De duivel van Vico

Niet iedereen gaat, zoals ik, slechts voor zijn plezier naar Italië. In de nieuwe roman De duivel van Vico bijvoorbeeld wordt de Nederlandse sterrenkundestudent Tomaso door zijn familie voor straf naar het Zuid-Italiaanse dorp Vico del Gargano gestuurd. Als boetedoening moet hij een muur bouwen om de sinaasappelboomgaard van de familie Mastromatteo.

Al snel raakt hij in de ban van de dochter des huizes, de mysterieuze Carmela, die door haar familie verborgen wordt gehouden op hun boerderij. Terwijl het dorp zich voorbereidt op de jaarlijkse processie van San Valentino, ontdekt Tomaso dat Carmela uitdrijvingsrituelen ondergaat in de dorpskerk. Ze zou bezeten zijn door de duivel.

Maar schuilt het kwaad wel in Carmela, of juist in haar zwijgende familie en het verstikkende dorp? Tomaso is vastbesloten Carmela te helpen – maar hoe bevrijd je iemand van de duivel als je zelf niet in hem gelooft?

De duivel van Vico is een origineel verhaal over liefde, schuld en boete tegen de achtergrond van een gelovig dorp in het prachtige Zuid-Italië. Een fragment:

‘Rond het graf van mevrouw Giuliani stonden Vichesi, drie rijen dik. Zoals bij iedere begrafenis in Vico del Gargano was het onduidelijk wie de overledene goed had gekend of wie dagelijks het aankondigingenbord op het Piazza San Domenico nauwkeurig bestudeerde. De tachtig aanwezige dorpelingen keken met gebogen hoofden naar de eerste dalende kist van het nieuwe jaar.

Vico del Gargano zag zijn inwoners al jaren sterven of vertrekken. Het doopvont in de chiesa Madre stond soms weken droog. De oudere dorpelingen beschouwden Vico als het paradijs. Het dorp lag op een heuvel die niet alleen zorgde voor een prachtig uitzicht op de Adriatische Zee; in de hete zomermaanden bracht een lichte bries verkoeling. Bovendien kon je in een straal van tien kilometer alles vinden wat je nodig had: vis uit de zee, sinaasappels en citroenen van de boomgaarden en aan de andere kant van de heuvel schaduw en voldoende picknickplaatsen in een uitgestrekt oerbos: het Foresta Umbra, waar de boswachter enkele weken geleden weer wolven ontdekt had.

De jeugd vond Vico een hel. Het dorp kende een tien maanden durende winterslaap. Alleen in de zomer kwam Vico tot leven wanneer toeristen de lager gelegen stranden bezochten en cafés en terrassen aan het einde van de middag volstroomden. De dichtstbijzijnde bioscoop was in Foggia, op een uur rijden. De hoge stadsmuren en smeekbedes van ouders om de boerderij over te nemen, konden niet voorkomen dat jongeren na hun middelbare school aan de grote uittocht begonnen naar Bari, Rome of Milaan.

De kist van mevrouw Giuliani raakte zonder verdere haperingen de bodem van de kuil. Priester Romagnoli boog voorover, schepte wat zand van de berg naast het graf. Hij trok zijn zwarte soutane wat naar achteren en gooide het zand op de kist.

‘Lieve dorpsgenoten,’ zei de priester toen hij weer rechtop stond. ‘U heeft nu de mogelijkheid om in stilte afscheid te nemen van mevrouw Giuliani. Moge zij rust vinden bij de Heer.’ Hij gaf de schep aan de man naast hem. ‘O, ik vergeet u te melden dat de broers Giuliani u daarna uitnodigen voor een samenzijn in Pizzicato.’

De cirkel Vichesi ontrolde zich traag tot een stille processie langs het graf. Na het scheppen en gooien van zand wachtte voor iedereen de warme hand en persoonlijke condoleance van priester Romagnoli.

Tomaso Giuliani stond dertig meter verderop, naast een met mos begroeid beeld van een engel. Het zwarte colbert van zijn vader hing losjes rond zijn schouders. Hij had het dichtgeknoopt, zodat het hoofd van Einstein op zijn T-shirt onzichtbaar zou blijven. Een paar plukken grijs haar ontsnapten boven de laatste knoop.

Een slechter begin van het jaar bestond niet. Tomaso probeerde al vijf dagen om de werkelijkheid te bevatten. Hij voelde zich de enige toeschouwer van een onafgebroken toneelstuk. De woorden bestonden, de beelden ook, maar ze drongen niet door, het bleven observaties zonder betekenis. Soms staarde hij voor zich uit en was er opeens een uur op zijn horloge verdwenen, terwijl hij alle jaren daarvoor geen seconde wilde missen.’

Als zijn ouders na de begrafenis naar huis terugkeren, blijft Thomas noodgedwongen achter in Vico. Hoe het hem daar vergaat, lees je in

De duivel van Vico
Ton Vogels
ISBN 9789044616873
€ 19,95
uitgeverij Prometheus

Bestel De duivel van Vico via deze link bij bol.com

Benieuwd naar De duivel van Vico? Neem dan zeker ook een kijkje op de website van Ton Vogels, waar je niet alleen de spannende booktrailer kunt zien, maar waar hij ook vertelt over de totstandkoming van het boek.