Heerlijk leesvoer: Dolci d’Amore

‘Het Toscane van Sarah-Kate Lynch’s boeken is vol liefde beschreven en bevolkt met levendige personages. Een perfecte mix van reizen en romantiek,’ aldus Publishers Weekly, waarmee ze niets teveel zeggen over deze heerlijke nieuwe roman.

Lily en haar man Daniel lijken gelukkig: ze houden van elkaar, ze hebben een goede baan en een mooi huis. Maar dan vindt Lily een foto van Daniels andere gezin – vrouw, dochter en zoon – dat hij er blijkbaar op na houdt in Italië. Impulsief als nooit tevoren boekt Lily een reis naar Italië, om zelf te zien hoe het zit.

In het Toscaanse dorpje Montevedova is een klein bakkerijtje, eigendom van de negentigjarige zussen Violetta en Luciana. Violetta is de leider van Het Geheime Genootschap van Sokkenstoppende Weduwen, een verzameling van twaalf oude vrouwtjes die échte liefde gekend hebben, en die het tot hun missie hebben gemaakt om mensen met een gebroken hart een nieuwe liefde te bezorgen.

Als Lily het dorp Montevedova in komt rijden, zien de Sokkenstoppende Weduwen hun kans schoon om het hart van dorpslieveling Alessandro te lijmen – en terwijl Lily op zoek is naar het gezin van de foto, wordt een uitgebreid plan in werking gezet…

Een fragment:

Violetta strompelde naar de kelder om de andere weduwen gezelschap te houden. Ze leken niet echt blij.
‘Jullie hebben ongelijk!’ schreeuwde de ene groep tegen de andere.
‘Nee, júllie hebben ongelijk!’ schreeuwde de andere groep terug.
‘Jullie hebben allemáál ongelijk!’ riep een splintergroepering.

Violetta dacht dat de ruzie over Lily en Alessandro ging. Ze beet op haar lip en schuifelde naar haar zus die net een glas vin santo achteroversloeg.
‘Wat is er aan de hand?’ vroeg Violetta fluisterend.
‘Fiorella had een torta della nonna meegenomen,’ legde Luciana uit en ze wees naar de tafel waar nog maar een paar kruimeltjes op een gekreukt papieren bord lagen.

‘Wát heeft ze gedaan?’
‘Ze had een torta della nonna meegenomen en die smaakte verrukkelijk, maar daardoor is er een soort discussie ontstaan,’ zei Luciana.
‘Voor het deeg moet je hele eieren gebruiken,’ riep iemand kwaad.
‘Nee, alleen de dooiers!’
‘Alleen geraspte sinaasappelschil.’
‘Nee, vanille!’
‘Nee, een eetlepel olijfolie!’
‘Of een torta della nonna goed is, is niet afhankelijk van het deeg, maar van de vulling!’
‘Ricotta,’ riepen een paar weduwen.
‘No ricotta,’ riep iemand anders.

Violetta liep naar het centrum van deze verhitte strijd en legde de vrouwen met één blik het zwijgen op. Ze keek naar Fiorella die rustig op een stoel zat terwijl de kruimels in haar decolleté vielen.
‘We eten géén torta della nonna tijdens vergaderingen van Het Geheime Genootschap van Sokkenstoppende Weduwen,’ zei Violetta op kille toon. ‘Dan eten we cantucci.’
‘O, is dat zo?’ snauwde Fiorella. ‘Wie zegt dat?’
‘Dat zeg ik,’ antwoordde Violetta.

Weduwe Mazzetti zwaaide met het reglement, ook al baalde ze er ontzettend van dat zij niet ook een paar plakken van die heerlijk uitziende torta had gehad.
‘Dat zeggen de regels,’ bevestigde Violetta.
Fiorella was niet gewend aan vrouwelijk gezelschap, of aan welk gezelschap dan ook, en begon de indruk te krijgen dat ze er niet heel goed in was. ‘Het is maar dolci. Ik dacht dat een paar van ons wel een opkikkertje konden gebruiken.’

‘Ach, laat het toch! Zijn we echt van plan die bekakte Amerikaanse ijsprinses te helpen?’ vroeg weduwe Ercolani. Ze had last van indigestie, zodat ze helemaal geen torta had gehad, hoewel ze misschien inderdaad wel een opkikkertje had kunnen gebruiken. ‘Volgens mij vragen we om problemen als we er een buitenlandse bij betrekken,’ voegde ze eraan toe. ‘En wie zegt me dat ze Alessandro hier niet weghaalt nadat wij ons aandeel hebben geleverd?’

Weduwe Benedicti had hier helemaal niet aan gedacht en wendde zich in paniek tot Violetta om geruststelling.
Officieel was het genootschap een democratie, zodat besluiten bij meerderheid genomen moesten worden, maar in werkelijkheid was Violetta de leidster en zou dat altijd blijven ook. Ze was zoiets als de dalai lama, maar dan in het zwart gekleed.

De waarheid was dat Violetta altijd het gevoel had gehad dat zij een zesde zintuig bezat als het om de liefde ging, en in dit opzicht kreeg ze steun van Luciana, die vijfeneenhalf zintuig bezat.
Meestal wist ze precies wat er wel of niet gedaan moest worden, maar vandaag rinkelden er geen belletjes, flitsten er geen tekenen en was haar geest zo troebel als minestrone. Was Alessandro echt hun calzino rotto? En was Lily echt de vrouw die zijn gebroken hart moest genezen?’

Of Het Geheime Genootschap van Sokkenstoppende Weduwen erin slaagt Lily te koppelen aan Alessandro lees je in

Dolci d’Amore | Sarah-Kate Lynch | vertaald door Jolanda te Lindert | ISBN 9789032512729 | € 9,99 | uitgeverij De Kern | bestel dit heerlijke boek via deze link als e-book bij bol.com