Vroegboekkorting bij hu openair villages & campings

Hemelse en aardse liefde in de Galleria Borghese in Rome

Wanneer we het hebben over Rome en de liefde, kunnen we Titiaans meesterwerk in de Galleria Borghese niet overslaan. Zijn Amor sacro e Amor profano, ‘Hemelse en aardse liefde’, is niet alleen een prachtige ode aan de liefde, maar biedt ook een intrigerend verhaal.

Titiaan schilderde twee jonge vrouwen die op een sarcofaag zitten, de een prachtig gekleed, de ander naakt op een lendendoek en een rode mantel, die evenwel niets verhuld, na. De vrouwen zouden tweelingzussen kunnen zijn, zoveel lijken ze op elkaar. Allebei hebben ze rood, krullend haar, een blanke huid en een rechte neus, om maar eens wat direct opvallende overeenkomsten te noemen. Tussen beide liefdesverschijningen een vertederende putto, die zijn handje onder water steekt.

In Eros in de kunst lezen we dat volgens de meest gangbare interpretatie de naakte vrouw de belichaming van de hemelse liefde zou zijn, terwijl de geklede vrouw de aardse liefde zou voorstellen. Volgens een andere lezing van het schilderij, die de vorige overigens niet tegenspreekt, stellen de twee vrouwen samen de dubbele natuur van de liefde voor. De geklede vrouw vertegenwoordigt de publieke kant van de liefde: zedig en elegant maar zeker ook fascinerend. De naakte vrouw staat dan voor de privésfeer van de liefde.

Maar beide opvattingen onthullen waarschijnlijk niet het hele verhaal. Er zijn namelijk twee wapenschilden op het doek terug te vinden. Op de sarcofaag zelf zien we het wapen van de Venetiaanse patriciër Niccolò Aurelio, terwijl in de schaal die op de rand staat het wapen van de familie Bagarotto te zien is. Aurelio zou in mei 1514 met Laura Bagarotto trouwen.

Het doek kan in dit licht gezien worden als een zoenoffer, want de betrekkingen tussen beide families waren, zacht uitgedrukt, niet zeer warm te noemen. Bertuccio Bagarotto, de vader van de aanstaande bruid, en Francesco Borremeo, Laura’s eerste echtgenoot, waren namelijk door de Venetiaanse overheid, waar Aurelio toe behoorde, terecht gesteld voor verraad.

Als het doek daadwerkelijk een zoenoffer was, staat de geklede vrouw waarschijnlijk symbool voor Laura, de bruid, en belichaamt de naakte vrouw het idee van een allesomvattende liefde, die alles wat eerder is voorgevallen doet vergeten.

Wel verhaal ook waar is, Titiaan heeft zichzelf op dit doek overtroffen en een meer dan schitterende vertolking van de liefde geschilderd. Wie een romantisch weekendje Rome boekt, moet dan ook zeker even naar zijn twee liefdes gaan kijken!

Download de gratis Ciao tutti app voor nog meer tips

Een reactie

  1. heerlijk al die kunsgeschiedenis! dank je wel Saskia .
    Zaterdag as gaan we naar Rafael en naar het Frans Halsmuseum ( tentoonstelling over Cornelis cornelisz van Haarlem de Nederlandse Michelangelo zoals hij in het persbericht wordt genoemd )

    een fijne dfag
    Roberto

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *