Ciao tutti – ontdekkingsblog door Italië de beste tips voor Italië
Ciao tutti! Na het grote succes van Mijn Rome is Saskia alweer druk bezig met een nóg kleurrijker reisgids, met dit keer heel Italië in de hoofdrol:
Deze reisgids, die volgend voorjaar, in april 2018, zal verschijnen, wordt geen standaard-reisgids met alle Italiaanse regio’s en de steden, dorpjes en andere plekken die je daar moet bezoeken, maar een thematisch boek waarin het mooiste en lekkerste van Italië te vinden zal zijn.
Saskia: ‘Aan de hand van ongeveer twintig thema’s reis je samen met mij door Italië, naar historische cafés, kleurrijke dorpjes, unieke musea, fijne stranden, gezellige dorpsfeesten, levendige markten en smakelijk street food.
Ik deel de best bewaarde geheimen uit de laars, van aperitivo-adresjes tot zonnige eilanden, van borghi waar de tijd stil lijkt te hebben gestaan tot zinderende piazza’s. Ik vertel je hoe bijgelovig de Italianen zijn, welke wijnen je absoluut moet proeven (en waar je dat het beste kunt doen) en waarom de meest voorkomende hond langs de snelweg geen vier maar zes poten heeft.
Ik neem je mee naar de torentwist die er met name in Toscane heerst en naar kerktorens met niet synchroon lopende klokken. Je slentert mee door spookstadjes, proeft van ijs, truffels en kaas en ontdekt de mooiste kathedralen, kerken en fresco’s.
Ik heb al een hele lijst gemaakt van al mijn favoriete adresjes, verhalen, plekken, dorpjes en mensen die ik graag een plek wil geven in dit nieuwe boek. Maar natuurlijk hoor ik óók graag wat jij allemaal zou willen zien en lezen.
Welk thema zou je graag terugzien in Mijn Italië? Welke plek mag absoluut niet ontbreken? Waar zou je graag meer over willen lezen? Laat me je persoonlijke suggesties, wensen en/of tips weten in een reactie onder aan deze blog of stuur me een e-mail via blog@ciaotutti.nl. Wie weet krijgt jouw favoriete plek dan ook een vermelding in Mijn Italië (of op Ciao tutti als onze gezamenlijke tips de 240 pagina’s overstijgen…).
Voor het boek er is, moeten zowel jij als lezer als ik als schrijfster nog wel even geduld hebben. Mijn Italië zal in april 2018 verkrijgbaar zijn. Uiteraard zal ik tijdig laten weten wanneer je een (gesigneerd) exemplaar kan bestellen.
Maar eerst aan het werk! De komende maanden zal ik nog vaker dan anders op reis zijn, om te schrijven, fotograferen, proeven en ontdekken – om van Italië nóg meer míjn Italië te maken dan het al is…’
Monte Viasco, in het noorden van Italië, een dorp gebouwdvan leistenen, toegankelijk via een eindeloze leistenen trap die de berg op kronkelt. Tegenwoordig is er een personenliftje, toen wij de trap beklommen was er alleen een goederenlift ten behoeve van het dorp. Ik zou zeggen, als je goed ter been bent, neem de trap. Uitzicht is geweldig.
Je eet eigenlijk overal lekker in dit heerlijke land, maar een topper was ristorante Belbo Da Bardon in Marzano Oliveto. Gerund generaties lang door een familie. Uitgebreide wijnkelder met veel Barbero wijnen uit de streek. Gezellig en informeel met gerechten van overgrootvader met soms een moderne twist.
Volterra, prachtig oud dorp waar ook deel ve film opgenomen werd
Steden of plaatsen die gebruikt werden in films, kan je heel boek aan wijden denk ik 😉
Overal waar prachtige oude architectuur staat, met het verhaal erachter, niet enkel droge geschiedenis ( ook al hou ik ervan )
Tropea in het zuiden van Italië, op de wreef van de laars, in de provincie Calabrie, mag zeker niet ontbreken, bekend van de rode uien.
Cipollini Rosa di Tropea.
En als je daar dan toch bent, breng gelijk een bezoek aan het Pizzo met natuurlijk het bekende ijs Tartufo,
Een ijsbonbon met in het midden een zachte chocolade vulling.
Een heerlijke vakantie, succes verzekerd.
In juni waren we in het uiterste zuiden van Toscane, in Orbetello en omgeving. Een toch wel onbekende streek denk ik. In de drie weken dat wij er waren in juni, zagen en hoorden we nagenoeg geen nederlanders. De Italianen zelf weten deze regio trouwens wel goed te vinden! Veel strand, mooie plaatsen zoals Orbetello, Porto Santo Stefano en Porto Ercole op Monte Argentario, meer landinwaarts Pitigliano en Magliano met prachtige stadsmuren. Daarnaast het mooie Parco della Maremma.
Een streek om nog echt te ontdekken!
Ik heb er meerdere die ik graag zou willen zien, maar los van de geijkte paden wil ik er drie noemen:
-Civita di Bagnoregio: al aan bod geweest in je blog, maar een prachtig actueel en tegelijkertijd historisch verhaal over de weerbarstigheid van de natuur, een uniek en prachtig stadje, een dagtripje waard.
-Valle d’Aosta: heel bijzondere omgeving met rijke historie en natuur, weg van de massa. Ik noem het stadje Aosta (“Rome van het Noorden”), Forte di Bard (uniek verdedigingswerk met een aantal prachtige musea in de burcht (voor onze kinderen was het museum over La Grande Guerra + WO II een openbaring), Courmayeur (bij helder weer zicht op Mont Blanc en Monte Cervino/Matterhorn: waanzinnig mooi panorama), het Parco Gran Paradiso (prachtige wandelingen, o.a. vanaf Cogne naar de gletsjers)
-de Dolomieten mogen wat mij betreft nooit ontbreken, neem bijvoorbeeld de majestueuze Sass Pordoi (doet mij denken aan een gebakje met poeder erop), de Alpe di Suisi, of de Via delle Bochette in de Gruppo di Brenta (je kunt er een aantal dagen rondtrekken op gemiddeld 3.000 meter hoogte; een waanzinnige en zielenreinigende ervaring). Overnachtingen in rifugi als de Rifugio Tuckett (2272 m) en Rifugio Pedrotti alla Tosa (2472 m) zijn onvergetelijk. Naarmate de fysieke afstand tot de ‘wereld beneden’ groter wordt en de tocht langer duurt, wordt alles ‘beneden’ ook psychisch erg relatief: tegen 3 dagen onderweg langs de via ferrate kan geen enkele psychotherapie op….
Succes met je boek: ik bestel hem nu vast! Ciao, Willem Wunderink