Vroegboekkorting bij hu openair villages & campings

Op bezoek bij vier vrouwelijke kunstenaars in Gubbio

De laatste etappe van onze tour langs de artigiani vindt plaats in het prachtige centro storico van Gubbio. Paul: ‘Aangekomen op het Largo Bargello staan we oog in oog de nostalgische interieurwinkel van Patrizia Ramacci. Deze charmante en vrolijk lachende dame houdt wel van een beetje humor, gezien het toneel dat we voorgeschoteld krijgen. Uit haar winkel komt een aantal acteurs om een komisch stukje straattheater voor ons op te voeren.

Matto-Gubbio-gek-fontein-2Matto-Gubbio-gek-fontein

Aansluitend dienen we volgens traditie drie rondjes om de Fontana dei Matti, ‘Fontein van de Gekken’, te rennen, waarbij Patrizia ieder van ons doopt met water uit de fontein. Zo word ik volgens de overlevering officieel tot ‘gek van Gubbio’ verklaard. Wat een uniek welkom!

Patrizia’s passie voor gips
Nog nat van de doop gaan we haar winkel binnen, waar allerlei moois van gips te zien is. Patrizia: ’In 1991 ben ik hier begonnen met het idee om een oude traditie nieuw leven in te blazen. De laatste gipskunstenaars in Gubbio hadden hier ooit hun domein, maar zowel zij als de traditie waren zo goed als verdwenen. Ik vond het de hoogste tijd worden om die traditie in ere te herstellen. In de beginjaren was ik puur met het restaureren van bestaande stukken bezig, maar na verloop van tijd besloot ik mijn eigen winkeltje te openen.’

Patrizia-Gubbio-gips-Italian-Stories (1)Patrizia-Gubbio-gips-Italian-Stories (4) Patrizia-Gubbio-gips-Italian-Stories (5) Patrizia-Gubbio-gips-Italian-Stories (6) Patrizia-Gubbio-gips-Italian-Stories (7) Patrizia-Gubbio-gips-Italian-Stories (8) Patrizia-Gubbio-gips-Italian-Stories (9) Patrizia-Gubbio-gips-Italian-Stories (10) Patrizia-Gubbio-gips-Italian-Stories (11)

We zien leuke, originele stukken. Zelfs het plafond bestaat volledig uit gips! Patrizia vervolgt: ‘Een idee voor een ontwerp begint vaak in mijn hoofd, meestal puur op basis van intuïtie. Vervolgens probeer ik daar een mal voor te maken, waar ik het gips in giet. Zo ontstaat de witte, naakte creatie.

Met mijn handen ga ik het vervolgens nog eventueel vormen en coaten en als laatste breng ik de kleuren aan. Ik kan hier al mijn passie en creativiteit in kwijt en ik vind het heerlijk om dat te delen met mijn klanten. De plastic mallen maken bijna alle ontwerpen mogelijk. Zo komt deze techniek vrij eenvoudig in de buurt van echte kunst, mits je er je hart in legt!’

Patrizia-Gubbio-gips-Italian-Stories (12)
Bij de workshops die ze aanbiedt probeert ze datzelfde gevoel ook over te brengen op haar studenten. Patrizia: ‘Let op elk detail, zoek de juiste kleuren en doe het met passie, kortom: word verliefd!’

Majolica meesterwerkjes
In een van de smalle steegjes van het middeleeuwse Cagli staat Linda Zepponi ons met een stralende glimlach op te wachten. Linda: ’Ik begin de dag altijd met een lach. Door de passie voor mijn werk is dat geen opgave voor me. Ik besef dat ik het mooiste beroep van de wereld heb – en daar ben ik elke dag weer dankbaar voor.

Na mijn studie aan de kunstacademie – waar ik opgeleid werd voor het werken met koper, goud en glas – was ik niet genoeg gemotiveerd om met deze materialen verder te gaan. Dus stortte ik me volledig op een voor mij onbekende wereld, die van keramiek.

Italian-Stories-majolica-Linda-Cagli (2) Italian-Stories-majolica-Linda-Cagli (3)Italian-Stories-majolica-Linda-Cagli (14)Italian-Stories-majolica-Linda-Cagli (1)

In Urbania rondde ik vervolgens een opleiding tot majolicadecorateur af en volgde ik aansluitend heel veel stages en specifieke workshops. Zo heb ik me de techniek eigen gemaakt en heb ik me gespecialiseerd in de majolicakunst, in het beschilderen van glazuur.’

We kijken eens goed rond in de kleine winkel en zien prachtige meesterwerkjes staan, met zeer gedetailleerde beschilderingen. Het is duidelijk dat Linda er al haar liefde en creativiteit in heeft gelegd. Het absolute pronkstuk is echter nog niet af. Het staat nog voor haar, op haar werkplek, een bijna ronde bal die werkelijk schitterend beschilderd wordt met elegante lijnen in fraaie kleuren. Het blijkt een voet voor een lamp te zijn. Wat een monnikenwerk moet dit zijn…

We vragen ons af hoe ze tijdens het schilderen haar armen zo lang omhoog kan houden. Al snel krijgen we antwoord op die vraag: tijdens het schilderen klemt ze een bamboestok tussen de ringvinger en de pink van haar schilderhand, die als steun kan dienen. Een even simpele maar uiterst effectieve oplossing.

Italian-Stories-majolica-Linda-Cagli (4) Italian-Stories-majolica-Linda-Cagli (5) Italian-Stories-majolica-Linda-Cagli (6)

Maar hoe krijgt ze die detailleerde tekeningen op de kunstwerken? Linda: ’Eerst teken ik het werk met een dunne houtskoolpen na op een soort doorzichtig, ietwat vettig papier. Daarna stans ik de afbeelding van het papier op het bord met behulp van een kwast die ik stevig over het papier haal wat uiteindelijk de print op het bord doet verschijnen. Daarna kan het inkleuren beginnen.’

Italian-Stories-majolica-Linda-Cagli (9) Italian-Stories-majolica-Linda-Cagli (10) Italian-Stories-majolica-Linda-Cagli (11) Italian-Stories-majolica-Linda-Cagli (12) Italian-Stories-majolica-Linda-Cagli (13)

Linda kan werkelijk bijna alles maken, ook op speciaal verzoek. Denk aan persoonlijke herinneringen aan een bruiloft, kerstversiering, kroonluchters of het met tegels inleggen van een meubelstuk. Ze is een exceptioneel voorbeeld van hoe ook de jonge generatie het belang van de oude ambachten blijft inzien.

Italian-Stories-majolica-Linda-Cagli (8)

Schoonschrijfster Anna Buoninsegni
Aan de rand van Gubbio wordt in een modern gebouwtje, waarin onder meer de kunstschool van Gubbio is gevestigd is, door Anna Buoninsegni en haar medewerkers de kunst van het schoonschrijven, kalligrafie en het traditionele drukwerk uitgeoefend én aan studenten doorgegeven.

Italian-Stories-Anna-Buoninsegni-Gubbio (1) Italian-Stories-Anna-Buoninsegni-Gubbio (2)

Nadat ze ons welkom heeft geheten, steekt Anna van wal: ’Ik geloof niet in toeval. Daarom ben ik vandaag de mens die ik ben. Ik ben een journalist met een passie voor schrijven en alles wat daarmee te maken heeft en ik beheer een stichting voor het behoud van het traditionele drukwerk.

Dat is allemaal mogelijk gemaakt doordat ik mijn man Alessandro Sartori heb ontmoet, die me helaas in 2013 ontvallen is. Hij was een kunstliefhebber pur sang, met een voorliefde voor mooie oude geschriften en boeken. Al die prachtige oude boeken hebben één ding gemeen: ze hebben een inhoud en een vorm. Elk exemplaar is uniek en zeldzaam. Dit alles dankzij de schitterende materialen die vroeger gebruikt werden, zoals katoenlinnen papier met een neutrale PH-waarde, maar ook door hoe elke tekst geschreven en geprint en vervolgens met de hand ingebonden werd.’

Italian-Stories-Anna-Buoninsegni-Gubbio (3)

Alessandro, voormalig regisseur en producent, richtte in 1995 het kwaliteitsuitgeversmerk Unaluna op . Hij startte een eigen uitgeverij die zich specialiseerde in ‘handwerk van hoge kwaliteit met een unieke en elegante schoonheid’.

Anna: ’Ik voel dat hij me een boodschap heeft meegegeven om het nu hier ook zo te doen. Ik mis hem nog elke dag maar hij geeft me de kracht om die boodschap door te geven. Het creëren van unieke stukken wil ik op de jongeren overbrengen, die overigens allemaal ontzettend enthousiast zijn.’

Anna organiseert cursussen van verschillend niveau volgen voor zowel kalligrafie, miniatuurschrijven, inbinden, etsen als kaarten maken. Wij krijgen alvast een kleine demonstratie. Aan een grote tafel zien we een vrouw met behulp van een héél dun kwastje en een vergrootglas minutieus een tekening inkleuren. Ze moet een engelengeduld hebben om dit werk te kunnen doen. Maar wat is het mooi wat ze maakt! Er wordt soms zelfs echt goud verwerkt in de prachtige letters.

Italian-Stories-Anna-Buoninsegni-Gubbio (6)

Wat we vervolgens te zien krijgen, tart alle beschrijvingen. Ze hebben hier de volledige drie delen van Dantes La Divina Commedia nagemaakt!

Het moet jaren geduurd hebben om dit werk te voltooien. Elke letter is met de hand geschreven en het geheel is tot in perfectie uitgevoerd. Elk deel bevat tweehonderddertig pagina’s en is gemaakt van honderdveertig grams natuurlijk alcantara katoen. Het is prachtig, handmatig ingebonden met een lederen omslag, rustend in een mooie, met hout ingelegde houder.

Anna laat ons de drie delen zien, Paradiso, Inferno en Purgatorio. Vol bewondering staan we elkaar aan te gapen… Trots vertelt ze: ’Gubbio werd door Dante in La Divina Commedia geprezen vanwege de toen al aanwezige kalligrafiekunst!’

Weefster Mariagrazia Tonani
In de prachtige, naar beneden aflopende Via dei Consoli in Gubbio staat Mariagrazia Tonani ons al in de deuropening op te wachten. Ze kwam jaren geleden vanuit Lombardije naar Umbrië en viel als een blok voor de handmatige techniek van het weven. Ze vertelt: ‘Op een textielbeurs zag ik een oude weefmachine staan en ik was meteen gefascineerd door de machine en de wirwar van draden. Op dat moment besloot ik spontaan om een weefcursus van negen maanden te gaan volgen.’

Italian-Stories-Gubbio-Mariagrazia-weverij (9)Italian-Stories-Gubbio-Mariagrazia-weverij (4)Italian-Stories-Gubbio-Mariagrazia-weverij (2)

In de jaren daarna was ze zo bezeten van het weven, dat ze al haar tijd besteedde aan nieuwe experimenten. ‘Dat heeft geleid tot wat ik vandaag de dag hier doe,’ aldus Mariagrazia. ‘Mijn werken zijn niet traditioneel, maar ik gebruik wél de oude technieken. Op die manier maak ik, met natuurlijke garens, mijn huidige creaties.’

Italian-Stories-Gubbio-Mariagrazia-weverij (5) Italian-Stories-Gubbio-Mariagrazia-weverij (8)

Mariagrazia maakt inderdaad prachtige doeken en shawls in schitterende kleuren. Ook showt ze ons enkele kasjmier shawls, die echt superzacht zijn maar waar natuurlijk ook een fors prijskaartje aan hangt. Dat er af en toe een klein foutje in de doeken zit, is een teken dat ze met de hand gemaakt zijn. Mariagrazia: ‘Een handgemaakte shawl geeft nét iets meer charme aan je outfit en voelt toch exclusiever.’

Dat de techniek niet gemakkelijk is, bewijzen enkele collega-bloggers die het wel eens willen proberen. Ondanks dat ze op de kleine weefmachine hard hun best doen, moeten ze allemaal stiekem toegeven dat ze toch eerst wat meer moeten oefenen voordat ze deze authentieke techniek onder de knie hebben.’

Italian-Stories-Gubbio-Mariagrazia-weverij (1) Italian-Stories-Gubbio-Mariagrazia-weverij (6)

Helaas zijn we aan het einde gekomen van onze tour langs de unieke botteghe artigiane van Le Marche en Umbrië. Maar wat hebben we genoten van de diversiteit en het vakmanschap van de ambachtslieden… Stuk voor stuk doen ze dit werk met alle liefde en passie die ze bezitten én met een lach op hun gezicht.

Ze willen dolgraag hun vaardigheden, de oude technieken en alles wat ze met hun handen maken  aan de volgende generatie doorgeven. Wil je ook een van deze kunstenaars bezoeken, hun verhalen horen en de geheimen van hun vak leren? Neem dan een kijkje op de website van Italian Stories, waar je ook direct een bezoek/workshop kunt boeken.

Download de gratis Ciao tutti app voor nog meer tips

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *