Vroegboekkorting bij hu openair villages & campings

Schrijvers op reis

Stel, je mag tijdens de komende vakantie maar één boek meenemen. Eén boek waarin je gedurende de hele vakantie mag grasduinen, met voor elke stemming of elk moment van de dag een ander verhaal. Kies dan voor Schrijvers op reis, een grensoverschrijdende collectie reisavonturen van schrijvers uit het Nederlandstalige fonds van De Arbeiderspers en Privé-domein.

Als lezer reis je mee met schrijvers die reizen, onder wie Abdelkader Benali, Marion Bloem, Anna Enquist, Ronald Giphart, A.F.Th. van der Heijden, Arthur Japin, Ilja Leonard Pfeijffer, Pauline Slot, Rosita Steenbeek en Joost Zwagerman. Zij memoreren hun eerste, mooiste of ergste reizen en voeren je mee van Amsterdam naar Marokko, van Paramaribo naar Venetië, van Genua naar Gargano. Het resultaat is een veelzijdig vakantieportfolio, waarmee je vanuit je luie stoel de hele wereld over reist. Je zou bijna niet meer echt op reis hoeven…

Venetie

Op Ciao tutti vandaag als voorproefje een fragment uit de bijdrage van Ad ten Bosch, met de titel Venetiës (meervoud inderdaad):

‘Hoe vertrouwd een bezoek aan Italië ook is, één aspect blijft altijd verbazen, en dat is de werking van het licht. Zodra ik uit het vliegtuig stap, maakt mijn hart een sprong en pas in Nederland zakt dat weer bedroefd tussen mijn ribben terug. Zelfs regen en mist maken de wereld niet zo uitzichtloos als hier, al hangt het af van wat je gewend bent, het kan altijd erger. In Scandinavië vergelijken ze de wintertijd met een gang door een tunnel. En aan de westkust van Canada regent het ’s winters wekenlang aan een stuk. It keeps British Columbia beautiful, zeggen ze, maar volgens de politie neemt juist dan de kans op zelfmoord per etage toe; ik heb inVancouver op een negentiende verdieping van Beach Avenue gewoond, en zag iemand op tweede kerstdag van zijn balkon stappen.

Deze winter was ik driemaal door een griep geveld en verlangde naar zonlicht. Over het voorstel van Christiaan Weijts om naar Venetië te gaan, hoefde ik niet lang na te denken. We zaten voor een hoog opgestookte open haard in Zutphen en dronken zware wijn. Het gesprek ging over Don Giovanni. Een deel van het libretto was volgens mij in het handschrift van Casanova, waarop Christiaan beweerde dat Don Giovanni op deze Venetiaan was geënt. Hij weet veel van muziek dus ik geloof hem meteen. Via Casanova spraken we over Venetië. Christiaan was daar thuis. Samen bezochten we Florence, voor een stuk in NRC naar aanleiding van mijn boek In Florence, en tijdens die trip bleek dat we het met elkaar konden vinden.

Hij sprak over Kade der ongeneeslijken van Brodsky en over zijn eigen verblijf in voorbereiding op zijn roman Via Cappello 23. Ik kende Venetië van een kort bezoek, ingegeven door Paul Morand Venetiës – Privé-domein. En ik ging er vaak in de vakantie met mijn kinderen naartoe, al behelsde dat weinig meer dan een boottocht vanaf het vliegveld door Canal Grande naar het Lido om ons aan het zwembad of strand van Hotel des Bains te vermaken.

’s Avonds voeren we met de vaporetto naar de stad en aten steevast bij Alla Madonna, vlak bij de Rialtobrug. Mijn dochter was dol op hun spaghetti alla vongole. De hotelboot meerde aan bij het San Marcoplein en via duizend straatjes en bruggen kregen ze een idee van de stad.
‘Waarom mogen we niet van jou in een gondel?’
‘Ik zou me schamen als ik mezelf daarin zag zitten. Kijk maar goed, het is precies wat je ziet.’
‘Dan zijn we in Venetië en mogen we van onze vader niet in een gondel.’
‘En ik hoop dat jullie dat ook nooit vergeten.’’

Reis verder in

PD Schrijvers op reis

Schrijvers op reis
Privé-domein gaat op vakantie
ISBN 9789029587761
€ 19,95
uitgeverij De Arbeiderspers

Bestel Schrijvers op reis via deze link bij bol.com

Download de gratis Ciao tutti app voor nog meer tips

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *