Ciao tutti – ontdekkingsblog door Italië de beste tips voor Italië
Gisteren toog ik, op de voorlaatste dag van de Boekenweek, naar mijn favoriete boekhandel om eens lekker rond te neuzen – en om een gloednieuw boek uit te zoeken om dit weekend te lezen natuurlijk. Het lijstje met titels dat ik de afgelopen weken had opgesteld en die misschien kans maakten om door mij gekocht te worden, brandde in mijn zak. Een goede recensie of aanbeveling lezen is één ding, een boek gaat pas echt leven als je het in je handen hebt, kunt ruiken, de eerste pagina’s kunt lezen om te zien of je inderdaad al na drie zinnen niet meer kunt stoppen…
In de winkel nam ik de boeken van mijn lijstje een voor een in mijn handen. Zou ik gaan voor die dikke pil – goed voor urenlang leesplezier – of toch voor dat dunnere boek van een van mijn favoriete Italiaanse auteurs? Zou ik me laten verleiden door Julie Powell’s nieuwe boek (ik had immers zo genoten van Julie & Julia) of toch kiezen voor een historische roman? Al wikkend en wegend gleden mijn ogen over de andere nieuwe aanwinsten op tafel. I
k had bijna de moed opgegeven en wilde al besluiten maar met de hele stapel boeken naar de kassa te wandelen, toen mijn blik werd getrokken door een omslag met oude boeken. Boeken over boeken zijn vast de droom van elke verstokte lezer; mijn hart gaat er in elk geval sneller van kloppen. Vlug nam ik het exemplaar van tafel. Zo makkelijk kom je dus aan boek, dacht ik – de titel liet er immers geen twijfel over bestaan, dit boek moest het worden. Toen ik zag dat een van de auteurs Umberto Eco was, werd ik nog nieuwsgieriger. Ik rekende af en liep al lezend naar buiten.
Het boek opent met een zeer intrigerende vraag voor alle boekenwurmen: zal het boek in zijn huidige vorm verdwijnen? Deze vraag vormt het uitgangspunt van een discussie tussen de Italiaanse schrijver Umberto Eco en de Franse filmer Jean-Claude Carrière. Onder leiding van Jean-Philippe de Tonnac laten beide heren vijfduizend jaar boekgeschiedenis de revue passeren. Vergeten boeken en verdwenen boeken, begeerde boeken en verfoeide boeken, spectaculair verkopende boeken en elektronische boeken, ze komen allemaal aan de orde.
Umberto Eco en Jean-Claude Carrière zijn beiden hartstochtelijke lezers met ontzagwekkende bibliotheken. Terwijl Carrière een lezer is zonder een bepaalde voorkeur, heeft Eco zich met name gespecialiseerd in de pseudowetenschappen. Hun enthousiasme voor het lezen (en verzamelen!) van boeken werkt aanstekelijk. Ze halen een heleboel schitterende anekdotes aan en geloven dan (gelukkig!) ook niet dat het gedrukte woord zal verdwijnen. Zo gemakkelijk komen we dus niet van boeken af…
