Ciao tutti – ontdekkingsblog door Italië de beste tips voor Italië
De prachtige debuutroman van de Italiaanse schrijfster Paola Predicatori, die werkt bij een uitgeverij in Milaan, is echt een aanrader voor een winterse zondag. Voor je het weet, ga je geheel op in Alessandra’s wereld en beleef je, net als zij, een bijzondere winter met Zero.
Alessandra is zeventien als haar moeder na een lang ziekbed overlijdt. Ze blijft alleen achter met haar oma, de enige met wie ze haar verdriet kan delen. Op school wil Alessandra met rust gelaten worden. Door wat ze heeft meegemaakt, vindt ze haar vriendinnen ineens stom en oppervlakkig. Om iedereen uit de buurt te houden gaat ze naast Gabriele zitten, de loser van de klas met de bijnaam Zero.
Gabriele is echter interessanter dan Alessandra aanvankelijk dacht: hij kan prachtig tekenen en is er altijd wanneer ze hem nodig heeft. Alessandra en Gabriele zoeken voorzichtig toenadering tot elkaar en langzaam ontstaat er een bijzondere band tussen hen. De pijnlijke afwezigheid van Alessandra’s moeder maakt geleidelijk plaats voor de verrassende en helende aanwezigheid van Gabriele. Tot ook hij uit haar leven verdwijnt.
Voor jullie een fragment uit Mijn winter met Zero, een herinnering van Alessandra aan haar moeder, met de titel Twee regenbogen:
‘Op een middag zat ik op mijn kamer te leren toen jij binnenkwam en zei dat er buiten twee regenbogen te zien waren. Ik stond op en liep naar het raam, deed het gordijn open en zag ze daar langs de horizon lopen: twee schitterende bogen. Tot enkele ogenblikken terug had het hevig geregend en het leek niet waar te kunnen zijn dat de zon er ineens was.
‘Ze eindigen in zee, laten we gaan kijken,’ zei je lachend, dus hebben we de auto gepakt en zijn we naar het strand gereden. We waren gelukkig, het leek wel of we iets deden wat tegelijk magisch en een beetje gek was, maar voor het eerst leek je ziekte de andere kant op te kijken.
Die dag met jou heb ik de pot met goud gevonden, verborgen in je ogen die niet ophielden met lachen terwijl je reed en overal commentaar op had omdat alles de moeite waard leek om bekeken te worden: de vent die overstak met zijn hond aan de lijn; de dames die voor het stoplicht stonden; de man in de Jaguar die naast je stond toen je moest stoppen. Je registreerde het leven gulzig, alsof je honger had, alsof je nog geen kruimeltje mocht laten liggen.
Ik was gelukkig en een ogenblik dacht ik dat het wonder nog kon geschieden: jij eindelijk genezen, ik met jouw liefde. Die herinnering is de machtigste betovering die ik ken: jij wordt aarde en mijn hart van glas.’
Lees het gehele verhaal van Alessandra en haar winter met Zero in
Mijn winter met Zero | Paola Predicatori | vertaald door Saskia Peterzon-Kotte | ISBN 9789047202806 | uitgeverij Artemis | bestel Mijn winter met Zero via deze link bij bol.com
