Vroegboekkorting bij hu openair villages & campings

Fano – la città della fortuna, de stad van het geluk

Welkom in Fano, la città della fortuna, de stad van het geluk. De stad is namelijk opgedragen aan de godin van het geluk en dat  geeft toch wel een fijn gevoel. Dat ze in hun eigen geluk voorzien door flink uit hun dak te gaan tijdens carnaval zet de bijnaam van de stad nog eens extra kracht bij.

Voor we ons in het feestgedruis storten, nemen we je even mee terug in de tijd. Fano werd gesticht door de Romeinen. Het kreeg de naam Fanum Fortunae – van begin af aan maakte geluk dus deel uit van de stad.

Keizer Augustus maakte er op zijn beurt een kolonie van en herdoopte de stad tot Colonia Julia Fanestris. In het jaar 9 na Christus liet hij een stadspoort bouwen die nog altijd overeind staat. De Romeinse invloeden zijn echter op meerdere plekken te zien. Op Rome na heeft Fano namelijk de langste intacte stadsmuren – ze zijn wel zeshonderd meter lang!

De decumanus (de hoofdstraat) loopt nog steeds dwars door de stad heen. Fano heeft ook een Forum Romanum, dat zich onder de stad bevindt en helaas niet zichtbaar is.

Op het Piazza XXII Settembre heb je de grootste kans op geluk, met dank aan de Fontana della Fortuna, de geluksfontein. De bronzen godin Fortuna werd in 1593 gemodelleerd door Donnino Ambrosi uit Urbino, naar voorbeeld van de zwierig dansende beelden van Giambologna. Het origineel prijkt inmiddels in het Museo Civico, hier in de buitenlucht staat een kopie.

Een andere plek voor een geluksmomentje is het Teatro della Fortuna, aan hetzelfde plein. Dit prachtige theater is een kleine versie van het wereldberoemde operagebouw La Scala in Milaan. Het werd in 1873 gebouwd en de gigantische schildering achter het toneel is een eerbetoon aan de stichter van de stad, Augustus. De rode pluchen bekleding, de gouden gevleugelde beelden op de balkons en het prachtige plafond maken van een theaterbezoek zo een wel heel bijzondere ervaring.

Pas trouwens op als je over het plein heen naar het theater loopt. Midden op het plein is er namelijk een grote ster in het plaveisel te vinden. Inwoners van Fano, en vooral scholieren, zorgen ervoor dat ze nooit, maar dan ook nooit over het middelpunt van de ster wandelen. Hier zou namelijk ooit een heks op de brandstapel zijn gegooid en dat brengt ongeluk – vooral als je je diploma nog moet halen. Voor de zekerheid loop je er met een grote boog omheen!

In de kerk van San Domenico is de Pinacoteca gevestigd, een religieuze kunstgalerij waar gerestaureerde beelden, fresco’s en schilderijen te bewonderen zijn. De kerk werd al meer dan zestig jaar niet meer gebruikt voor missen. La Fondazione di Cassa di Risparmio di Fano heeft het gebouw gekocht en gerestaureerd, zodat het geschikt werd voor religieuze meesterwerken.

Gastronomisch genieten in Fano

Voor een lekker ontbijtje kun je terecht bij Il Caffè Centrale (Corso Matteotti 104). Ze serveren er naast goede koffie ook de meest heerlijke zoetigheden die ze stuk voor stuk zelf bereiden. Ze zijn naast een café namelijk ook een pasticceria. Bestel hun specialiteit, maritozzo con crema, en je begint de dag meteen goed.

Lunchen kan op de vismarkt, bij Danilo’s restaurant Il Bello e la Bestia (Piazza Andrea Costa 10). Alles wat hier geserveerd wordt, is de dag zelf nog uit zee gevist en zo ben je verzekerd van een bord vol echt verse vis. Een aanrader is de fameuze vissoep uit Fano, il brodetto, waar minstens vijf soorten vis in gaan. De sfeer is zeer amicaal en naast een goed visgerecht kun je er ook terecht voor allerlei delicatessen voor thuis.

Net zo sfeervol is Osteria Al 26 (Via Giorgi 26), de perfecte plek voor een lunch of diner. Je herkent de osteria aan de talloze huisnummers 26 naast de ingang. Eigenaren Giovanni en Dania geven je het gevoel dat je bij hen thuis aanschuift. Hun persoonlijke aandacht en goede service zijn echt een verademing. Ook al heet het restaurant Al 26, voor ons staat het in Fano op nummer één!

foto’s: Osteria Al 26

Lekkernijen inslaan voor thuis? Ga dan even langs bij Gastronomia Maria Cristina Donini (Viale Adriatico 98). Deze vermakelijke dame maakt de allerlekkerste verse pasta zoals typische passatelli voor je klaar. Ze maakt alles zelf en, van zoet tot hartig, het is allemaal even lekker.

Moretta – de lokale likeur van Fano

Een bezoek aan Fano is niet compleet zonder koffie met de lokale likeur: Moretta, met donkere tonen van rum, de pit van brandy en een vleugje frisse anijs.  Hiervoor schuif je het beste aan aan de toog van Il Caffè del Porto (Via Nazario Sauro 270), ook wel Il Ritrovo dei Lupi di Mare genoemd, ‘de ontmoetingsplek van de zeewolven’.

Fano is een vissersstad bij uitstek en sinds jaar en dag gaan de mannen de zee op om de Fanesi en de turisti van verse vis te voorzien. Vroeger waren die mannen dan vaak dag en nacht op zee en tussen de ene en de andere dienst was er weinig tijd om te rusten – of om zich een beetje op te warmen. Ze konden dus wel een oppepper gebruiken.

Op een dag bedacht een van de verkleumde vissers om het laatste beetje koffie te mixen met alles wat er nog over was: een laagje brandy, wat rum, anijs en een stukje citroenschil. Voilà: la vera Moretta – de enige echte Moretta was geboren!

Over wie het verwarmende drankje nou echt heeft uit gevonden bestaat nogal wat discussie. De koetsiers van het vasteland zeggen dat zij de eer op hun naam mogen zetten, maar daar willen de vissers niets van weten. Deze mannen met zeebenen, en vele locals met hen, komen elke dag naar Caffé del Porto voor hun oppepper.

Tot voor kort werd Moretta alleen geproduceerd en gedronken in Fano, maar dankzij Ramon Covalo, een Amsterdammer met Italiaanse roots, kun je ook zonder een bezoek aan dit havenstadje genieten van de lokale likeur. In deze blog lees je er meer over.

In Fano wordt Moretta vaak gedronken in combinatie met een espresso, gepresenteerd in een smal glas, zodat de drie laagjes, likeur, koffie en crema, mooi te zien zijn, met als finishing touch een klein citroenschilletje.

Het oudste carnaval van Italië

Fano heeft niet alleen veel fortuna voor je in petto, in deze stad wordt ook het oudste carnavalsfeest van Italië gevierd. Dat weten we onder andere omdat er een document uit 1347 gevonden is, waarin het carnaval al wordt genoemd. Dat document wordt goed bewaard, in het gemeentearchief.

Maar er is meer: Fano beschikt over een stadsstatuut uit 1450, waarin Malatesta, die het in die tijd voor het zeggen had in Fano en omstreken, laat weten dat het ‘noodzakelijk is om carnaval te vieren’.

Semel in anno licet insanire (‘gekheid is eens per jaar geoorloofd) – dit oude Romeinse gezegde wordt in het door de Romeinen gestichte Fano dan ook nog meer dan in ere gehouden. Als zelfs een van de vroegere stadsbestuurders het zegt, móét je je gewoonweg één keer per jaar helemaal uit kunnen leven, in mooie kostuums, met ritmische muziek en zonder zorgen.

Het Carnevale di Fano vindt dan ook niet slechts in één weekend plaats, maar verspreid over drie zondagen. Tijdens deze dagen mag Fano zo’n honderdduizend carnavalsvierders verwelkomen. Elke keer zijn er drie optochten, waarvan er één pas tegen het vallen van de avond vertrekt, bestaande uit kleurrijke praalwagens, mooi verklede groepen, een berg snoepgoed en ’s avonds ook een waar lichtspektakel.

Behalve het oudste carnaval is het carnavalsfeest in Fano namelijk ook het zoetste carnaval van heel Italië. Tijdens de tweede optocht van elke carnavalszondag wordt er een enorme hoeveelheid snoep en chocolade (men spreekt van vijftien tot twintig duizend kilo) het publiek in geschoten of gegooid.

In plaats van confettikanonnen beschikken de praalwagens over snoepkanonnen – een waar feest voor i bambini – al duiken ook de volwassenen maar wat graag op de toffees, spekjes en chocolade af. De buit is zo gewild omdat Perugina (die van de overheerlijke Baci) kilo’s en kilo’s van hun chocolade beschikbaar stelt voor de parade.

Uiteraard is er meer dan alleen snoep. De inwoners van Fano hebben heel hun ziel en zaligheid gelegd in de praalwagens, met enorme figuren van papier-maché of piepschuim. De wagens zijn gemiddeld vijftien meter hoog; er wordt gedurende drie maanden met meer dan dertig mensen aan zo’n creatie gewerkt. Diezelfde aandacht zie je voor de kostuums en maskers.

De uit Fano afkomstige dichter en schrijver Fabio Tombari verwoordt het carnavalsfeest in ‘zijn stad’ als volgt: ‘feestgedruis met vrolijke eenogige wezens, kleurige reuzenclowns, maskers met grijnzende gezichten, kolossale gevaartes beschilderd met de helderste kleuren, figuren van papier-maché die zo uit legendes en mythes lijken te zijn gestapt.’

Beroemd is ook de vulon, een carnavaleske karikatuur. Vulon is een term voor iemand die nogal arrogant is. Door een karikatuur van diegene te maken, wordt hij op een grappige manier afgestraft voor zijn gedrag. Een paar jaar geleden mocht Pinokkio deze rol op zich nemen, als symbool voor alle leugenaars van het land – oftewel de politici.

Het auditieve spektakel komt van Musica Arabita, een band die sinds 1923 muziek maakt met allerlei voorwerpen die maar voor handen zijn: deksels, moka’s, blikjes, bestek… Che suono!

Nog meer tips voor Le Marche

Ga je op vakantie naar Le Marche? Check dan onze dubbeldikke digitale reisgids voor deze veelzijdige regio, met bijna zevenhonderd pagina’s aan verhalen, tips, foto’s en informatie:

Bestel deze Special voor € 6,95

We verzamelden al onze favoriete plekken: sfeervolle dorpjes, steden vol ‘geheime’ hoekjes, robuuste kastelen, schitterende stranden, fijne restaurants, enthousiaste wijnboeren, bijzondere villa’s en interessante musea, voor een onvergetelijke vakantie!

De Ciao tutti Special is een digitale uitgave. Na bestelling ontvang je zowel op de website als in je e-mail een link om de Ciao tutti Special te downloaden in pdf-formaat. Je kunt ‘m vervolgens opslaan en op meerdere apparaten (je pc, laptop, tablet en smartphone) van alle moois in je nieuwe Special genieten.

Download de gratis Ciao tutti app voor nog meer tips

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *