experiment, of liever gezegd zijn paradepaardje, de vinappeso. Een simpele ham wordt honderd dagen afwisselend in Amarone, Recioto en opnieuw in Amarone gelegd.

De wijn, die het zout van het vlees heeft geabsorbeerd, wordt weer gebruikt om kaas mee te maken. Vleesliefhebbers kunnen hun hart ophalen aan de proeverij bij dit mooie bedrijf vol jarenlange tradities en vakmanschap.

In het avondzonnetje rijden we terug richting Relais des Roches in Sona. Het is genieten van de laatste kilometers over de kleine weggetjes vol kronkels die me langzaam maar zeker van de Valpolicella naar de eindstreep voeren.

Met mijn hoofd onder de helm, haren wapperend in de wind en het heerlijke gezoem van de Vespa om me heen, kan ik me geen mooier vervoersmiddel bedenken om deze rit mee te maken. Het Vespavirus heeft me besmet…’

Wil je deze Vespatocht door de Valpolicella boeken? Op de website van Motoragazzi vind je alle details!