B&B Masseria Serralta – slapen in een echte trullo

We laten het silhouet van Locorotondo, dat we al even in het vizier hebben, langzaam achter ons. We maken een omtrekkende beweging rond het witte dorpje, op weg naar bed & breakfast Masseria Serralta. Hoewel het pas mei is, is het al lekker warm en na een lange rit verlangen we naar een duik in het zwembad.

Saskia: ‘Maar dan houdt ons navigatiesysteem ermee op. Het kent de weg waar we rijden niet en na een paar pogingen om ons over te halen om te draaien, zwijgt de Italiaanse heer die ons eerst zo galant de weg wees in alle talen. We worden niet eens meer gesommeerd om een U-bocht te maken en terug te rijden.

Carola en ik kijken elkaar vertwijfeld aan. Volgens de kaart die we vanochtend nog even goed bestudeerd hebben, moeten we toch echt aan deze kant van Locorotondo zijn. We besluiten nog even door te rijden en te zien waar we uitkomen. Dat blijkt een goede gok, want we belanden even verderop bij een kleine parkeerplaats waar een verfijnd gebeeldhouwde Maria met gevouwen handen haar ogen richting hemel wendt.

Onder haar toeziend oog bellen we naar Marta, de eigenaresse van Masseria Serralta, die dankzij de Maria  meteen weet waar we zijn en ons met een paar duidelijke aanwijzingen weer op pad stuurt. In nog geen tien minuten slaan we de weg naar haar trullicomplex in, de puntige daken wijzen ons de laatste meters tot het toegangshek.

We staan nauwelijks stil of Marta zwaait al enthousiast. We kunnen de auto aan de achterzijde parkeren, waarbij we nog een paar vervallen trulli passeren. De grijze vervallen steenhopen contrasteren enorm met de prachtig gerestaureerde trulli van Masseria Serralta.

‘Dat is dan ook jaren werk geweest,’ zo vertelt Marta terwijl ze onze koffers naar onze eigen trullo rolt, die de naam Nelly draagt.

Marta: ‘Het was hier één grote bouwput toen ik het stuk land kocht. De trulli waren grotendeels ingestort, er was geen waterleiding, geen elektriciteit…. Maar met heel veel hard werken en heel veel geduld zijn alle vier de trulli en het grote woonhuis opnieuw opgebouwd.

Hoewel de restauratie al dik vijf jaar geleden voltooid is, ziet alles er nog helemaal spik en span uit. Onze trullo heeft een ruime tweepersoonsslaapkamer met uitzicht op het platteland dat zich achter Masseria Serralta uitstrekt, een woonkamer met een bank (die ook als slaapbank kan dienen) en een badkamer met een fijne douche.

Er staat een knalrode Smeg-koelkast en een snelwerkende waterkoker (voor Saskia altijd écht een pluspunt bij een B&B, aangezien ze ’s ochtends meestal heel vroeg opstaat om te schrijven en dan alvast een kopje thee kan zetten) en een welkomstduo wijn.

Aan beide zijden van onze trullo zijn zitjes te vinden, van fijne ligstoelen tot een klein terrasje. Verderop staat onder een pergola die zorgt voor voldoende schaduw een grote eettafel, waar Marta regelmatig een aperitivo of een etentje organiseert.

Daarachter glinstert het zwembad. We kijken elkaar aan en weten al wat we straks als eerste uit onze koffer zullen halen. Maar eerst laat Marta ons de andere trulli zien: Maria (een romantische tweepersoons trullo met een badkamer mét bad), Sandy (een luxe verblijf met eigen keuken en een badkamer met regendouche) en Amelia (een trullo sovrano (trullo met twee verdiepingen) met keuken, twee slaapkamers en een ‘gouden’ badkamer).

Het ontbijt wordt op het terras aan de achterzijde geserveerd, vlak bij de keuken waar Marta vaak te vinden is om advies te geven over leuke uitstapjes, goede restaurants en mooie wandel- en fietsroutes.

Ook wij nemen plaats aan de grote keukentafel die voor we het weten, is bedolven onder plattegronden, brochures en briefjes waarop we proberen bij te houden wat Marta ons allemaal aanraadt. We weten nu al dat we tijd te kort zullen komen, maar toch brengen we de rest van de middag door met foto’s maken en een snelle duik in het zwembad.

‘s Avonds willen we deze prachtige plek niet verlaten en dus genieten we van een heerlijke aperitivo op het terras van onze trullo. Met een kleine selectie delicatessen die we onderweg bij een kleine alimentari kochten en de wijn die Marta voor ons heeft klaargezet, is het een waar feestmaal. Zeker als de zonsondergang ons decor in vuur en vlam zet. Wát een magie!

Na een heerlijke nachtrust onder ons puntdak, zitten we al vroeg klaar voor het ontbijt. Marta heeft met al haar ideeën onze reislust nóg meer aangewakkerd, dus we willen graag zo veel mogelijk van de omgeving zien vandaag.

Maar eerst wacht het ontbijtbuffet. Het tafeltje waaraan we plaatsnemen is bijna te klein om de overvloed aan lekkernijen te kunnen dragen, Marta heeft gezorgd voor zelfgebakken muffins, een keur aan koekjes, vers fruit, lokale vleeswaren en kazen (waaronder zeer romige mozzarella) en kleine friselle (een soort bruschetta met tomaat). Maar het állerlekkerste is haar zelfgemaakte citroenjam. Zo lekker fris, heerlijk op een vers geroosterde boterham naast een romige cappuccino, we krijgen er geen genoeg van.

Dat we daardoor veel later vertrekken dan gepland nemen we maar op de koop toe. In Puglia moet je geen haast hebben en zeker niet als je in zo’n betoverende trullo logeert…’

Ook genieten van een vakantie bij Masseria Serralta? Via deze link vind je alle details voor een heerlijk verblijf in een van de trulli van deze bed & breakfast.