Je zocht naar: "Italië"

In de wijk Cannaregio parelt de gotische Madonna dell’Orto, die ook wel ‘de kerk van Tintoretto’ wordt genoemd. Er zijn namelijk niet alleen veel werken van deze Venetiaanse schilder te vinden, Tintoretto is ook in deze kerk begraven. Het karakteristieke koepeltje van de Santa Maria dell’Orto is al van veraf te zien. De officiële naam van de kerk is te danken aan het Mariabeeld in de Cappella di San Mauro. Dit beeld werd hier vanuit een groentetuin (orto in het Italiaans) heen gebracht. De heilige die eerst zijn naam aan de kerk had gegeven, de heilige Christoffel, is gedegradeerd tot een beeld bij de hoofdingang. Ooit koos men ervoor de kerk naar deze beschermheilige van de reizigers te noemen, aangezien van dicht bij de kerk een intensieve veerdienst werd onderhouden met de eilanden in de lagune. Sinds de veertiende eeuw nam de bijzondere Madonna uit de moestuin echter zijn plaats in. De heilige Christoffel heeft overigens niet kunnen zorgen voor de bescherming van een...

Elk stukje Rome is ons lief, maar waar Willemijns hart vooral sneller gaat kloppen bij nieuwe archeologische vondsten op en rond het Forum Romanum, heeft Saskia het hare verloren aan de wijk Testaccio. Testaccio is geen wijk vol beroemde bezienswaardigheden. Het is wél het kloppend hart van de Romeinse keuken, met een heerlijke markt, het vroegere slachthuis en tal van authentieke osteria’s en andere adresjes waar je als lekkerbek nooit teleurgesteld zult worden (de lekkerste vind je allemaal terug in onze City Walk in Testaccio). Op het menu geen haute cuisine, maar echte Romeinse pastagerechten (denk aan cacio e pepe of amatriciana) en vooral veel orgaanvlees. Niet vreemd als je weet dat de arbeiders die in het slachthuis werkten als aanvulling op hun loon vaak het ‘vijfde kwart’ (quinto quarto) kregen; het deel van het karkas waartoe de organen, de kop, de staart en de hoeven behoorden. De benaming quinto quarto doet misschien een beetje vreemd aan, maar het totale gewicht...

Als je aan Italië denkt, dan komen er vast meteen beelden in je op van het drukke en chaotische autoverkeer en van voorbij zoevende motorini, scooters. In de Salento, in het zuiden van Puglia, probeert men verandering te brengen in dit stereotiepe beeld. Aan de hand van diverse projecten wordt slow mobility gestimuleerd: op de fiets boodschappen doen, op de fiets naar je werk en op de fiets naar school. Elena stapte ook op de pedalen en zag met eigen ogen de passie van de pioniers van deze beweging. Het is een gewoonte die er langzaam ingeslopen is. Een paar straten verderop boodschappen doen? De auto in. De kinderen naar school brengen? Even met de auto. Dat moet anders, zo vinden de mensen van Salento Bici Tour. Ze zijn de beweging ‘I Slow You’ gestart, waarmee ze het langzame verkeer willen stimuleren, zowel bij de lokale bewoners als bij toeristen. In Lecce is aan de rand van de stad een fietsuitleenpunt geïnstalleerd. Forenzen kunnen hier hun auto parkeren en gratis op de...

Al wandelend door Rome dwaalt je blik regelmatig af naar boven. Indrukwekkende monumenten steken prachtig af tegen de blauwe lucht, in smalle straatjes houden buren boven je hoofd luidruchtige conversaties over eten. Soms stuit je op bijzondere bezienswaardigheden, zoals een prachtig Mariabeeld of een schatbewakende kat. Ook binnen loont het de moeite om regelmatig je hoofd in je nek te werpen. Zo zijn wij elke keer weer onder de indruk van de plafonds in de Romeinse kerken. Natuurlijk kijkt iedereen omhoog als hij onder de oculus van het Pantheon of te midden van de gouden overdaad van de Sint-Pieter staat, maar ook andere, onbekendere kerkjes hebben een plafond om nekkramp voor te riskeren. We hebben de vijfentwintig mooiste plafonds in Romeinse kerken verzameld, van de overdonderende schilderingen in de Chiesa del Gesù tot de gouden mozaïeken in de Santa Prassede, van de platte koepel in de Sant’Ignazio tot de prachtige eenvoud van de San Carlo alle Quattro Fontane:...

Het is Halloween vandaag – een van origine Amerikaans feest dat ook in Italië steeds meer gevierd wordt. Wij houden de uitgeholde pompoenen, papieren vleermuizen en heksen met torenhoge hoeden echter voor wat ze zijn en bezoeken een écht spookhuis, in hartje Venetië. Het Venetiaanse spookhuis ligt niet in een afgelegen straatje of aan een stil, donker water. Nee, je vindt het pal aan het Canal Grande, met een façade die meer weg heeft van die van een kasteel dan die van een huis. Schijn bedriegt echter, want de Venetianen noemen het huis niet voor niets ‘het huis zonder terugkeer’. Deze bijnaam is te danken aan de mysterieuze doden die hier zijn gevallen – allemaal bewoners van dit op het eerste oog prachtige huis. We gaan even terug in de tijd. Het huis werd gebouwd in 1487, in de Venetiaanse wijk Dorsoduro. Het heeft – zeker voor die tijd – kenmerkende schoorstenen en een façade van marmer en steen uit Istrië. Het huis is ontworpen door Giovanni Dario, die ook zijn...

In deze blog stond de Ape centraal, het bezige bijtje dat de straten van Rome (en heel veel andere steden, dorpen en gehuchten in Italië) bevolkt. Ook in dit artikel gaan we op zoek naar bijen in de Eeuwige Stad – maar dan anders… De bijen van de Barberini’s Wanneer je door Rome wandelt, kunnen de vele bijen je niet ontgaan. Ook hartje winter zie je ze overal opduiken. De bijen die de Romeinse gebouwen en beelden sieren, verwijzen naar de Barberini’s, een belangrijke familie die oorspronkelijk afkomstig was uit Toscane en die in de zeventiende eeuw grote invloed genoot in de stad. De familie Barberini behoorde oorspronkelijk tot de lagere adel van het Toscaanse stadje Barberino Val d’Elsa. Het schijnt dat de familie toen nog Tafani heette (Italiaans voor ‘horzels’), maar veel bewijzen hiervoor zijn er niet. In de elfde eeuw verhuisde de familie Barberini naar Florence, waar een van de nazaten, Antonio Barberini, veel later (in 1530 om precies te zijn) een belangrijke...

De combinatie van een zonnig weekje Rome en vijf reisbloggers staat garant voor een indrukwekkende hoeveelheid smartphone-foto’s. Aan het begin van de herfst zijn de Romeinse kleuren op hun mooist: de oranje en gele muren geven een warme gloed aan bijna elke foto. De septemberzon is nog lekker warm – je kunt nog heerlijk buiten lunchen – maar het licht is zachter, waardoor de pittoreske hoekjes nog sfeervoller worden. De lezers die ons (ook) volgen op Instagram hebben de afgelopen dagen al heel wat van die pittoreske plaatjes voorbij zien komen, live vanuit Rome. Nu we weer terug zijn, delen we de mooiste Instagram-foto’s graag met iedereen, in een kleurrijke carrousel van Apes, Vespa’s, terrasjes, lekker eten, mooie monumenten en heel veel andere sfeerplaatjes: Ontbijt met de lekkerste cornetti van Rome, bij Ciuri Ciuri: We brengen altijd even een bezoek aan het Pantheon… … om vervolgens koffie te drinken bij Caffè Sant’Eustachio: Piazza Navona is prachtig –...

Castel Gandolfo, het pauselijk buitenverblijf in de groene heuvels van Lazio, waar pausen decennia lang de zinderende zomermaanden doorbrachten, staat al drie zomers leeg. Paus Franciscus gebruikt de residentie niet en bleef ook deze zomer, ondanks de genadeloze hitte, in Rome, binnen de muren van het Vaticaan. ‘Arme mensen gaan ook niet op vakantie, waarom zou ik dat wel doen?’ zo zou hij gezegd hebben. Sinds 12 september kun je de pauselijke residentie in Castel Gandolfo iedere zaterdag bezoeken. Een absoluut unicum, want de deuren openden nooit eerder voor ‘gewoon’ publiek. Wees er dus snel bij, want als deze paus sterft, kan deze bijzondere openstelling zo weer worden teruggedraaid. Mariska was op zaterdag 12 september een van de eerste bezoekers en liet zich verrassen. Een compleet dagticket Het is niet eenvoudig om een kaartje te bestellen voor de pauselijke zomerresidentie in Castel Gandolfo. Losse entreetickets bestaan niet, dus je bent verplicht een compleet ticket...

Constantijn de Grote is vooral bekend als de eerste christelijke keizer van het Romeinse Rijk – degene die de weg baande voor het christendom en daarmee voor het verdere verloop van de geschiedenis van Rome, van Italië, van Europa. Constantijn zelf kon niet in de toekomst kijken; hij keek vaak juist naar het verleden. Hij voerde een pro-christelijk beleid na decennia van christenvervolgingen, maar plaatste zich ook graag in de lange, eervolle traditie van het Romeinse keizerschap – van een aantal ‘goede keizers’ in het bijzonder. Deze nadruk op bestuurlijke continuïteit in plaats van religieuze revolutie komt op één monument in Rome duidelijk naar voren: de Boog van Constantijn. Het is ongetwijfeld het bekendste Romeinse monument uit de vierde eeuw, niet in de laatste plaats omdat het een prominente plek heeft in het oude centrum: de Boog van Constantijn staat tussen het Colosseum en het Forum Romanum in. De triomfboog werd hier aan het begin van de vierde eeuw door de...

Als we door de Via de’ Tornabuoni in Florence wandelen, vergapen we ons graag aan de chique etalages van de grote modemerken. Armani, Bulgari, Gucci, Prada, Pucci, Valentino… Allemaal hebben ze aan of om deze ‘modestraat’ een winkel, meestal met grote etalages die al iets van de kledingpracht weerspiegelen. De winkels zijn gevestigd in grote palazzi, waarvan de grandeur precies past bij de sfeer die de etalages uitstralen. Het ene logo blinkt nog mooier dan het andere, het rode Valentino-jurkje is nog kleurrijker en zomerser dan het blauwe Prada-ensemble. Hoe leuk het etalages kijken hier ook is, al die nieuwe designer kleding kunnen we natuurlijk helemaal niet betalen. Het blijft dus meestal bij kijken en inspiratie opdoen. Het hoeft aan de Via de’ Tornabuoni en in het omliggende modedistrict echter niet bij kijken te blijven. We tippen een paar adresjes waar je helemaal in de Florentijnse modewereld kunt duiken, maar dan anders! Obicà – de lekkerste mozzarella van...

Midden in het Toscaanse landschap, zo’n veertig kilometer ten zuidwesten van Siena, schittert de Abbazia di San Galgano. Ondanks het feit dat deze abdij geen dak meer heeft en geen schitterende fresco’s of glas-in-loodramen om te bewonderen, is het een van de mooiste abdijen die we ooit in Italië hebben gezien. Een abdij met een sterrenhemel als dak Saskia is er op een vroege vrijdagochtend in september. Saskia: ‘Op een vloer van kiezels vergaap je je aan de restanten van wat in de middeleeuwen een Cisterciënzer klooster was. Als je hier in de vroege ochtend of de late avond komt, hoor je niks anders dan een serene stilte – slechts onderbroken door tjilpende vogels, scherende zwaluwen en krekels die de schoonheid van hun habitat bezingen. De abdij werd gebouwd in de dertiende eeuw en was lange tijd in gebruik. De monniken leefden hier in stilte, in harmonie met de natuur en de seizoenen. Als je je ogen dicht doet, zie je ze met enige verbeeldingskracht nog in de...

Florence en rozen is een bijzondere combinatie, zo ontdekte Inge van Beekum tijdens een aantal dagen in Florence. Inge: ‘Natuurlijk kun je je bij heel veel steden een romantisch rozenbeeld vormen, maar dat is niet specifiek verweven in de stad. Er is iets mysterieus dat ik op onverwachte plekken in Florence tegenkwam en ineens zag ik een extra laagje over de stad, een laagje van rozenblaadjes… De kleuren van de stad Bij een eerder bezoek aan Florence maakte iemand ooit de opmerking over mijn lichtroze jurk: ‘Jij draagt de kleur van de stad.’ Ik stond toen op een plek waar ik een prachtig uitzicht over Florence had en werd mij ineens heel bewust van de zachte (rozen)kleuren van de stad met de roze, gele en terracotta muren en tegels. Met die kleuren, de beelden en kunst in veel straten en op pleinen waan je je in Florence al snel in een grote tuin. Giardino delle Rose (de rozentuin) Over rozen en Florence schrijven kan natuurlijk niet zonder de Giardino delle Rose te...