Michelangelo haalde zijn marmer vooral in Carrara, zoals we vanochtend lazen. De inwoners van deze stad in Toscane kregen van de Romeinse schrijver Livius al de naam gens marmoris, geslacht uit marmer. Ook nu nog leeft het marmer door in hun hele wezen; de inwoners van Carrara worden door de huidige Toscaners niet voor niets ‘marmerkoppen’ genoemd. Het harde steen – en het zware werk om het marmer uit te graven en te transporteren – heeft hun karakter net zo gevormd als Michelangelo’s handen David, Mozes en Bacchus.
Om te kunnen beoordelen of ze inderdaad iets weg hebben van Michelangelo’s hoofden, een aantal van zijn marmerkoppen op een rijtje: