Mooie vergezichten in Castellabate

Marga en Hans Pilon verloren hun hart aan de Cilento. Ze vonden er een prachtige natuur, met zee en bergen, authentieke dorpjes, een heerlijke keuken en een vriendelijke gastvrije bevolking, trots op hun Cilentaanse cultuur. In een aantal blogs delen Marga en Hans dit stille geheim, met vandaag mooie vergezichten in Castellabate.

Marga: ‘Voorbij het oude kasteel in Santa Maria di Castellabate begint het Spiaggia Pozillo, een groot zandstrand dat de dorpen Santa Maria di Castellabate en San Marco di Castellabate met elkaar verbindt. Vanaf het strand kun je een mooie wandeling van ongeveer vier kilometer maken, naar het oude centrum van San Marco di Castellabate. De grote haven met jachten en vissersboten ligt iets verderop.

Bij de haven begint net achter hotel L’Approdo een mooie wandelroute naar Punta Licosa, een kaap met daartegenover het eilandje Licosa, waar de vuurtoren op staat. De wandeling is goed te lopen omdat er nauwelijks hoogteverschil is.

Volg er het oude muilezelpad, dat aanvankelijk een geasfalteerde weg was, door het mediterrane bos, langs tuinen en later dicht langs de kust. Je wandelt in een open landschap, met uitzicht op zee en de groene heuvels van de Cilento. Na drie kilometer kom je bij de kaap. Bij warm weer kun je hier heerlijk afkoelen op de kleine pier van rotsblokken, die beschutting geeft aan enkele aangemeerde bootjes, en genieten van het uitzicht.

De naam Licosa dateert uit de Griekse tijd en is afgeleid van het woord Leucosia, de naam van een van de drie sirenen die genoemd werden in de Odyssee van Homerus. De sirenen verleidden met hun liederen de zeemannen, waardoor hun schip op de rotsen liep. Odysseus werd volgens de legende vastgebonden aan de mast om de roep van de sirenen te weerstaan. Omdat Leucosia er niet in slaagde hem te vernietigen werd ze in zee geworpen en spoelde op het eiland aan, dat sindsdien haar naam draagt.

Voor een prachtig uitzicht op Santa Maria di Castellebate neem je de weg die omhoog klimt naar het oude vestingdorp Castellabate, dat 280 meter boven het oude vissersdorp uittorent en gebouwd is rond een oud kasteel. Het Castello dell’Abate, dat uitstekend bewaard is gebleven, ligt op een spectaculaire plek. Op het naastgelegen belvedère heb je een adembenemend uitzicht over de oude haven beneden, de kustlijn van de Cilento, de Amalfikust en het eiland Capri.

Het kasteel is in de twaalfde eeuw gebouwd door Benedictijner monniken als toevluchtsoord van de bevolking voor de rooftochten van de Noormannen en de Saracenen. Samen met de haven groeide het dorp uit tot een bloeiend commercieel centrum van de Cilento. Tijdens de Risorgimento, de strijd voor de eenwording van Italië, was het een belangrijke vestigingsplaats voor de patriotten. Nu is het kasteel erg populair als romantische trouwlocatie voor buitenlanders.

Het historisch centrum van Castellabate staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco en mag zich ook nog eens een van de borghi più belli d’Italia noemen. De charme vind je, vooral als je zonder vooropgezet plan door de smalle straatjes dwaalt, grotendeels gewoon ‘op straat’.

Thuis alvast even wegdromen bij Castellabate? Kijk dan de film Benvenuti al Sud, die hier is opgenomen. Het echte Italiaanse piazza uit de film – met postkantoor – vind je bijvoorbeeld terug op het Piazza 10 Ottobre 1123, al is het gebouw in werkelijkheid een gezellige bar met terras, La Piazzetta genaamd.

Het dorp is een grote wirwar van oude steegjes en steile trappetjes. Van beneden in het dorp is het een behoorlijke klim om uit te komen bij het kasteel, met de daar vlakbij gelegen kerk. Maar ook met de auto kun je al slingerend via de hoofdweg naar het kasteel rijden. Vanaf het belvedère gaat ook een wandelpad naar beneden, steeds met uitzicht op de zee. Het uitzichtpunt naast het kasteel is bovendien een prachtige plek om de dag af te sluiten en te genieten van het spektakel van de zonsondergang in zee en het gouden avondlicht van Santa Maria di Castellabate.’