Met de komst van de herfst verwelkomen we ook de wind, die zo af en toe flink van zich laat horen. Met de eerste herfststorm van dit najaar net achter ons, delen we een mooi gedicht van Gianni Rodari, met in de hoofdrol il vento, de wind:
‘Arriva il vento. Che pazzerello!
Vedi? Sgarbato, come un monello.
Strappa il giornale che tieni in mano;
manda i capelli lontan lontano.
Tu devi correre fino laggiù,
ma il tuo cappello corre di pia.
Intanto il vento, con mano lesta,
fa il parrucchiere sulla tua testa;
e se, per caso, apri l’ombrello,
ti spazza via presto anche quello.
Ma che vuoi farci? Non t’arrabbiare:
è un birichino e vuol giocare!’
Gianni Rodari
pazzerello > gekkie
vedi? > zie je?
sgarbato > onbeleefd
monello > ondeugd
(net als birichino in de laatste zin)
strappare > aan stukken scheuren
laggiù > daar, aldaar
lesta > snel
per caso > toevallig
non t’arrabbiare > word niet boos
giocare > spelen
Genieten van de mooie verhalen en landschappen.
Van de wijnen en pasta’s.
Van de schitterende dorpjes met hun mooie
uitstraling; zo bijzonder en waar je vaak aan voorbij gaat.
Wijnen in de Mugello, had er nooit van gehoord.
Dank daarvoor.
Geniet intens van verrassende wetenswaardigheden.
Jarenlang genoten van het landschap, maar nu.minder mobiel zodat ik het van de verhalen moet hebben.
Hoop er toch weer eens te komen.