Vroegboekkorting bij hu openair villages & campings

De verloren dochter – een dubbele verdwijning in Florence

In Florence vertrekt een jonge Amerikaanse studente, Kristen Carson, voor een paar dagen vakantie met haar vriend. Ze laat een briefje achter voor haar kamergenote. Een paar dagen later vliegen haar vader en stiefmoeder voor haar achttiende verjaardag naar Florence.

Kristen komt echter niet op de afgesproken tijd in het restaurant opdagen en haar ouders slaan alarm. Kristens vader kent belangrijke mensen en zorgt dat een politieteam onder leiding van Alessandro Pallioti en zijn inspecteur Enzo Saenz, de zaak onderzoekt.

Aanvankelijk zijn noch Pallioti, noch Saenz erg bezorgd. Maar al snel ontdekken de beide mannen tot hun afschuw dat de man waar Kristen mee omging Antonio Tomaselli is, een lid van de notoire Rode Brigades, een extreem-linkse terroristische organisatie.

Voordat de politie zich goed en wel in de zaak heeft kunnen verdiepen, verdwijnt ook Kristens stiefmoeder Anna. Enzo raakt verstrikt in een web van valse identiteiten, verraad en wraak. De hele zaak lijkt te draaien om Anna, tot wie hij zich steeds meer voelt aangetrokken maar die hij niet kan vertrouwen.

Terwijl de gruwelijkheden van het verleden boven komen drijven en het leven van beide vrouwen op het spel staat, bevindt Enzo zich op onbekend terrein en speelt hij het dodelijkste spel van zijn leven.

De verloren dochter

De verloren dochter is een meeslepende, spannende roman over een wanhopige liefde, tegen de overweldigende achtergrond van Ferrara, Rome en Florence, in de jaren zeventig en in het heden. Het verhaal begint in 1978, in Rome. Op donderdag 16 maart om precies te zijn, vandaag dus 35 jaar geleden. Een fragment:

‘Het altaar was gehuld in schaduw. Erachter schemerde een rij kaarsen. Hun vlammen reflecteerden op het witte schijfje van de hostie, waarna het kaarsvet naar beneden droop en de vlammen weer opflakkerden.

Tegen de achterwand van de kerk nam Oreste Leonardi een andere houding aan. Zijn pistool drukte tegen zijn heup. Hij geloofde niet. Niet zoals dat eigenlijk zou moeten, niet ‘met heel zijn hart en ziel’. Toch vond hij het ontroerend, dit vreemde kannibalisme. Eet mijn lichaam. Drink mijn bloed. Neem mij, en u zult gered worden.

Hij keek naar de achterste bank, waar zijn partner zat. Omdat die merkte dat hij keek, wierp hij een blik over zijn schouder en tikte op zijn horloge.

De man die ze beschermden zat voorin, geknield. Het kaarslicht streek over de achterkant van zijn donkere pak, verlichtte het zilvergrijze haar van zijn gebogen hoofd. Aan het geloof van Aldo Moro kon niet getwijfeld worden, dacht Oreste. Hij was samen met de paus opgegroeid, Jezus nog aan toe. Sorry vader, dat was niet grappig bedoeld. Een halve eeuw geleden, op de hete witte stenen van het zuiden, waren het engeltjes geweest, knechtjes van de Heer. En nu: wie had dat ooit kunnen dromen? De ene was de leider van zijn kerk, de andere leider van zijn land.

Dat was echt wat Oreste gisteren had horen zeggen op de televisie of de radio. Na vandaag zou dat misschien zelfs waar zijn. Als ze hem tot president kozen. Wat ze zouden doen. Vijfmaal premier, en nog eens vijf keer minister in van alles, van Justitie tot Buitenlandse Zaken. Wat moesten ze anders met hem? Hij vroeg zich af of hij ook naar het Quirinale zou gaan. Als zijn gezin er tenminste mee zou instemmen naar het paleis te verhuizen. Of zou Moro heen en weer reizen, overdag pater patrie, ’s nachts pater familias. Voor de beveiliging zou dat pas echt een nachtmerrie zijn.

Zelfs nu hij erover nadacht, verbaasde Oreste zich erover hoe vreemd het was om te denken dat hij de komende president van Italië in leven moest houden. Hij. Een nul. Niet meer dan een politieagent, een ordinaire smeris die zijn werk deed. Meer was hij ook niet van plan geweest. Meer had hij nooit gewild. Het werk, en alles wat erbij kwam kijken. Enige waardigheid. Een goed pensioen. En kijk nou eens waar het hem had gebracht. Engelenvleugeltjes, zou zijn moeder hebben gezegd. Engelenvleugeltjes die over onze lippen strijken.’

Lees verder in

De verloren dochter

De verloren dochter | Lucretia Grindle | vertaald door Edzard Krol | ISBN 9789400502345 | € 19,95 | uitgeverij A.W. Bruna | bestel De verloren dochter via deze link bij bol.com

Download de gratis Ciao tutti app voor nog meer tips

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *