Archief per maand: februari 2012

De maskers zijn afgezet… heimwee naar het carnaval in Venetië

Precies een week geleden moest ik afscheid nemen van het Venetiaanse carnaval. De maskers zijn afgezet, de confetti weggespoeld, de kater verdronken. De Venetianen hebben hun stad stilletjes teruggewonnen op de feestvierende massa. Na dagen vol drukte klotst het water rustiger, tevredener bijna, tegen de kades. Vandaag moet ik afscheid nemen van de stad zelf, en dat valt me een stuk zwaarder dan het afscheid van het carnaval. Van maskers, drukke straten, aangeboden drankjes en meegenieten van de effecten van drinkgelagen krijg je gauw genoeg, terwijl de stad zelf nooit verveelt. Ik pak mijn koffer in en bekijk nog een …

Lees meer »

Apenstaartjes en slakkenhuisjes

We gebruiken het dagelijks zonder erbij na te denken, het @-teken op onze computer, oftewel het apenstaartje. Dat in Italië trouwens geen apenstaartje heet, maar chiocciola – slakkenhuisje. Sinds we e-mail hebben geïntegreerd in ons dagelijks bestaan, word je tientallen, zo niet honderden keren per dag geconfronteerd met dit teken, zeker op een werkdag. En sinds de introductie van twitter zien we het apenstaartje nog vaker voorbijkomen. Nu vragen jullie je waarschijnlijk af waarom ik het over apenstaartjes heb op een blog over Italië. Welnu, het @-teken zou al in het zestiende-eeuwse Venetië gebruikt zijn. In documenten van Venetiaanse kooplieden …

Lees meer »

Het bekendste kunstwerk ter wereld in koffie

Begin deze week schreef ik uitgebreid over de kunst van het koffiezetten, niet wetende dat er ook nog een andere vorm van koffiekunst bestond. Bij toeval stuitte ik namelijk de dag erna op dit geweldige kunstwerk, gemaakt van, jawel, kopjes koffie: Deze ‘Mocha Lisa’ werd gemaakt tijdens het Rocks Aroma Festival in Sydney, al een aantal zomers geleden. Voor het namaken van de Mona Lisa waren maar liefst 3604 kopjes koffie nodig, onderverdeeld in espresso, caffè latte en cappuccino, plus 564 kopjes met alleen maar melk, om de benodigde kleuren te creëren. Da Vinci blijft de gemoederen nog altijd bezighouden. …

Lees meer »

Zwaardvis uit de oven

Vandaag staat er zwaardvis op het menu, dankzij Loes Janssen Miraglia wederom. ‘De zwaardvis is een snelle, krachtige zoutwatervis. Hij is gemiddeld twee meter lang, maar hij kan wel 4,5 meter lang worden. Hij weegt soms wel 300 kilo. Door zijn snelheid en zijn kracht wordt hij beschouwd als de nobelste vis. In het verleden werd zwaardvis in Zuid-Italië alleen gegeten door de rijken. Armere mensen stelden zich tevreden met verse sardines en ansjovis. De allerarmsten konden zich helemaal geen vis veroorloven. Tegenwoordig is zwaardvis elke dag vers op de markt verkrijgbaar. In ieder geval in Catania, op Sicilië, waar …

Lees meer »

De leerlingsnijder – intrigerende historische roman die lang blijft nazinderen

Venetië, zeventiende eeuw. Wanneer zijn familie sterft aan de pest, volgt de zestienjarige Francesco Serristori zijn vader op als privésecretaris van Baldassare Lancerini. Voor de buitenwereld is Lancerini een gerespecteerd chirurgijn. Maar Franscesco leert hem kennen als een wispelturige, tirannieke vrouwengek… Al snel heeft Lancerini hem helemaal in zijn macht en wordt hij gebruikt om zijn vuile klusjes op te knappen. En dan wordt Francesco ook ingeschakeld in het geheime onderzoek van zijn meester naar de werking van het hart en de hersenen. Een nieuwe wereld gaat open en Francesco geraakt helemaal in de ban van de wetenschap en de …

Lees meer »

In het spoor van Hemingway

Tijdens een vlucht naar Rome, lang geleden, las Saskia For whom the bell tolls van Hemingway. Nog voor het vliegtuig goed en wel in de lucht was, was ze al gegrepen door het verhaal. Saskia: ‘De vrouw die naast me zat, tikte me zachtjes op mijn schouder. Wat ik aan het lezen was, zo wilde ze weten. Ik draaide het boek zo dat ze de titel kon lezen. Haar reactie zal ik nooit vergeten. Op luide toon riep ze: ‘Aha, geen wonder dat je zo met je neus in dat boek zit. Hemingway!’ Sinds die tijd heb ik veel van …

Lees meer »

Venetië in de voetstappen van Willem de Mérode

Een bezoek aan Venetië staat garant voor nieuwe mysteries, nieuwe ontdekkingen, nieuwe avonturen. Je slaat een hoek om en ineens ontdek je een prachtig kerkje, een wonderlijk verhaal, een bijzonder monument. Zelfs op het reusachtige, drukke San Marcoplein stuit ik nog regelmatig op een mysterieus detail of een bijzonder verhaal. Gelukkig zijn er ook mysteries die al voor ons zijn ontdekt en onthuld. Zo vond ik een voor mij nog onbekend Venetiaans mysterie op de website www.merodeinvenetie.nl, die de voetstappen die de dichter Willem de Mérode in Venetië zette probeert vast te leggen. De website is een initiatief van Helma …

Lees meer »

Romeinenbruin geschminkte benen – carnaval in Maastricht

Saskia: ‘Vorige week was ik even terug op mijn geboortegrond. Terwijl ik samen met Willemijn langs de lekkerste Italiaanse adresjes van Maastricht wandelde, ging mijn hart met elke stap verheugder kloppen en mijn bloed steeds sneller stromen. Want hoewel ik mijn hart heb verloren aan het nog diepere zuiden, werd op de dag van mijn geboorte, morgen 32 jaar geleden, voor mij bepaald dat carnaval voor altijd in mijn bloed zit. Ik was namelijk de eerste baby die met Carnaval werd geboren (32 jaar geleden viel 18 februari op Rosenmontag, carnavalsmaandag) – en dat is in het zuiden een hele …

Lees meer »

De Vliegenvanger – verzamelaar van verboden liefdes

De hype rondom dit vuistdikke boek was me eerlijk gezegd een beetje ontgaan. Pas toen ik in Amsterdam langs een peperbus fietste, zag ik dat de onderzijde van de cover werd ingenomen door de Sint-Pieter. Nieuwsgierig geworden begon ik die avond nog te lezen, en al snel reisde ik met Peter mee van het zuiden van Nederland naar Italië. ‘Houd God voor ogen en je gulp gesloten.’ Met dit advies wordt de Limburgse Peter naar het seminarie gestuurd. Maar Peter slaat het advies in de wind; of beter gezegd: hij kán het advies niet naleven. Zijn liefde voor zijn vroegere …

Lees meer »

Smalle paden – tochten in en rond een Italiaans bergdorp

In 1994 wandelt een man over de Alta Via, een hooggelegen pad dat de Franse grens met de baai van Lerici in Italië verbindt. Onderweg stopt hij in een afgelegen dorpje, een plek die hij vervolgens niet meer uit zijn hoofd kan krijgen. Enige tijd later schrijft hij in een brief: ‘Ik heb een bouwval gekocht in de bergen van Ligurië. Je zou het hier naar je zin hebben.’ De geadresseerde is Julia Blackburn, die met deze man, de Nederlandse kunstenaar Herman Makkink, trouwt. In 1999 verhuist ze naar het dorpje, waar ze niet alleen een nieuw huis aantreft, maar …

Lees meer »

Azzurro – Adriano Celentano

Azzurro van Adriano Celentano was eind jaren zestig een immens populaire Italiaanse zomerhit. Het liedje is geschreven door niemand minder dan Paolo Conte, die de thema’s van liefde, eenzaamheid en zomer in een Italiaanse stad samen met Vito Pallavicini en Michele Virano speciaal voor Celentano optekende: Wie mee wil zingen en alvast de zomer wil verwelkomen, in elk geval in zijn hoofd en hart, vindt hieronder de tekst: Cerco l’estate tutto l’anno e all’improvviso eccola qua Lei è partita per le spiagge e sono solo quassù in città Sento fischiare sopra i tetti un aeroplano che se ne va Azzurro, il …

Lees meer »

Nauwelijks geraakt – rake roman van Veronesi

Nauwelijks geraakt is volgens Veronesi het beste boek dat hij ooit schreef. Het verscheen al in 2004, maar eind januari verscheen bij uitgeverij Prometheus de filmeditie van dit prachtige werk. Belinda is een blond meisje van zeventien. Ze heeft niet alleen blond haar, maar is van een totale, lichamelijke blondheid. Al haar bewegingen zijn blond, zelfs haar onbeweeglijkheid is blond. In een broeierig Rome zijn Belinda en haar halfbroer Mète de jeugdige helden van een generatie die alles heeft gekregen zonder het werkelijk te bezitten, die alles heeft gezien zonder er iets van te begrijpen: verspilling, dansen, chaos in zijn pure, …

Lees meer »

Alles wat je wil weten over koffie zetten met een moka

Niets heerlijkers dan koffie zetten met de moka. Dat smaakt én ruikt niet alleen nog wat lekkerder dan koffie uit een espressoapparaat voor thuis, maar het is ook nog eens een fijner ritueel. Terwijl de moka op het vuurt staat, hoor je de koffie langzaam pruttelen en verspreidt de geur van verse koffie zich door het hele huis. Nog slapende huisgenoten zullen meteen en met een goed humeur wakker worden en zich rond de keukentafel scharen voor een eerste kopje koffie. Zo gaat dat ook vaak als we bij Italiaanse vrienden logeren. Want hoewel veel niet-Italianen denken dat alle Italianen …

Lees meer »

Het wonder is geschied…

Ja lieve lezers, het zit erop, de deadline voor mijn boek is gehaald! Gisteren stuurde ik alle 40.000 woorden naar de uitgever, vergezeld van een uitgebreide selectie foto’s. Vandaag gaat een hele dikke envelop vol kaartjes, tickets, bonnetjes en andere in de loop der tijd verzamelde memorabilia op de post. Aan de heren van Studio Denk nu de taak om dit alles ook qua vorm tot een waar meesterwerk te vormen! Maar laten we niet op de zaken vooruitlopen; het duurt nog een maand of twee voordat we het eindresultaat kunnen vasthouden en de 40.000 woorden in gedrukte vorm tot …

Lees meer »

Bijzonder cadeau voor Ciao tutti’s tweede verjaardag

Toen ik vorige week de burgemeester van Florence interviewde, was ik niet de enige die vragen stelde. Ook Matteo Renzi, zoals de burgemeester heet, was nieuwsgierig naar wat mij in zijn werkkamer in Palazzo Vecchio bracht. Ik vertelde hem over mijn passie voor Italië in alle mogelijke facetten, die onder andere tot uiting komt in een dagelijks blog, hier op Ciao tutti. Nu is deze burgemeester, zeker voor Italiaanse begrippen, heel jong (net voor ik kwam vierde hij zijn 37ste verjaardag). Bovendien is hij dol op moderne media (hij heeft een Facebook-pagina en een Twitter-account die hij beide goed bijhoudt), dus …

Lees meer »