ZTL – Zona Traffico Limitato (oftewel Zone Toeristisch Leed)

Ciao tutti’s Paul waarschuwt je voor een zone in Italiaanse steden en dorpjes die je beter kunt vermijden: de Zona Traffico Limitato.

Tot hier en niet verder…
Ja hoor, we hebben er weer eentje! Eentje in de categorie onduidelijkheden, toeristje pesten, bureaucratie, typisch Italiaans – noem het zoals je wilt – maar je bent altijd de sigaro!

Wat heb ik het over? Ik heb het over de verkeersborden met opschrift Zona Traffico Limitato (ZTL), letterlijk zone met beperkt verkeer die in de grote steden zoals Rome, Florence, Milaan, Turijn, Pisa en Verona maar ook in talloze kleinere plaatsjes in heel Italië bij de ingang van de stadscentra hangen om ‘ongewenste’ motorische gasten te weren. Dit systeem met borden is ingesteld om de prachtige historische gebouwen en het leefmilieu te behoeden voor schadelijke uitlaatgassen. Wil je deze zones toch legaal betreden met een motorvoertuig, dan heb je absoluut een ontheffing of vergunning nodig. Alleen weten wij – toeristen – dat meestal niet!

Om te beginnen is het al, vanwege de parkeertarieven en de welbekende vele onduidelijke typische Italiaanse parkeeraanduidingen, een beter idee om een Italiaanse stad met openbaar vervoer te bezoeken maar je hebt altijd wel een reden om dat niet te doen, toch?

De verbodsborden zijn eigenlijk best wel duidelijk (een wit bord met een rode cirkel) maar ik kan hier uit eigen ervaring vertellen dat – op het moment dat je tussen voorbijflitsende scooters en alle kanten op schietende auto’s een adres aan het zoeken bent – je geen enkele aandacht meer schenkt aan de borden, met alle gevolgen van dien. Bovendien staan er op de onderborden zoveel tekens en tekst dat je eigenlijk geen tijd hebt om alles in je op te nemen. Binnen de aangegeven tijden op de onderborden is het namelijk verboden de zone in te rijden. Soms staan er twee hamertjes naast. De hamers naast de tijden betekenen ‘niet op zon- en feestdagen’, het verbod geldt dus wel op zaterdagen.

Voertuigen die er wel in mogen rijden, worden aangeduid op de onderborden. Die zijn er echter in vele varianten en ze kunnen ook nog eens verschillen per gemeente (zelfs per zone!). De belangrijkste ontheffingen zijn voor invaliden (mét parkeerkaart), bromfietsers en motoren, bussen, taxi’s en politieauto’s.

Wanneer kun je een (tijdelijke) vergunning krijgen? Dat kan alleen als je in het centrum woont, in een hotel in het centrum verblijft, in een parkeergarage in het centrum wilt parkeren of een invalidenparkeerkaart hebt. Verblijf je in een hotel, dan moet je bij het inchecken altijd je kenteken doorgeven. De medewerker van de receptie moet dit dan doorgeven aan de gemeentelijke politie om een ontheffing te krijgen. Hetzelfde geldt voor de eigenaar van de parkeergarage. Let er goed op dat ze dit ook doen en bewaar voor de zekerheid altijd de hotelrekening of parkeerkaartje als bewijsstuk.

De klos
In 2010 bezochten we met een gezelschap van twaalf personen – gesplitst in twee busjes – de steden Florence en Pisa. Ook wij hadden een reden om niet met het openbaar vervoer te gaan. De eigenaar van ons bestemmingsdoel, een Vespa-verhuurbedrijf, had ons namelijk toegezegd dat we op zijn terrein konden parkeren en met twee duur betaalde huurauto’s rijd je dan direct naar je bestemming in het centrum.

Bijna op de eindbestemming kwam onze navigatie maar echter niet met een duidelijke routeaanduiding waardoor we gedwongen rondjes bleven draaien in het centrum van Florence, in een Zona Traffico Limitato. Direct achter de ZTL-borden hangen echter camera’s die de kentekens fotograferen en degenen die geen vergunning hebben, zijn de klos.

Nietsvermoedend parkeerden wij, na lang zoeken, onze auto’s bij het verhuurbedrijf waar we, ondanks zijn belofte, tóch ook nog eens € 20 per auto moesten betalen. Enfin, je bent er toch en je wilt je dag niet laten verpesten dus laat maar gaan. De volgende dag herhaalden we deze actie in Pisa bij het bezoeken van het Piazza dei Miracoli met de beroemde scheve toren. Ook hier parkeerden wij onze busjes netjes tegen betaling in het centrum.

Bij thuiskomst werd ik al snel verrast door een automatische creditcardafschrijving door de autoverhuurmaatschappij van 4 x € 35 voor administratiekosten plus de aankondiging van 4 boetes, elk van € 110,- voor het inrijden van deze Zone Toeristisch Leed. In totaal dus € 560 – viel dat even tegen!

De boetes worden geïnd door de lokale overheden (gemeentes of politie) óf door een incassobureau genaamd EMO (European Municipality Outsourcing). In beide gevallen is bezwaar maken tegen deze boete moeilijk, om niet te zeggen bijna onmogelijk. Dit is alleen mogelijk als je niet in de zone bent geweest of de boete meer dan een jaar later ontvangt.

Bezwaar maken kan bij EMO of, als zij het bezwaar ongegrond verklaren, bij de prefect van de politie. Deze prefect volgt, op een enkele uitzondering na, altijd het advies van de EMO. Wordt je bezwaar definitief afgewezen, dan kan je boete zelfs verdubbeld worden. Mij is het, na een slopende procedure van anderhalf jaar, gelukt om onder andere via een Italiaanse brief naar de prefect een van de vier boetes kwijt te laten schelden.

Neem dat risico echter niet en parkeer je auto aan de rand van de stad, om vervolgens per bus of te voet naar het centrum te gaan. Ga je wel met de auto, let dan goed op de ZTL-borden om je het toeristisch leed dat gepaard gaat met deze zone te besparen!