Ciao tutti – ontdekkingsblog door Italië de beste tips voor Italië
Net als San Gimignano is het vestingstadje Monteriggioni, in de buurt van Siena, beroemd om zijn torens.
De torens van Monteriggioni vergelijkt Dante in zijn Inferno met reuzen. Monteriggioni hoorde in Dantes tijd tot de invloedssfeer van Siena, maar het lag precies op de grens van het gebied dat tot Florence behoorde. Het was dan ook niet voor niets strategisch hoog op een heuvel gebouwd. Zo kon de vanuit Florence arriverende dreiging op tijd opgemerkt worden.
Het nu lieflijke dorpje was ooit een zwaar versterkt kasteel, cittadella genoemd. Het meest in het oog springende onderdeel van de citadel waren de veertien verdedigingstorens, die Dante in Inferno in het duister denkt te zien opdoemen:
‘Ik stond nog niet lang voor mij uit te staren
Toen ik een aantal torens zag, leek mij;
Ik vroeg: ‘Is het een stad die wij ontwaren?’
Inferno, canto 31, 19-21
Vergilius reikt Dante de hand, niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk – bij het duiden van de oprijzende ‘torens’:
‘Je hebt zojuist geen torens aangewezen,
Maar reuzen, met het bovenlijf gestrekt
Dat uit een diepe put komt opgerezen.’
Inferno, canto 31, 31-33
Toch krijgt Dante de vergelijking met het vestigingsdorpje nabij Siena niet uit zijn hoofd. Verderop maakt hij een letterlijke verwijzing naar Monteriggioni:
‘Zoals Monteriggioni is omrand
Met torens, door de vestingwal gedragen,
Zo torenden langs deze stenen wand
Giganten die wij tot het middel zagen,
Zo vreselijk dat Jupiter hen daar
Met bliksem uit de hemel blijft belagen.’
Inferno, canto 31, 40-45
De eerste twee regels van dit stukje uit de hel zijn terug te vinden op de stadsmuur, aan de buitenzijde rechts van de Porta San Giovanni, de poort in het noorden.
Wandel over de stadsmuur van Monteriggioni
De helft van de veertien verdedigingstorens die nog te zien zijn, is origineel – de rest is nauwkeurig nagebouwd zodat de aanblik van het stadje nog dezelfde is als eeuwen geleden.
Maak als je Monteriggioni bezoekt zeker een wandeling over de stadsmuur, met prachtig uitzicht op de Chianti en de Valdelsa, en beeld je in dat er ridders over de vlakte omhoog stormen.
De bewogen geschiedenis is een groot contrast met de rust die er nu binnen de muren heerst. In plaats van wapengekletter hoor je slechts rond lunchtijd het geluid van klinkende glazen.
Middeleeuws Monteriggioni
Alleen in juli wordt het stadje weer even ingenomen door ridders in harnas, tijdens Monteriggioni Medievale, een feest waarbij je je terug in de middeleeuwen waant, met vuurspuwers, bijzondere optochten, shows en riddertoernooien. Daarna sluimert het stadje weer in en gaat het leven in de schaduw van de torens zijn goddelijke gangetje.
