Vroegboekkorting bij hu openair villages & campings

Premio Strega 2019: M – Il figlio del secolo van Antonio Scurati

Het is alweer even geleden dat Jesper aanwezig was bij de uitreiking van de Premio Strega, de belangrijkste literaire prijs in Italië. Nu we weten dat dit najaar de vertaling van de winnende roman gaat verschijnen, nemen we je graag mee naar een zomerse avond in Rome, waar de vijf genomineerden onder toeziend oog van mooi uitgedoste Romeinen in spanning wachtten op het oordeel van de jury.

Jesper: ‘Het is al jaren een traditie: op de eerste donderdag van juli wordt de Premio Strega uitgereikt, een feest waar veel lezers naar uitkijken. Het wordt gevierd in Villa Giulia, het Etruskisch museum in het park van Villa Borghese. Een bijzondere omlijsting voor een unieke happening.

Dat het een evenement is waar je gezien wil worden, bewijst de lange rij voor de ingang. Iedereen ziet er tiptop uit. Zelfs de normaal gesproken ietwat stoffige collega-journalisten hebben een stropdas tevoorschijn getoverd en hun schoenen gepoetst.

Ik zie veel bekende gezichten: jonge schrijvers, gevestigde namen, veel fotografen en journalisten, VIPs, bekende bloggers, kunstenaars…

Terwijl ik in de rij sta, gaan mijn gedachten terug naar 1947, toen de eerste Premio Strega werd uitgereikt, eveneens in Rome. Initiatiefnemers waren Mario Bellonci en Guido Alberti, de eigenaar van de Strega-likeur waaraan de prijs zijn naam dankt. Deze beroemde likeur uit Benevento bestaat al meer dan honderdvijftig jaar.

De samenwerking met de prestigieuze prijs is waarschijnlijk een van de meest succesvolle partnerships in Italië. Aan de literaire prijs wordt veel waarde gehecht, zowel in binnen- als buitenland.

Tussen de eerdere winnaars zul je veel bekende namen herkennen, stevige hoekstenen uit de hedendaagse Italiaanse literatuur. In 1947 werd de allereerste Premio Strega uitgereikt aan journalist en schrijver Ennio Flaiano.

Pavese, Moravia, Elsa Morante, Buzzati, Anna Maria Ortese en Primo Levi volgden. In 1981 viel Umberto Eco in de prijzen, met Il Nome della Rosa (De naam van de roos). Van Eco’s boek werden vervolgens miljoenen exemplaren verkocht, in bijna vijftig verschillende landen.

Umberto Eco was toen negenenveertig jaar oud. Toen een journalist hem vroeg om het succes van zijn boek te verklaren, grapte hij: ‘Op deze leeftijd ga je er ofwel met je secretaresse vandoor, ofwel schrijf je een wereldwijde bestseller!’

Na Eco mochten Vassali, Magris, Dacia Maraini, Piperno, Francesco Piccolo, Niccolò Ammaniti en Paolo Giordano de prijs in ontvangst nemen. Dit jaar zijn Benedetta Cibrario (met Il rumore del mondo), Claudia Durastanti (met La straniera), Marco Missiroli (met Fedeltà), Antonio Scurati (met M- il figlio del secolo) en Nadia Terranova (met Addio fantasmi) genomineerd. Wie mag zich aan het einde van de avond tot de illustere lijst winnaars rekenen?

De selectieprocedure staat de laatste jaren nog wel eens ter discussie, ook omdat uitgevers zich nog wel eens willen bemoeien met de classificatie, aangezien het winnende boek zich kan verheugen in een enorme boost qua verkoop.

Zo heeft Feltrinelli al eens van deelname afgezien, omdat ze in de jaren ervoor al regelmatig een Premio Strega op hun naam mochten schrijven. Je kunt je de reuring wel voorstellen, dat was toch eigenlijk ongehoord.

Terwijl we wachten op de prijsuitreiking, kijk ik eens goed om me heen. Vanaf mijn tafel rechts van het podium zie ik onder meer Corrado Augias, journalist voor la Repubblica, en Claudio Lotito, de baas van voetbalclub Lazio.

De voormalig minister Dario Franceschini is eveneens aanwezig, net als Strega-winnaars Nicola Lagioia, Edoardo Nesi en Sandro Veronesi. Ik heb Veronesi ooit een keer gefotografeerd, op een bankje in een van de Romeinse parken, maar dat weet hij vast niet meer. Ik meng me dan ook niet in het groepje mensen dat zich om hem heen vormt.

Ik zie de oud-burgemeester van Rome, Francesco Rutelli, die net van het strand lijkt te komen. Ik kijk verrast op als ik de Palermitaanse journalist en schrijver Fulvio Abbate herken, die in Rome woont en werkt. Hij heeft een fantastisch boek geschreven, Roma visto controvento, met grote en kleine verhalen over Rome.

Ik stel me voor als ‘il suo più grande ammiratore danese’, zijn grootste Deens bewonderaar. Hij glimlacht breed, we praten even en wisselen telefoonnummers uit. Na de zomer mag ik hem bellen voor een interview. De avond is voor mij al meer dan geslaagd.

Langzaam wordt het rumoer minder en wordt er reikhalzend uitgekeken naar de prijsuitreiking. De winnaar van dit jaar blijkt Antonio Scurati, met zijn monumentale roman M- il figlio del secolo, over de opkomst van Mussolini en het fascisme.

Scurati wint met grote overmacht. Hij behaalde 228 stemmen, gevolgd door Cibrario met 127 stemmen. Scurati weet hoe dat voelt, want zowel in 2009 als in 2014 werd hij tweede.

Nadat hij is uitgeroepen tot de winnaar van de Premio Strega 2019 zet hij volgens goede traditie een fles Strega aan zijn mond en neemt hij een flinke slok.

Het is een bijzondere winnaar, zeker gezien de politieke situatie waarin Italië zich bevindt. Scurati: ‘Ik draag de overwinning op aan onze ouders en grootouders, die eerst werden verleid en toen onderdrukt door het fascisme, vooral degenen die de moed hadden om het met wapens te bestrijden. Ik wil de prijs ook graag opdragen aan onze kinderen, met de wens dat ze niet opnieuw hoeven te beleven wat wij hebben beleefd, en in het bijzonder aan mijn dochter Lucia.’

Het boek verschijnt in november in het Nederlands, als M – de zoon van de eeuw, bij uitgeverij Podium. Het is het eerste deel van een trilogie, dat de eerste zes jaren van het politieke bestaan van Mussolini beslaat, van 1919 tot en met 1924.

Met afschuw en fascinatie beschrijft Scurati hoe het icoon zich van het socialisme naar het fascisme beweegt, terwijl in Italië de spanningen oplopen: strijdgroepen worden opgericht, demonstraties worden op gewelddadige wijze neergeslagen en politieke listen zijn eerder regel dan uitzondering. Dit alles maakt M – de zoon van de eeuw tot een even onderhoudende als alarmerende roman, in zekere zin helaas actueler dan ooit.’

met dank aan Premio Strega | Musacchio, Ianniello & Pasqualini voor een aantal foto’s

Download de gratis Ciao tutti app voor nog meer tips

Een reactie

  1. Albert van der Heide

    Er is een interessante ‘voorlezing’ van delen van ‘M’ die ik op RAI-I heb gezien. En het boek wordt een tv-serie: de rechten zijn verkocht aan Wildside.

    Fascinerend boek

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *