Vroegboekkorting bij hu openair villages & campings

Met de trein van Milaan naar Nederland en weer terug

Na meerdere keren per trein vanaf Milaan naar de regio rondom het Duitse Frankfurt te hebben gereisd, besloot Inge afgelopen zomer om ook de reis naar familie in Nederland per trein te maken, samen met haar man en kinderen.

Dat beviel heel goed, zoals Inge je in dit artikel vertelt. Ze deelt haar ervaring met het internationale reizen met de trein en geeft een aantal tips voor wie ook overweegt om per trein naar Milaan (of andere steden in Italië) te reizen.

Een weloverwogen keuze

Inge: ‘Wij hebben geen auto. In Milaan is het veel makkelijker en sneller om je per fiets of met het openbaar vervoer te verplaatsen. Onze uitstappen buiten de stad plannen we over het algemeen zo, dat we het zonder auto af kunnen.

Meestal huren we voor de zomervakantie wel een auto. Maar vorig jaar realiseerden we ons dat we veel geld betalen voor iets wat we eigenlijk voornamelijk gebruiken om ons naar onze bestemming te brengen.

Ter plekke gebruikten we de auto nauwelijks of slechts voor hele korte ritten, die vaak ook met het openbaar vervoer afgelegd konden worden. Vandaar dat we er dit jaar voor kozen om de bestemming te bepalen op basis van de bereikbaarheid met het openbaar vervoer.

We hadden dit keer bovendien nog een extra element dat invloed had op de keuze van onze bestemming: we moesten halverwege onze twee weken durende vakantie in Nederland zijn voor een bruiloft, dus dat we richting het noorden zouden gaan, stond vast.

Vertrek vanaf Milano Centrale

Op een regenachtige donderdagochtend (voor Milaan was het de eerste regen in maanden) vertrokken we – mijn man Roy, onze kinderen van twee en viereneenhalf en ondergetekende – om 7.20 uur vanaf Milano Centrale. Om iets na 13.00 uur zouden we dan in het prachtige Straatsburg arriveren.

foto’s: Jeff Whyte

De verbinding tussen deze twee steden is ideaal. In ongeveer vier uur tijd spoorden we door het prachtige Zwitserse landschap naar Basel, waar we overstapten op de regionale trein die vanuit Basel elk half uur naar Straatsburg rijdt. Het voordeel is dus dat zelfs als de trein vertraagd is, je nooit lang hoeft te wachten op je aansluiting.

In Straatsburg hadden we fietsen gehuurd en genoten we een week lang van de stad en haar groene omgeving.

Op naar Duitsland

Deel twee van de reis was wat gecompliceerder: we gingen vanaf Straatsburg door naar Aken. Mijn schoonouders wonen in Zuid-Limburg en naar Aken reizen was gunstiger dan naar bijvoorbeeld Heerlen of Maastricht.

Toegegeven, het was wat puzzelen op de websites van de verschillende treinmaatschappijen. Wij kochten deze reis uiteindelijk via de Deutsche Bahn (DB), die een gunstig tarief bood. Nog een voordeel: kinderen tot en met vijf jaar en in veel gevallen zelfs tot en met veertien jaar, reizen gratis mee!

Na een soepele start in de TGV inOui stapten we in Mannheim over op de ICE714. Deze volgt een prachtige route langs de westoever van de Rijn. Deze trein rijdt ook wat langzamer, maar dat gaf ons de gelegenheid te genieten van de prachtige heuvels, kastelen en alles wat er op het water gebeurt.

foto: Markus Mainka

Een beetje vertraging

Helaas liepen we door een aantal gedwongen stops wel wat vertraging op. De app van de Deutsche Bahn informeerde ons via pushberichten goed over het verdere verloop van de reis.

In Keulen zouden we overstappen op een regionale trein naar Aken die eens per uur rijdt, dus we pakten daar gewoon een trein later. Al met al kwamen we met een vertraging van iets meer dan een uur aan.

Dat betekende dat we ook een kleine vergoeding (vijfentwintig procent van de ticketprijs) terugkregen. Je kunt dit na afloop van de reis via de website van Deutsche Bahn aanvragen en krijgt het dan gestort op de rekening waarmee je de tickets betaalde).

Een uur vertraging op een reis die in het ideale geval viereneenhalf uur zou duren, is nog acceptabel. Daarnaast zit je over het algemeen comfortabel, dus zo erg is het niet.

Zo eindigde het eerste deel van onze treinreis van Milaan naar Nederland met een heerlijk stuk Limburgse vlaai in de zonnige achtertuin van mijn schoonouders.

De terugreis: van Heiloo via Amsterdam naar Milaan

De reis vanuit Nederland naar Milaan begonnen we in het Noord-Hollandse Heiloo. Ondanks de treinstakingen die op die dag in het zuiden van het land plaatsvonden, geraakten we zonder problemen met de intercity op Amsterdam Centraal. Daar stapten we over op de ICE die ons naar Keulen bracht.

Bij het instappen was er onder de reizigers wat verwarring. Door de stakingen van de dagen ervoor had een aantal mensen hun reis moeten verplaatsen. Deze personen hadden echter geen stoel gereserveerd, waardoor gereserveerde stoelen soms bezet waren door mensen die daar niet hoorden te zitten.

In het algemeen geldt dat je voor de ICE niet verplicht een stoel hoeft te reserveren, maar ik zou het wel aanraden. Je betaalt een relatief klein bedrag en bent er dan tenminste zeker van dat je de hele reis op één plek kunt blijven zitten. Dat is wel zo prettig als je een langere reis met bagage maakt.

Daarnaast versnelt het ook het instapproces, omdat je op het perron al daar kunt gaan staan waar jouw wagon tot stilstand komt en je vervolgens doelgericht naar je zitplek kunt lopen.

Tussenstop in Freiburg

Rond lunchtijd kwamen we in Keulen aan. We hebben onze reis expres met wat langere overstappen gepland (je kunt dit op de meeste websites aangeven: wij boekten dit deel via NS Internationaal) om de kans op het missen van de aansluiting te verkleinen.

De ‘pauzes’ gebruikten we om onze proviand aan te vullen en de benen even te strekken. Het nadeel: bij een aantal overstappen lagen de kids net lekker te slapen en moesten we ze wakker maken. En over die slaap waren ze dan ook heen, dus ‘ciao, lekker rustig een boek lezen’.

Op het station van Keulen kochten we wat belegde broodjes en een kop koffie, zodat we klaar waren voor het laatste deel van onze reis. De bestemming vandaag: Freiburg am Breisgau.

Lekker lange tussenstop

De volle maag zorgde er in dit geval voor dat de kinderen in slaap vielen en wij dus ook even de kans hadden om rustig in een boek te duiken. Heerlijk dat je op deze manier je tijd kunt vullen.

Na een soepele reis en met slechts tien minuten vertraging kwamen we een kleine acht uur na vertrek uit Heiloo in Freiburg aan.

In deze gezellige universiteitsstad aan de rand van het Zwarte Woud verbleven we twee nachten. Zo hadden we na een week familiebezoek ook nog even twee dagen vakantie als gezin.

De stad is klein maar fijn en zeker een paar overnachtingen waard. We komen er zeker terug en trekken dan hopelijk ook nog verder het Zwarte Woud in.

Van Freiburg naar Milaan

Het tweede deel van onze terugreis begon al vroeg. Iets na acht uur ‘s ochtends reed volgens planning de ICE het station van Freiburg binnen. Op dit tijdstip waren er vooral veel zakelijke reizigers en het was dan ook stil; de meeste mensen pakten nog een beetje extra slaap of waren verdiept in het werk.

De kinderen, die inmiddels al heel wat kilometers spoor hebben gezien, waren ook nog lekker rustig. Ze werden verwend door de conductrice, die voor beiden een speelgoedtreintje had. Hun dag kon niet meer stuk!

Na twee uur treinen kwamen we op het station van Zürich aan. Ook al hadden we nog een half uur voordat we verder zouden reizen, de volgende trein stond al klaar op het naastgelegen perron. En dus was de overstap zeer relaxed.

Terwijl ik mij met de kinderen installeerde in de prachtige familiecoupé, waar de tafels spelborden zijn en de muren zijn versierd met tekeningen over thema’s als de ruimte, de natuur en natuurlijk reizen met de trein, haalde Roy een kop koffie. Na het afrekenen was hij blij dat Italië niet meer ver weg was 😉

Reizen in de familiecoupé

Het fijne van de familiecoupé is trouwens dat de kinderen wat vrijer kunnen zijn. Er is een toilet met verschoontafel in de buurt en de kinderen kunnen vriendjes maken. Bij het kopen van de tickets heb je, als je ook kinderen meeneemt, de mogelijkheid om te kiezen voor een zitplek in het ‘familie bereich’.

Via Chiasso en Como naar Milaan

Op papier reisden we tot Chiasso met deze trein, in de praktijk namen we hem helemaal tot aan Milano Lambrate. Het heeft ons wat uitzoekwerk gekost, maar we ontdekten dat het een stuk goedkoper was om het traject met de Deutsche Bahn in Chiasso te stoppen.

Het laatste ticket van de reis kochten we via Trenitalia. Dit maakte dit deel van de reis zo’n zestig procent goedkoper dan wanneer we het ticket van Freiburg naar Milaan in één keer hadden gekocht.

Bij het aanschaffen van de tickets hebben we ervoor gekozen de plekken zelf te kiezen, zodat we dezelfde stoelen konden reserveren als die we op het stuk ervoor hadden. We merkten dus niets van deze ticketwijziging, behalve in de portemonnee.

Het laatste stuk was bekend terrein: bij Chiasso is de grensovergang naar Como, een stad waar we vaak en graag komen, en zo boemelden we dus het laatste stukje naar huis.

Onderweg al vakantie

Relaxed en uitgerust kwamen we terug van deze lange treinreis die absoluut de moeite waard is. We zijn al aan het kijken via welke tussenstop(s) we Nederland de volgende keer aanrijden.

Zo maken we van onze reis een uitje dat misschien wat langer duurt en door de extra overnachtingen wat meer kost dan het vliegtuig, maar waar we ook heel veel plezier aan beleven. We hebben immers onderweg al vakantie!’

Download de gratis Ciao tutti app voor nog meer tips

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *