Archief per maand: juni 2010

Het sleutelgat op de Aventijn – een unieke kijk op de Sint-Pieter

Vandaag is het dubbel feest in Rome: het is namelijk de feestdag van de heiligen Petrus en Paulus, die volgens de overlevering beiden op deze dag (en zelfs binnen het zelfde uur) zouden zijn gestorven. Goethe was op 30 juni 1787 in Rome ten tijde van de feestelijkheden ter ere van Petrus en Paulus en tekende het volgende dagboekfragment op: Goethe in Villa Borghese ‘Het grote Petrus- en Paulusfeest is eindelijk ook gekomen; gisteren zagen we de verlichting van de koepel en het op de Engelenburcht aangestoken vuurwerk. De verlichting wekt de indruk van een gigantisch sprookje, men gelooft zijn …

Lees meer »

Deze laatste zomer – Cesarina Vighy

‘Ik ging écht naar Rome. […] Ik kende de stad al en ik hield van haar alsof ze een mens was, met diezelfde begeerte, met diezelfde angst om haar kwijt te raken, de angst om haar niet volledig te bezitten, die nu eenmaal bij de liefde horen. Ik verlangde nu al naar de dag waarop de hartstocht overgaat in kalme genegenheid, die dag waarop ik zozeer deel van haar zou uitmaken dat ik me net als alle werkelijke bewoners zou beklagen over haar gebreken en haar ongemakken. Wat ik in die tijd nodig had was óf een kluizenaarsgrot om me …

Lees meer »

Zwarte zon – Andrea Camilleri over Caravaggio

Tijdens een verblijf op Sicilië ontmoet de Italiaanse schrijver Andrea Camilleri een mysterieuze, onbekende man. Deze man laat hem een unieke verzameling notities zien, die zijn geschreven door Caravaggio. De beroemde en beruchte schilder, die leefde van 1571 tot 1610, blijkt tijdens zijn verblijf op Sicilië en Malta (1606-1609) een soort dagboek te hebben bijgehouden. In Zwarte zon, een historische roman waarin deze teruggevonden zeventiende-eeuwse aantekeningen zijn verwerkt, staan de kwellingen en catastrofes van Caravaggio tijdens de laatste jaren van zijn leven centraal; hij is in die periode voortdurend op de vlucht. Camilleri baseert zich in deze reconstructie op een …

Lees meer »

Tonnarelli cacio e pepe – een echte Romeinse pasta met pecorino

Geniet van een echt Romeins pastagerecht: tonnarelli cacio e pepe, waarvan we in deze blog het recept delen. Tonnarelli is de benaming voor platte, bijna vierkante, verse spaghetti die vooral in Rome gegeten wordt. Met een beetje olijfolie, geraspte pecorino romano (schapenkaas) en zwarte peper tover je een van de lekkerste pastagerechten op tafel. Aangezien de pastavorm tonnarelli hier in Nederland niet of nauwelijks te verkrijgen is, duik je voor een écht Romeins gerecht wat eerder de keuken in om ook de pasta zelf te maken. Hiervoor heb je nodig (voor vier tot zes personen): 470 gram bloem, plus wat …

Lees meer »

Testaccio – Een berg vol scherven

De wijk Testaccio is voor de meeste toeristen nog onontgonnen terrein. Toch is deze buurt een bezoek meer dan waard, zowel voor kunstliefhebbers als voor lekkerbekken! Tijdens de bloeiperiode van het Romeinse Rijk bevond zich op de plek waar nu Testaccio ligt de Porticus Aemilia, de binnenhaven van Rome. Hier werden vanuit Ostia, de haven aan zee, enorme kruiken met Spaanse olijfolie aan land gebracht. De olijfolie werd door de havenarbeiders overgedaan in kleinere vaten die gemakkelijker te vervoeren waren. Als de grote amforen waarin de olie was aangekomen geleegd waren, werden ze vernietigd. De kruiken waarin de olie was …

Lees meer »

Melanzane alla parmigiana

Zaterdagavond aten we op het terras van een restaurantje op een steenworp afstand van de Campo de’ Fiori de lekkerste melanzane alla parmigiana ooit. Mijn medereizigers en ik wilden dan ook graag het recept, zodat we ook op een Nederlands terras (of aan de keukentafel) de Romeinse sfeer zouden kunnen oproepen. Helaas wilde de kok zijn geheime recept niet onthullen, maar in La cucina verde vond ik een recept dat dicht in de buurt komt van het Romeinse equivalent! Maar eerst iets meer over de melanzana, oftewel de aubergine. Carlo Bernasconi: ‘Wat is deze eierplant niet allemaal aangedaan! Als ‘mela …

Lees meer »

Gooi je één, twee of drie muntjes in de Trevifontein?

Toen ik in april in Rome was, heb ik natuurlijk een muntje in de Trevifontein gegooid, waarvan hierbij het levende bewijs: Zoals jullie wellicht weten, was ik hierdoor verzekerd van mijn terugkeer naar Rome. Al decennialang gooien toeristen en bezoekers een muntje in de fontein, met de heilige overtuiging dat ze dan nog eens zullen terugkeren. De oudste vermelding van het werpen van een muntje dateert van ongeveer 1870, maar pas in 1954 werd deze gewoonte door de film Three Coins in the Fountain wereldberoemd. Volgens de echte kenners moet je met je rug naar de fontein gaan staan. Je …

Lees meer »