Als je in Italië bij je lunch of diner acqua frizzante bestelt, bruisend mineraalwater, wordt er vaak een fles San Pellegrino op tafel gezet. Niet gek, want San Pellegrino wordt ook wel ‘champagne van de mineraalwaters’ genoemd, vanwege de uitzonderlijk goede kwaliteit van het water, die perfect samengaat met een goede maaltijd.
Tijd om op zoek te gaan naar de bron van dit Italiaanse icoon. Daarvoor duiken we ver terug in de tijd, want het bedrijf San Pellegrino werd meer dan honderd jaar geleden opgericht, in 1899, maar de geschiedenis van de San Pellegrino-bron is nog veel ouder…
Waar komt San Pellegrino vandaan?
Voor de herkomst van het heldere mineraalwater reizen we naar het plaatsje San Pellegrino Terme, in de buurt van Bergamo, in de regio Lombardije. Hier liggen de bronnen waar het mineraalwater van San Pellegrino uit stroomt.
Al sinds de dertiende eeuw worden deze bronnen bezocht, vanwege de therapeutische werking van het water. Ook Leonardo Da Vinci zou er zijn geweest, toen hij de Val Brembana bezocht. Niet om zich onder te dompelen in het water, maar om de waterwegen te bestuderen om in opdracht van Ludovico Il Moro de vallei in kaart te brengen.
Hoewel de potentiële heilzame eigenschappen dus al lange tijd bekend waren, werden voor zover bekend pas in 1748 de eerste analyses door experts op dit gebied uitgevoerd. Het duurde echter tot in 1842 voor het eerste kuuroord werd gebouwd. Dat initiatief kwam van de familie Palazzolo, die eigenaar was van de belangrijkste bron van het plaatsje.
Later kwamen zowel de bron als het kuuroord in handen van de familie Salaroli, die er een tweede thermengebouw naast zette. In 1899 richtte de Milanese advocaat Cesare Mazzoni de Società Anonima delle Terme di San Pellegrino op en werd het eerste water gebotteld.
Tijdens dat eerste jaar produceerde het bedrijf 35.343 flessen San Pellegrino, waarvan er al 5562 naar het buitenland werden verscheept.
In 1901 werden het Stabilimento dei Bagni en de Sala Bibite ingewijd, gevolgd door de opening van het Grand Hotel en het Casinò. Het gebouw, naar een ontwerp van Romolo Squadrelli, is een elegant voorbeeld van art nouveau-architectuur.
Iedereen die het zich kon veroorloven dompelde zich onder in het heilzame water van San Pellegrino Terme, een naam die tot ver buiten de grenzen van Europa weerklonk. Overigens kun je nog altijd van het weldadige water genieten, bij QC San Pellegrino Terme.
Een frisse wind in het waterwezen
De Eerste Wereldoorlog en het overlijden van Cesare Mazzoni zadelden het bedrijf op met verschillende problemen die leidden tot een periode van verval, die duurde tot 1924, toen Ezio Granelli in beeld kwam. Als vertegenwoordiger in de farmaceutische industrie verdiende hij zo veel geld dankzij het Magnesia San Pellegrino-patent, dat hij het bedrijf kon kopen.
Onder zijn leiding werd San Pellegrino naar een periode van innovatie, onderzoek en experimenten gestuwd, onder meer dankzij de uitbreiding van de drankenlijn.
Zo werd in 1932 op de beurs van Milaan San Pellegrino’s aranciata gepresenteerd, met sap van sinaasappels uit het zuiden van Italië. In slechts drie jaar tijd verdubbelde het kapitaal van het bedrijf. Ter ere van de vijftigste verjaardag lanceerde San Pellegrino aranciata amara, in de jaren erna volgden chinotto en limonata.
In 1957 kocht San Pellegrino het Toscaanse Acqua Panna, water zonder bubbels. Vier jaar later lanceerde Granelli’s schoonzoon een ander iconisch product: Bitter San Pellegrino, dat nu beter bekend is als Sanbitter.
De bronnen van San Pellegrino
Het natuurlijke mineraalwater van San Pellegrino borrelt op aan de voet van de Alpen, vanuit drie dicht bij elkaar gelegen bronnen met exact dezelfde samenstelling. De hoogst gelegen en tegelijk overvloedigste bron kreeg de naam Palazzolo; de twee andere bronnen heten Salaroli en Fonte Vecchia.
Het water komt diep uit de aarde en is goed beschermd tegen infiltratie van oppervlaktewater, zoals onder meer blijkt uit de constante temperatuur (26°C, zowel ’s zomers als ‘s winters) en de chemische samenstelling, die niet verandert in perioden van langdurige regenval of juist tijdens langdurige droogte.
Het komt op natuurlijke wijze aan de oppervlakte, verrijkt met minerale zouten. De bescherming van de rotsen waaruit de bronnen ontspringen, garandeert dat het water zeer zuiver is.
Dankzij de toevoeging van kooldioxide van natuurlijke oorsprong krijgt het mineraalwater van San Pellegrino zijn sprankelende karakter, met een frisse bubbel die het water onderscheidt van andere bruiswaters.
Eeuwenlange historie op het etiket
Een onderscheidend element in de productie van San Pellegrino is het belang van deze lange historie, die ook op de fles en het etiket is terug te vinden.
De rode ster die zowel op de kurk als op het etiket staat, is een oud symbool van Italië en van exportproducten die eind negentiende en begin twintigste eeuw werden gemarkeerd als kwaliteitsproducten.
Op het etiket op de hals van de fles staat de afbeelding van het Casinò in San Pellegrino Terme, met het jaar van oprichting van het watermerk.
De flessen hebben nog altijd dezelfde vorm die werd gebruikt voor de eerste flessen in 1899. Dit ‘Vichy’-model dankt zijn naam aan de tijd waarin San Pellegrino Terme bekend stond als ‘het Vichy van Italië’.
Ware ambassadeur van Italië
Ook buiten de laars wordt San Pellegrino vaak geschonken. Naar eigen zeggen wordt het iconische merk naar meer dan honderdvijftig landen geëxporteerd. Daarmee is San Pellegrino een ware ambassadeur van Italië.
Aangezien het mineraalwater uit San Pellegrino Terme perfect smaakt in combinatie met verfijnde gerechten, wordt het door chef-koks en sommeliers hoog gewaardeerd. Het wordt dan ook geserveerd in ’s werelds beste restaurants. Niet gek dus dat San Pellegrino de sponsor is van de verkiezing van de vijftig beste restaurants ter wereld, The World’s 50 Best Restaurants.
Bruisende historie
Als je de volgende keer een fles San Pellegrino bestelt, denk dan even terug aan deze bruisende historie, die meer dan een eeuw terug in de tijd gaat en dit Italiaanse icoon nog smakelijker maakt!
