Ascoltavo la pioggia – een prachtig stukje Italiaanse poëzie van Alda Merini

‘Ik luisterde naar de regen…’ Op deze dag vol regen en wind delen we een prachtig stukje Italiaanse poëzie van Alda Merini:

‘Ascoltavo la pioggia
domandare al silenzio
quale fragile ardore
sillabava e moriva.

L’infinito tendeva
ori e stralci di rosso
profumando le pietre
di strade lontane.

Mi abitavano i sogni
odorosi di muschio
quando il fiume impetuoso
scompigliava l’oceano.

Ascoltavo la pioggia
domandare al silenzio
quanti nastri di strade
annodavano il cuore.

E la pioggia piangeva
asciugandosi al vento
sopra tetti spioventi
di desolati paesi.’

ascoltavo > ik luisterde

il silenzio > de stilte

l’ardore > de gloed/geestdrift

sillabare > spellen

l’infinito > de oneindigheid

profumare > geuren

scompigliare > verfomfaaien

il nastro > het lint

annodare > knopen

desolato > verlaten/treurig/grimmig