Triumphs & Laments – uniek kunstwerk aan de oevers van de Tiber

‘Het grootste kunstwerk na de Sixtijnse Kapel,’ zo wordt het project Triumphs and Laments wel genoemd. En terecht, want het stukje Tiber tussen de Ponte Mazzini en de Ponte Sisto zal nooit meer hetzelfde zijn. Sinds de eerste schetsen van het kunstproject van William Kentridge hier verschenen, schitteren de muren langs de rivier als nooit tevoren.

De Zuid-Afrikaanse kunstenaar creëerde een werk dat zijn gelijke niet kent. Hij verkende de muren langs de Tiber en zorgde er samen met Tevereterno en L’Assessorato alla Cultura e allo Sport di Roma Capitale voor dat de geschiedenis van Rome levensgroot op de travertijnen stenen tot leven wordt gewekt.

Op het zogenaamde Piazza Tevere , zoals de Tiberoevers tussen de Ponte Mazzini en de Ponte Sisto worden genoemd, wandel je vanaf 21 april (de verjaardag van Rome) langs 550 meter kunst. Hierbij moet je je blik vaak ook goed omhoog richten, want Kentridges kunstwerken hebben soms wel een hoogte van tien meter.

Tijdens de opening, op 21 en 22 april, zal er een buitengewoon theater- en muziekspektakel te zien zijn, maar wie de komende dagen in Rome is, kan alvast een voorproefje van Triumphs and Laments nemen. De figuren hebben de muren al ingenomen, het grootste deel van het werk is voltooid.

de eerste testen voor Triumphs & Laments (2014), Ponte Margherita
(foto’s: Kristin Jones en Marcello Melis)

De onderwerpen die Kentridge laat zien, hebben allemaal te maken met de sociale geschiedenis van de Eeuwige Stad, van de Romeinse tijd tot nu. Meer dan tachtig figuren brengen die geschiedenis tot leven, in het hart van de stad waarin deze zich heeft afgespeeld.

William Kentridge aan het werk in zijn studio in Johannesburg
(foto: Marc Shoul)William Kentridge en Kristin Jones beoordelen de schetsen voor Triumphs & Laments
(foto: Chris Waldo)

Daarmee wordt niet alleen duizenden jaren aan historie tot leven gewekt, maar worden ook de oevers van de Tiber actief bij de stad betrokken. De diepte van de stad wordt voor even een openluchtmuseum.

Kentridge gebruikte een bijzondere techniek voor het aanbrengen van alle afbeeldingen. Er kwam geen verf aan te pas. Hij verwijderde ‘slechts’ op bepaalde plekken de aanslag die zich in de loop der tijd op de muren langs de rivier had verzameld. Zo kwamen alle afbeeldingen tot leven, zonder de muren te bewerken met niet-natuurlijke materialen. Dit betekent ook dat het hele kunstwerk langzaam zal vervagen, tot het over enkele jaren geheel verdwenen is, zonder een enkel spoor na te laten.

met dank aan Tevereterno voor de foto’s