Vroegboekkorting bij hu openair villages & campings

Leestip: Het Italiaanse meisje van Lucinda Riley

Xander Uitgevers zorgt deze zomer voor heerlijk leesvoer, met het nieuwste boek van Lucinda Riley, de schrijfster van de internationale bestseller-reeks De zeven zussen: Het Italiaanse meisje. We mogen alvast een fragment delen uit deze zomerse must read.

Rosanna is nog maar elf als ze de man die haar leven zal veranderen voor het eerst ontmoet. In de jaren die volgen blijven de paden van Rosanna en Roberto elkaar kruisen. De twee extreem getalenteerde operazangers voelen een obsessieve liefde voor elkaar, maar het onomkeerbare verleden lijkt hun gezamenlijk geluk in de weg te staan…

Riley beschrijft de tragische en onvergetelijke romance met haar alom geroemde gevoel voor decor, locatie en personages. Het Italiaanse meisje voert de lezer van de achterbuurten in Napels naar de luxe van Milaan en de meest prestigieuze operahuizen ter wereld.

Een fragment uit Het Italiaanse meisje

Napels, Italië, augustus 1966
‘Rosanna Antonia Menici hield zich vast aan de wastafel en ging op haar tenen staan om in de spiegel te kijken. Ze moest een beetje naar links leunen omdat er een barst in zat die haar gezicht vervormde. Zo kon ze nog maar de helft van haar rechteroog en jukbeen zien, en haar kin helemaal niet; daar was ze te klein voor, zelfs als ze op haar tenen stond.

‘Rosanna! Kom die badkamer nou eens uit!’
Zuchtend liet Rosanna de wastafel los en liep ze over de zwarte linoleumvloer om de deur van het slot te doen. De knop werd meteen omgedraaid, de deur ging open en Carlotta drong ruw achter haar langs.

‘Waarom doe je de deur op slot, dwaas kind! Wat heb je te verbergen?’
Carlotta draaide de kraan van het bad open en stak haar lange, donkere, krullende haar vakkundig vast op haar hoofd. Rosanna haalde schaapachtig haar schouders op; ze wilde dat God haar net zo mooi had gemaakt als haar oudere zus. Mamma had haar verteld dat God iedereen een andere gave schonk, en dat Carlotta haar schoonheid van Hem had gekregen.

Ze keek nederig toe hoe Carlotta haar badjas uittrok en haar perfecte lichaam onthulde, haar weelderige, roomkleurige huid, haar volle borsten en lange, welgevormde benen. Iedereen die in het eethuis kwam, roemde mamma en papà’s prachtige dochter, en men zei dat ze op een dag een goede huwelijkskandidate voor een rijke man zou zijn. Er begon damp op te stijgen in de kleine badkamer terwijl Carlotta de kraan uit draaide en in het water stapte.

Rosanna ging op de rand van het bad zitten. ‘Komt Giulio vanavond?’ vroeg ze haar zus.
‘Ja, die komt.’
‘Denk je dat je met hem gaat trouwen?’
Carlotta begon zich in te zepen. ‘Nee, Rosanna, ik ga niet met hem trouwen.’
‘Maar ik dacht dat je hem aardig vond?’
‘Ik vind hem ook aardig, maar ik… Ach, je bent te jong om het te begrijpen.’
‘Papà mag hem graag.’

‘Ja, dat weet ik. Hij komt uit een rijke familie.’ Carlotta trok een wenkbrauw op en zuchtte theatraal. ‘Maar ik vind hem saai. Papà zou me het liefst morgen met hem voor het altaar zien staan, maar ik wil eerst nog plezier maken, genieten.’
‘Maar trouwen is toch fijn?’ hield Rosanna vol. ‘Je mag een mooie trouwjurk aan en je krijgt heel veel cadeaus en je eigen appartement en…’
‘Een stelletje krijsende kinderen en een uitdijende taille,’ maakte Carlotta de zin af, terwijl ze afwezig met de zeep over de slanke contouren van haar lichaam streek. Haar donkere ogen flikkerden in Rosanna’s richting. ‘Waar zit je nou naar te staren? Ga weg en laat me een keertje tien minuten met rust. Mamma heeft je hulp beneden nodig. En doe de deur achter je dicht!’

Zonder antwoord te geven liep Rosanna de badkamer uit en de steile houten trap af. Beneden opende ze de deur en stapte het eethuis binnen. De muren waren kortgeleden witgekalkt en boven de bar achter in het vertrek hing een schilderij van de Madonna naast een poster van Frank Sinatra.

De donkere houten tafeltjes glommen van de boenwas en midden op elk tafeltje was een kaars in een lege wijnfles gezet.
‘Daar ben je! Waar was je nou? Ik heb je al een paar keer geroepen. Help me even om dit spandoek op te hangen.’ Antonia Menici stond op een stoel met het ene uiteinde van de felgekleurde stof in haar hand. De stoel wankelde vervaarlijk onder haar aanzienlijke gewicht.

‘Ja, mamma.’ Rosanna trok een andere houten stoel onder een van de tafeltjes vandaan en sleepte die naar de boog in het midden van het eethuis.

‘Opschieten, meid! God heeft je benen gegeven om te rennen, niet om te kruipen als een slak!’
Rosanna pakte het andere uiteinde van het spandoek en ging op de stoel staan.
‘Hang die lus om de spijker,’ instrueerde Antonia haar.
Ze gehoorzaamde.

‘Goed, help nu je mamma naar beneden, zodat we kunnen zien of het recht hangt.’
Rosanna klom van haar stoel en haastte zich om Antonia veilig met beide benen op de grond te krijgen. Haar mamma’s handpalmen waren klam en Rosanna zag de pareltjes zweet op haar voorhoofd staan.

Bene, bene.’ Antonia keek tevreden omhoog naar het spandoek. Rosanna las de woorden hardop voor: ‘een fijne dertigste trouwdag gewenst, Maria en Massimo!’
Antonia sloeg haar armen om haar dochter heen en gaf haar een zeldzame knuffel. ‘O, wat zal het een verrassing zijn! Ze denken dat ze hier voor een etentje met alleen je papà en mij komen. Ik ben benieuwd naar hun gezichten als ze al hun vrienden en familie hier zien zitten.’

Haar ronde gezicht straalde. Ze liet Rosanna weer los, ging op de stoel zitten en veegde haar voorhoofd af met een zakdoek. Toen leunde ze naar voren en wenkte Rosanna naar zich toe. ‘Laat ik je een geheimpje vertellen. Ik heb Roberto geschreven. Hij komt naar het feestje, helemaal vanuit Milaan. Hij gaat voor zijn mamma en papà zingen, hier in Marco’s! Iedereen in de Piedigrotta zal het er morgen over hebben!’

‘Ja, mamma. Hij is een liedjeszanger, toch?’
‘Liedjeszanger? Dat is heiligschennis! Roberto Rossini is geen liedjeszanger, hij studeert aan de scuola di musica van La Scala in Milaan. Op een dag zal hij een groot operazanger zijn en op het podium van La Scala staan.’

Antonia drukte haar handen tegen haar boezem en keek Rosanna aan, precies zoals ze altijd deed bij het gebed tijdens de mis in de kerk. ‘Goed, ga nu papà en Luca maar helpen in de keuken. Er is nog veel te doen voor het feest en ik ga naar signora Barezi om mijn haar te laten doen.’

‘Komt Carlotta ook helpen?’ vroeg Rosanna.
‘Nee, zij gaat met me mee naar signora Barezi. We moeten er vanavond allebei op zijn voordeligst uitzien.’
‘Wat zal ik aantrekken, mamma?’
‘Je hebt je roze zondagse jurk.’
‘Maar die is te klein. Dan zie ik er stom uit,’ zei ze pruilend.

‘Nee hoor! IJdelheid is een zonde, Rosanna. God komt ’s nachts om al je haar uit te trekken als hij je ijdele gedachten hoort. En dan word je de volgende ochtend kaal wakker, net als signora Verni toen ze haar echtgenoot voor een jongere man verliet! Nou, ga nu maar naar de keuken.’

Rosanna knikte en liep naar de keuken, zich afvragend waarom Carlotta al haar haar nog niet kwijt was. De intense hitte overviel haar toen ze de deur opendeed. Marco, haar papà, stond aan de lange houten tafel deeg voor de pizza’s te maken. Marco was mager en pezig, in tegenstelling tot zijn vrouw, en zijn kale hoofd blonk van het zweet als hij aan het werk was.

Luca, haar lange, donkerogige oudere broer, roerde in een enorme, dampende pan die op het fornuis stond. Rosanna bleef even als betoverd staan kijken hoe papà op bedreven wijze het deeg op zijn vingertoppen boven zijn hoofd liet rondcirkelen, waarna hij het in een perfect gevormde cirkel op de tafel wierp.

‘Mamma zei dat ik moest helpen.’
‘Droog die borden op het afdruiprek maar af en zet ze op een stapel op de tafel.’ Marco stopte niet met zijn taak terwijl hij de opdracht gaf. Rosanna keek naar de berg borden, knikte gelaten en haalde een schone theedoek uit een la.’

Lees verder in

Het Italiaanse meisje | Lucinda Riley | vertaald door Ireen Niessen | ISBN 9789401610810 | € 15,- | Xander Uitgevers | bestel Het Italiaanse meisje via deze link bij bol.com | ook verkrijgbaar als e-book

Download de gratis Ciao tutti app voor nog meer tips

5 reacties

  1. Graag wil ik meedoen om het boek te winnen!

  2. Iva van der Pijl

    Ja, ik ook! Het lijkt me geweldig om dit boek te lezen!

  3. Mireille Muls

    lijkt me een geweldig verhaal

  4. lianne clappers

    winformulier verzonden voor dit prachtige boek,doe heel graag mee!!

  5. Het lijkt mij een geweldig boek!!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *