Naar hoofdinhoud Naar navigatie
5 juli 2025

De brievenbezorgster van Puglia – prachtige roman van Francesca Giannone

In 2023 was La portalettere het bestverkochte boek in Italië. Er werden meer dan zeshonderdduizend exemplaren verkocht. Ook wij genoten van dit prachtige verhaal van Francesca Giannone, tijdens een lange treinreis door de laars.

Nu is deze meeslepende familiesaga ook in het Nederlands vertaald. Namens Uitgeverij Wereldbibliotheek mogen we een fragment delen én twee lezers trakteren op een exemplaar van De brievenbezorgster van Puglia.

De eerste vrouwelijke postbode van Lizzanello

In De brievenbezorgster van Puglia neemt Francesca Giannone je mee naar Puglia, in het zuiden van Italië. De Noord-Italiaanse Anna verhuist in de zomer van 1934 met haar gezin naar Lizzanello, het geboortedorp van haar man Carlo.

Anna is een opvallende verschijning in het traditionele dorp. Ze draagt een broek, houdt van lezen en is nieuwsgierig. Dan wordt ze ook nog eens de eerste vrouwelijke postbode van het dorp, tegen de wil van Carlo.

Gesteund door haar zwager Antonio, die Anna begrijpt en haar vanop afstand bemint, strijdt Anna voor haar plek in de gemeenschap. Meer dan twintig jaar lang bezorgt zij de post – eerst te voet, daarna op de fiets: als verbindende schakel tussen de dorpsbewoners kent Anna alle geheimen.

Tegen de achtergrond van de historische gebeurtenissen – de oorlog, het opkomende feminisme en het vrouwenkiesrecht – schetst Francesca Giannone niet alleen het portret van een vrije geest, maar ook het verhaal van twee onafscheidelijke broers, die voorbestemd zijn om van dezelfde vrouw te houden.

Een fragment uit De brievenbezorgster van Puglia

We delen alvast een fragment uit De brievenbezorgster van Puglia: ‘De gammele en roestige blauwe bus stopte piepend op het gloeiende asfalt van de vroege middag. De wind, vochtig en broeierig, bewoog de bladeren van de grote palm in het midden van het verlaten plein.

De enige drie passagiers aan boord stapten uit: Carlo als eerste, uitgedoofde sigaar tussen de tanden, onberispelijk gekleed met vest en glimmend gepoetste bruinleren Oxfords, ongedeerd na een reis die, eerst met de trein en vervolgens met de bus, twee dagen had geduurd. Hij streek zijn snor glad en snoof met gesloten ogen verrukt de speciale geur op die zijn dorp altijd had gehad, een mengeling van verse pasta, oregano, natte grond en rode wijn.

Wat had hij die geur gemist tijdens zijn jaren in het noorden, eerst in Piemonte en later in Ligurië; de laatste tijd was het heimwee dat hij regelmatig had gevoeld constant geworden, pijnlijk, als een gewicht op zijn borst. Hij nam de borsalino van zijn hoofd en gebruikte hem als waaier, maar slaagde er slechts in warme lucht te verplaatsen; de meedogenloze sirocco, die uit Afrika kwam, was precies zoals hij zich die herinnerde.

Anna ontdekte het zodra ze uitstapte. Ze had een lange, zwarte jurk aan, teken van de rouw die ze inmiddels al drie jaar koppig bleef dragen, en hield met moeite Roberto in de armen, een levendig uit zijn ogen kijkend jongetje van een jaar.

Carlo stak zijn hand uit om haar te helpen, maar Anna schudde haar hoofd. ‘Ik kan het alleen,’ zei ze, zonder haar irritatie te kunnen verhullen. Carlo’s blijdschap, zijn enthousiasme, alsof ze hem na een lange straf eindelijk zijn lievelingsspeeltje hadden teruggegeven, waren onbegrijpelijk voor haar. En bovendien wilde ze alleen maar slapen: het was een uitputtende reis geweest.

Ze bekeek het plein, het vreemde strogeel van de gebouwen, de verbleekte uithangborden van de winkels, de grijze toren van het massieve kasteel. Het was het nieuwe decor van haar leven, en alles was zo anders dan wat ze kende…

Met een pijnscheut in het hart realiseerde ze zich op dat moment hoe ver ze van haar Ligurië waren, van haar Pigna, uitgestrekt op de heuvel, van haar kastanjebossen.

‘Antonio had al hier moeten zijn,’ mopperde Carlo, terwijl hij om zich heen keek. ‘Hij weet dat de bus om drie uur aankomt.’ Hij keek omhoog naar de grote klok van het gemeentehuis. ‘En het is kwart over drie…’

‘Het zou me niet verbazen als de klokken hier vertraagd lopen,’ reageerde Anna, terwijl ze met de manchet van haar jurk het bezwete voorhoofdje van Roberto droogde. Carlo wierp een geamuseerde blik op haar, schudde daarna lachend zijn hoofd; hij hield van alles van zijn vrouw, zelfs van haar bijtende ironie.

Antonio arriveerde een paar minuten later buiten adem, met zweetdruppels op zijn voorhoofd en een aan de brillantine ontsnapte haarlok. ‘Daar is hij!’ riep Carlo, terwijl er een lach op zijn gezicht verscheen.

Hij rende hem tegemoet. Hij sloeg zijn armen om zijn broers hals en omhelsde hem stevig. Het verraste Antonio zo dat hij zijn evenwicht verloor en bijna viel. Anna keek naar de twee mannen die als kinderen stonden te lachen en liet ze hun gang gaan; dat moment moest hun moment zijn, alleen voor hen.

Er was geen dag geweest dat Carlo zijn broer niet had  genoemd: ‘Antonio zou dit denken…’, ‘Antonio zou dat doen…’, ‘Heb ik je ooit verteld van die keer dat Antonio en ik…’. Dankzij alle pakken met etenswaren en olijfolie, die met regelmaat uit het zuiden arriveerden, tezamen met ansichtkaarten, brieven en telegrammen, had de band tussen de twee broers niet onder al die jaren van Carlo’s afwezigheid geleden, integendeel, die leek zelfs sterker geworden.

Carlo pakte Antonio bij de elleboog en trok hem mee naar Anna. De gelijkenis met haar man was indrukwekkend, vond ze toen hij vlak voor haar stond: hetzelfde scherp gesneden gezicht, alleen een paar rimpels meer en zonder snor, dezelfde diepzwarte irissen, de ronde punt van de neus, de onderlip iets meer gezwollen dan de bovenste… als een trouwe reproductie van het originele schilderij.’

Lees verder in

De brievenbezorgster van Puglia | Francesca Giannone | vertaald door Marieke van Laake (oorspronkelijke titel: La portalettere) | ISBN 9789028453616 | € 24,99 | Uitgeverij Wereldbibliotheek | bestel De brievenbezorgster van Puglia bij je lokale boekhandel of bij bol.com (ook beschikbaar als e-book)

Maak kans op dit nieuwe boek!

Namens Uitgeverij Wereldbibliotheek mogen we twee lezers blij maken met een exemplaar van dit boek. Kans maken? Vul dan voor 31 juli 2025 onderstaand mail&winformulier in o.v.v. De brievenbezorgster van Puglia. De winnaars krijgen na afloop van de actie persoonlijk bericht.

Mail & win

Naam







Nieuwsbrief

Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

5 reacties

  1. Herten Linda schreef:

    de brievenbezorgster van Puglia is alweer een prachtig boek

  2. Tonia Eegelen schreef:

    De brievenbezorgster van Puglia, een mooi boek om de zomervakantie goed te starten

  3. lianne clappers schreef:

    Dit lijkt me een fantastisch boek om mijn vakantie thuis mee door te brengen.

  4. Marike schreef:

    Een boek dat ik heel graag wil lezen alles zit in dit verhaal. Ik ben vorig jaar in Puglia geweest en wat een mooie historische plek !!!

  5. linda schreef:

    Ik zie de prachtige omgeving reeds ; sommige plekken in Puglia zullen niet veel veranderd sedert 1934 .De belevenissen van de eerste vrouwelijke postbode – een krachtige vrouw tussen de mannenwereld , zeker in die tijd – lijkt mij een prachtig verhaal om te lezen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ciao tutti is hét startpunt voor je vakantie naar Italië, bomvol persoonlijke tips. Buon viaggio!

autohuur italië
Bol AlgemeenBol Algemeen