Vroegboekkorting bij hu openair villages & campings

Stilleven in Sillico (Garfagnana)

Sillico is misschien wel het stilste dorpje waar we ooit zijn geweest. Dat is ook niet gek als je weet dat het aan het einde ligt van een zeven kilometer lange, slingerende weg omhoog. Vlak voor het dorpje lag ons vakantiehuis, Il Lonfo, en naast wat kleine boerderijen en een verlaten klooster is er in de wijde omtrek niets te bekennen.

Sillico-Garfagnana (2)

De eerste ochtend lag de bestemming dus voor de hand: op ontdekking in Sillico zelf. Bij de ingang van het dorpje is een bar waar we op het terras een cappuccino drinken, met uitzicht op een vervallen huis waarop in grote letters Casa della Vergogna op staat, ‘Huis van de Schaamte’.

We verzinnen de gekste oorzaken voor deze bijnaam, maar de barman weet natuurlijk het exacte verhaal. Het gebouw is er neergezet door een eigenwijze man, die zijn plannen niet wilde aanpassen aan de bouwstijl van het dorpje. Tot overmaat van ramp maakte hij het huis nooit af, maar verkopen wil hij het ook niet. Een doorn in het oog van alle dorpsbewoners, vandaar dus de naam.

Verder schittert het dorpje in talloze stillevens. Er is geen mens op straat terwijl Saskia en Sophie door de straatjes wandelen. Alle tijd om de talloze Maria’s, oude deuren, bijzondere straatverlichting en andere details op de foto te zetten.

Sillico-Garfagnana (1) Sillico-Garfagnana (7) Sillico-Garfagnana (8) Sillico-Garfagnana (9) Sillico-Garfagnana (10) Sillico-Garfagnana (11) Sillico-Garfagnana (17)Sillico-Garfagnana (15) Sillico-Garfagnana (16) Sillico-Garfagnana (18) Sillico-Garfagnana (20) Sillico-Garfagnana (22)

Na een klein uurtje staan alle hoeken en gaten van Sillico op de foto. Net voor we weg willen gaan, komt ons een grote groep wandelaars tegemoet. Zij volgen een van de Sentieri del Moro, de Paden van de Moor, die je door de heuvels rondom Sillico voeren.

Sillico-Garfagnana (14) Sillico-Garfagnana (14b) Sillico-Garfagnana (19)

Wij keren terug naar de bar, voor een tweede cappuccino en het vastleggen van onze indrukken. Terwijl we nog een laatste foto maken, van dit beeld omringd door bloemen, komt een oud dametje ons tegemoet, met haar dagelijkse boodschappen (die je alleen beneden kunt doen, in het circa tien kilometer verderop gelegen Castelnuovo di Garfagnana). Ze is zichtbaar trots als ze ons foto’s ziet maken.

Het blijkt haar tuintje te zijn dat we op de foto vastleggen. Ze besteedt er veel tijd aan, en dat is te zien. Ook dit is een prachtig stilleven in Sillico, al genieten wij het meest van haar trotse blik. Maar een foto maken, dat wil ze liever niet. Het beeld spreekt voor haar…

Sillico-Garfagnana (4)

Download de gratis Ciao tutti app voor nog meer tips

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *