Ciao tutti – ontdekkingsblog door Italië de beste tips voor Italië
Sophie vertelde haar Italiaanse schoonfamilie een paar weken geleden dat ze met Italy Traveller op blog tour naar Borgo Lucignanello* in de buurt van Siena zou gaan. Verbaasd antwoordden ze: ‘Waarheen? Lucignanello?’ Daar hadden ze nog nooit van gehoord. ‘Wel van Lucignano, maar dat ligt in de provincie Arezzo en niet bij Siena.’ Sophie dacht bij zichzelf: ‘Als de Italianen het niet eens kennen, moet het echt een plek in the middle of nowhere zijn. Prima, want een weekendje helemaal weg van alles kan ik wel gebruiken.’
Deze bijzondere borgo (dorpje) is naast een beetje verlaten ook vooral erg klein. Zo klein, dat er zelfs maar één winkeltje is. Deze alimentari stamt uit het jaar 1919 en wordt gerund door signora Rita. Met veel liefde stopt dit vriendelijke oude dametje haar klanten vol met pittige salami, rauwe ham, verse kaas, rode wijn en allerlei andere heerlijkheden. De oude Etruskische kelder waar het winkeltje zich in heeft genesteld, houdt alle salumi lekker koel. Voor de deur kun je met lekker weer aan een van de picknicktafels van alle Toscaanse lekkernijen genieten.
De kwetterende vogels, een verdwaalde pauw en de stappen van de al veertig jaar trouwe, hardwerkende conciërge van het dorp kunnen dit vredige moment af en toe flink verstoren. Voor de rest waan je je zo goed als een Toscaanse dorpsinwoner in dit pittoreske plekje dat goed verscholen ligt tussen Pienza en Siena.
Het dorpje telt naast de dorpswinkel slechts twee kerkjes en een handjevol eeuwenoude leegstaande boerenwoningen. De dorpsoudste heeft daarom een aantal jaar geleden het initiatief genomen om het ingedutte dorpje nieuw leven in te blazen. Het is niet zomaar een dorpsoudste, maar niemand minder dan gravin Angelica Piccolomini Naldi Bandini zelve.
De adellijke familie Piccolomini heeft al zes eeuwen lang dit dorp in haar bezit. De bewoners van het twintigtal huizen dat het dorp rijk is, waren de landbewerkers die de wijnranken en olijfbomen omtoverden in respectievelijk rood en groen goud. De wijn en de olijfolie van het dorp is nu gelukkig ook voor gewone stervelingen te verkrijgen in het dorp.
Vijf van de klassieke boerenwoningen zijn verbouwd tot vakantieverblijven waar je met recht U tegen zegt. Het zwembad boven op de heuvel – met een 360 graden uitzicht over de schitterende vallei – is de kers op de taart.
In de chique doch huiselijke sfeer van de woningen is de touch van de gravin duidelijk te voelen. Haar hele voorkomen straalt adeldom uit: van haar charmante lach tot haar sierlijke bewegingen, van haar bescheiden parelketting tot haar net gekapte haar. Deze dame is duidelijk van stand.
Gracieus als ze is, heeft ze ons in haar optrekje uitgenodigd om te komen dineren. Een aperitivo in een van de twee gigantische woonkamers vol met stapels boeken en een knapperend haardvuur doet ons versteld staan. Na de hapjes en de drankjes schreiden we richting de eetzaal. Het zilveren servies, de met bloemen bedekte tafel en de kristallen glazen heten ons in stijl welkom.
Als Sophie en de andere bloggers ietwat ongemakkelijk aanschuiven, hoort ze de stem van haar moeder in haar hoofd wanneer die haar vroeger tafelmanieren bijbracht: ‘Als je een keer bij de koningin aan tafel zit, moet je gewoon netjes kunnen eten.’ De zekerheid dat je toch nooit bij de koningin aan tafel zit, werd die avond compleet van tafel geveegd. De twee bediendes kwamen het driegangendiner serveren en de wijn werd royaal bijgeschonken. Che esperienza!
Van zo’n onvergetelijke ervaring lig je ’s avonds in je bed nog lang na te genieten en bij het ontbijt in onze eigen klassieke Toscaanse keuken raakten Sophie en haar collega-bloggers dan ook niet uitgepraat. ‘Heb je die gouden kranen gezien in de badkamer?’ ‘En heb je gevoeld hoe zacht die mooie banken zitten?’ ‘Hoe zal het hier ’s winters voor de boeren zijn geweest, voor deze gigantische openhaard?’
Toen we ons klaarmaakten voor vertrek, wachtte de gravin ons buiten op met koffie in porseleinen kopjes. Genietend van het uitzicht over de groene heuvels namen we piepkleine slokjes om dit moment zo lang mogelijk vast te houden.
Dit moment van stilte, ontspanning en complete onderdompeling in een misschien verlaten en klein, maar o zo bijzonder Toscaans dorpje.
Ook logeren in Borgo Lucignanello Bandini? Neem dan een kijkje op de website van Borgo Lucignanello of boek via Italy Taveller.
*je spreekt de naam van il borgo uit als Lu-ci-gna-nel-lo [loe-tsjie-nja-nel-lo]
