Beklim de koepel van het Santuario di Vicoforte

Tijdens de voorbereidingen voor hun vakantie in Finalborgo (Ligurië) ontdekten Ciao tutti-lezers Erwin van Heteren en Nicole Charman per toeval een pareltje dat ze graag met alle lezers delen.

Erwin: ‘Wij waren op zoek naar meer informatie over het Santuario di Vicoforte. Dit is een heiligdom dat in de regio Piemonte staat, vlak bij het mooie dorpje Mondovì. Het is niet echt heel erg bekend bij het grote publiek, maar het is zeker de moeite van een bezoek waard.

Zo zijn er nog al wat superlatieven te noemen over deze kerk. De koepel is de grootste elliptische koepel ter wereld en aan de binnenzijde versierd met meer dan zesduizend vierkante meter aan fresco’s. Na jaren van restauratie heeft Kalatà, een organisatie die zich inzet voor het behoud van cultuur in Mondovì en omgeving, een speciaal aangelegd parcours gerealiseerd in de kerk, waardoor het mogelijk is om de top van de koepel (op vijfenzeventig meter hoogte!) te bezoeken.

In kleine groepen (van maximaal 15 personen) kun je onder begeleiding van een gids en veiligheidsinstructeur de kerk op een unieke manier bezichtigen. Er zijn twee verschillende parcoursen aangelegd, een korte route tot een hoogte van ruim twintig meter en een lange route die helemaal naar de top van de koepel leidt. Op de website staat vermeld op welke tijdstippen de rondleidingen zijn; hier kun je ook direct reserveren. Dit is echt noodzakelijk; zonder reservering kun je er helaas niet in.

Wij maken een reservering voor de tour van 11.00 uur. Ruim op tijd arriveren we bij het Santuario di Vicoforte. We zijn direct overdonderd door de grootte van het complex. Aangezien voor sommigen van onze groep een beetje hoogtevrees in het spel is, staan we niet alleen met ontzag maar ook met ietwat knikkende knieën te staren naar de top van de koepel. We melden ons bij de Biglietteria.

We worden hartelijk ontvangen door Sara, die onze gegevens opneemt en onze tassen aanneemt en in een locker stopt. Het is namelijk om veiligheidsredenen niet toegestaan losse spullen mee te nemen. Er zijn kleine doorgangen tijdens de tour en losse spullen kunnen naar beneden vallen.

Voor wie foto’s wil maken met zijn of haar mobiele telefoon zijn er speciale hoesjes beschikbaar die je om je nek kunt hangen. We ontmoeten Ilaria, onze gids, en Ruggero, de veiligheidsinstructeur, en krijgen een korte uitleg over de route en de hindernissen. Iedereen krijgt een veiligheidshelm en een valbeveiliging. Het lijkt wel of we gaan bergbeklimmen…

Tijdens de tour zijn er buiten de 266 traptreden twee echte hindernissen, die alvast bij de Biglietteria worden geoefend. Het gaat om een smalle doorgang naar de binnenkant van de kerk, waar door een aantal steunbalken moet worden gekropen. Deze balken houden de koepel bij elkaar omdat deze in de loop der jaren in acht delen is gescheurd.

Het tweede obstakel is een smalle rechte ladder die naar de binnenzijde van de koepel gaat. De koepel bestaat feitelijk uit twee koepels, met een ruimte ertussen, een beetje te vergelijken met de koepel van de Sint-Pieter in het Vaticaan. Na de uitleg start de tour. Er zijn voor deze rondleiding zijn geen andere reserveringen, waardoor we slechts met vier personen zijn. Het is zo echt een privétour!

Na een korte uitleg binnen in de kerk over het ontstaan van het heiligdom starten we met de eerste treden naar boven. Het blijkt een niet al te zware tour, aangezien het telkens kleine etappes zijn, met bij elke stop een uitleg en een steeds indrukwekkender uitzicht. Al snel bereiken we de hoogte van 23 meter, de hoogte van de korte tour, en krijgen we voor het eerst een goed zicht op de fresco’s.

Ilaria vertelt er lustig op los en blijkt zeer goed op de hoogte van de ins en outs van de kerk. Het personeel is voor aanvang van dit unieke project een week op cursus geweest om alles, maar dan ook alles te weten te komen over het Santuario di Vicoforte.

Na deze mooi stop vervolgen we onze tour en gaan we naar een meter of veertig, waar we het eerste obstakel tegenkomen. Hier moeten we één voor één tussen de stalen balken klauteren en komen we aan de binnenkant van de kerk.

We lopen hier over een smal pad met een klein hekje een rondje in de kerk en vanaf hier is het zicht op de fresco’s fenomenaal. Wat zijn de Bijbelse figuren groot, mooi van kleur en mooi in 3D weergegeven. Je komt ogen tekort.

Op diverse plaatsen zijn er sensoren die de kerk nauwkeurig in de gaten houden. Deze sensoren staan 24/7 in verbinding met vier universiteiten en monitoren elke beweging, hoe klein ook. Het is immers een kostbaar kunstwerk.

Na het rondje komen we weer bij de stalen balken en na een klauterpartij vervolgen we onze weg naar boven. Uiteindelijk komen we bij het tweede obstakel, de smalle rechte ladder. Ruggero zekert ons aan de ladder. Het veiligheidsharnas komt met een karabijn aan een valstopper die met de ladder mee omhoog gaat. Mocht je uitglijden, dan val je niet naar beneden.

Eenmaal boven maakt Ilaria ons los. We staan op een van de mooiste plekken van de kerk; letterlijk óp het dak van de oude koepel. Er is zelfs nog een aantal oude dakpannen te zien.

Later is er een nieuwe koepel overheen gebouwd en met koper bekleed. De balken constructie is machtig om te zien en na een klein stukje lopen arriveren we bij de laatste trap, die naar het puntje van de koepel leidt.

We staan nu op vijfenzeventig meter hoogte en hebben een adembenemend uitzicht over de Alpen, richting Frankrijk, en kijken uit over het mooie landschap van Piemonte.

Via een oude houten deur staan we in de top van de koepel, recht boven het centrale altaar. Che bella vista! Hier is goed het 3D effect te zien van de schilderingen, die deels op houten platen zijn aangebracht om ze zo te laten doorlopen naar de top van de koepel. Na een kwartiertje genieten zit het er helaas op en gaan we via de zelfde weg weer naar beneden. Een werkelijk onvergetelijke ervaring, die nog tot eind oktober is te bezoeken.